ابوالحسن غفاری نامور به صنیعالملک از نگارگران ایرانی است. صنیعالملک فرزند میرزا محمد غفاری و از خانواده‌‌‌ی قاضی عبدالمطلب غفاری کاشانی و عموی محمد غفاری (کمال‌الملک) است.
او در دوره‌‌‌ی پادشاهی محمدشاه قاجار به ایتالیا سفر کرد و در گنج‌‌‌خانه‌‌‌های(:موزه‌‌‌های) فلورانس و رم نگارگری می‌‌‌کرد. وی بنیان‌گذار نخستین مدرسه‌‌‌ی نگارگری در ایران است و در روزنامه‌‌‌‌ی «دولت علیه ایران» برای پذیرفتن شاگرد آگهی کرد. در این هنرستان از ابزارهایی بهره برده می‌‌‌شد که صنیعالملک از ایتالیا به تهران آورده بود و آموزش نگارگری در آن رایگان انجام می‌‌‌شد. با این‌‌‌که کار هنرستان آن‌‌‌چنان دوام نیاورد ولی در شکل‌‌‌گیری جنبشی نو در نگارگری ایران کارا(:موثر) بود. صنیعالملک روزهای آدینه(:جمعه) را برای بازدید تماشاگران از هنرستان و دیدن آثار هنری تعیین کرده بود.
صنیعالملک با سفر به ایتالیا راه را برای دیگر نگارگران جوان ایرانی باز کرد. پس از او شماری از جوانان ایرانی در مدرسه‌‌‌ی پاریس آموزش دیدند و پس از بازگشت به ایران، به تدریس زبان فرانسه و نگارگری در مدرسه‌‌‌ی دارالفنون پرداختند.
