اصول دین زرتشت كدام است ؟

شاید شما توجه کرده‏‌اید که در نگاره‏‌های ترسیم‌‏شده از اشوزرتشت، این پیامبر بزرگ ایرانی عصایی 9(نه) بند دردست دارد. همچنین بر پایه سنت زرتشتیان هر فرزند بهدین هنگامی‌که به سن تکلیف می‌رسد طی مراسمی ویژه که مراسم سدره‏‌پوشی نامیده می‌شود در برابر موبد زوت و همه فامیل و آشنایان با آزادی کامل به اصول و فروع دین اشوزرتشت پیمان وفاداری می‌بندد، پوشش ساده و سفیدرنگ سدره نیز از 9(نه) تکه تشکیل‏‌شده‏‌ا‌ست. این 9 بند یا نه تکه، بیانگر 9 اصل دین زرتشتی است که چکیده پیام‌های او را به ما می‌رساند که من سعی می‌کنم اکنون برای شما به‏‌طور بسیار فشرده بیان کنم، آنگاه خواهید دید که چرا و چگونه، این پیام‌ها که پایه دین زرتشت شناخته‏‌شده‏‌است. هرگز قدیمی نمی‌‏شود و نه‏ تنها برای انسان‏‌های امروزی تازه و بکر و عملی و قابل ‏‌پیاده‏ کردن‏ است، بلکه تا انسان وجود دارد، اگر هر کس، در هر زمانی این اصول را پایه باورهای خود قراردهد و به آنها پایبند باشد، هم می‌تواند فرد شایسته‌ای باشد و هم می‌تواند جامعه خود را به سوی کمال و رسایی راهنما باشد:

1-باور به یكتایی خدا: خدایی كه اهورا(هستی بخش) و مزدا (دانای بزرگ) است و این دو صفت بزرگی و دانایی هم آهنگ و از هم جدا ناشدن است. خدایی كه د رهمه جا و در همه چیز در تجلی است. خدایی كه هر چه را آفریده نیك و لازم و ملزوم یكدیگر آفریده و خلاصه خدایی كه صفات كامل آن در نماز صدویك نام خدا شرح داده شده است: برهمه چیز آگاه، بر همه كارتوانا و بی نیاز و… .

2-باور به پیامبری اشوزرتشت: نخستین پیام آوری كه پس از شك كردن به باورهای پیشینیان خود پس از ده سال در كوه اشیدرنه، از سوی اهورامزدا به پیامبری برگزیده‏ شد و از توحید و نبوت و معاد خبر داد و پیام خود را مانتره (برانگزینده اندیشه) نامید و از دین (دئنا) به مفهوم وجدان سخن به میان‏ آورد. باورهایی كه ابتدا به مردم خود ارایه ‏نمود و آرام آرام دین او بخش بزرگی از این كره خاكی را در برگرفت و پیروان او مزده‌یسنان یا مزداپرستان و بعدها بهدین و زرتشتیان نامیده‏ شدند.

3-باور به روح و جهان واپسین(جهان مینوی): یعنی بهشت و گروسمان(خانه راستی) و دوزخ(خانه دروغ).

4-باور به اشا(راستی): اشوزرتشت اولین كسی است كه به وجود هنجار هستی(اشا) پی‏برد واز حاكم بودن قانون اشا در جهان هستی (گیتی و مینو) سخن‏ گفت. و فرمود انسان می‌تواند با خرد خویش به قوانین طبیعت (اشا) پی‏ برده و از آن استفاده و یا سوءاستفاده نماید و انسان تنها زمانی می‌تواند خوشبخت زندگی کند که قوانین اشا را به‏ درستی بشناسد و خود را با این قانون ابدی (اشا) هم‏آهنگ و همراه سازد و…..

5- باور به گوهر آدمی‏ و آدمیت: برپایه آموزش‌های اشوزرتشت تمام انسان‌ها از هر جنس و نژاد و مذهبی دارای وجدان(دئنا) و خرد بوده و از جسم، جان، روح و فروهرِ بسیار بالنده‌تری نسبت به دیگر موجودات برخوردار است و قدرت تشخیص نیک از بد و ارزش گذاری را داشته و آزادی کامل در انتخاب راه را دارند و سرنوشت خود را می‌‏سازند و دارای حقوق برابر هستند و در مجموع «من» دارند و می‌‏توانند «من» خویش را به هر صورتی که مایل باشند تغییر دهد و دارای بهترین منش «سپنته من» یا بدترین منش «انگره من» گردند و آموزش می‏‌دهد که وظیفه هر زرتشتی پیروی از «سپنته من» و مبارزه با تمام نیروهای اهریمنی یا «انگره من» است و… .

6- باور به هفت پایه کمال: اشوزرتشت اهورامزدا را دارای شش فروزه: وهومن (منش نیك «یا اندیشه و گفتارو کردارنیک»)، اردیبهشت(راستی)، شهریور(تسلط برنفس)، سپندارمزد(دانش اندوزی و پویایی)، خرداد(رسایی خواهی و کمال‌جویی) و اَمرداد(بی‌مرگی و جاودانگی) می‌‏شناسد و می‌‏آموزاند که هر کس با تمرین و ممارست از این شش فروزه اهورایی به طور کامل برخوردار گردد، در پایه هفتم تکامل خویش به جز خدا نمی‏‌بیند و با او یکی می‌‏گردد. این باور در دوران‌های بعد به صورت هفت شهر عشق یا هفت خوان رستم و نمادهای گوناگون دیگر در فرهنگ و عرفان ایرانی باقی مانده‌‏است.

7- باور به نیکوکاری و دستگیری از نیازمندان: دین زرتشت دور نگهدارنده جنگ‌افزار و آشتی‌دهنده است. خوشبخت کسی است که خوشبختی دیگران را فراهم ‏نماید. باور به اینکه هر کس در هر مقام مادی و معنوی می‌تواند و باید به دیگران یاری رساند. گذشت و فداکاری(خویت‏وَدس) و کمک به نیازمندان، در دین زرتشت به صورت وقف و گُهنبار و جشن‏‌خوانی‌‏ها و بخشش (میزد) و غیره…. به گونه ای بسیار آبرومند برگزار می‌‏گردد.

8- باور به سپنتایی بودن (مقدس بودن) چهار آخشیج: آب و باد و خاک و آتش در دین زرتشت سپنتا است و زرتشتی وظیفه دارد محیط زیست را در حد توان پاک نگاه ‏دارد.

9- باور به فرشکرد بودن: بنابر آموزش‌‏های گاتها، ما خواستاریم از زمره کسانی باشیم که جهان را به سوی پیشرفت و آبادانی می‌‏برند و با تمام توان در پویایی اندیشه و گفتار و کردار و آبادانی جهان سهیم گردیده فرشکرد(تازه کننده جهان) باشند. هر بهدین باید کوشش کند با آوردن نور بر تاریکی و با دانش بر جهل پیروز گردد. مثبت‌‏نگری و یافتن روش‌های نوین در زندگی (فرشکرد) یکی از مهم‌ترین پایه‌های اساسی دین زرتشتی است.