در امرداد 449 چاپ شده است:

ما به خرد شاهنامه نیاز داریم

خبرنگار امرداد: سپینود جم
1400-10-11
14:01

انتشار دو کتاب «چرا باید شاهنامه خواند؟» (1398) و «گزارشی نو از داستان ضحاک» (1400)، ما را با سیامک شیرمردی، نویسنده‌ی آن دو اثر آشنا کرد. شیرمردی از تبار سرافراز بختیاری است و دل‌بستگی شورانگیزی به شاهنامه و مِهر پایداری به ایران دارد. در گفت‌وگو با او، عنوان کتاب نخست‌اش را پیش کشیدیم و پرسیدیم: به‌راستی، چه نیازی به خواندن شاهنامه هست؟ پاسخ کوتاه شیرمردی به پرسش ما را در این جا می‌خوانید (گروه شاهنامه‌ی امرداد).
– سیامک شیرمردی: جهش‌های فرهنگی شگفتی در جهان کنونی دیده می‌شود. ما نمی‌توانیم از آن دگرگونی‌ها برکنار بمانیم، اما راه درست هماهنگی با جهان آن است که نخست فرهنگ انسانی ایران را بیاموزیم. اگر چنین نکنیم، به مشکل برخواهیم خورد. از این‌رو، شاهنامه می‌تواند روح هم‌بستگی و هم‌دلی، گذشت و آزادگی و جان‌باختن در راه آزادی را در درون ما نهادینه کند. داستان‌ها و سرگذشت‌های شاهنامه نکته‌های بسیاری را به ما آموزش می‌دهد. من در کتاب «گزارشی نو از داستان ضحاک» نشان داده‌ام که حکومت‌های نظامی‌گرای (توتالیتر) جهان امروز، با فرمانروایی ضحاک همانندی بسیاری دارند. اگر داستان ضحاک به‌درستی خوانده شود، می‌توان با آینده‌نگری، سدی در برابر پدیدآمدن آمدن فرمانروایی‌های تمامیت‌خواه ساخت.
آثار پیشینیان، میراث اندیشه‌های انسانی است. روح و روان ما را ملایم و دل‌پذیر می‌سازد. افسوس که ادبیات گذشتگان، جایگاه خود را در جامعه‌ی امروزی ما تا اندازه‌ی بسیاری از دست داده است. ما در گذشته داستان‌های شاهنامه را به فراوانی در کتاب‌های درسی و آموزشی می‌خواندیم. آشنایی ما با ژرفای فرهنگ گذشته و بزرگان و اندیشمندان سبب شد تا به دور از هرگونه برخوردهای آنی و تنگ‌نظری‌های تباری و ملی‌گرایی محض، میهن‌دوستی آگاهانه‌ای داشته باشیم. این کار اثر بسیار مهمی در شکل‌گیری ذهن و اندیشه‌ی نسل ما داشت. نتیجه‌اش را در سال‌های جنگ دیدیم. فداکاری‌ها، از خودگذشتگی‌ها و دلیری‌هایی که در جنگ هشت‌ساله‌ی ایران و عراق از سربازان و رزمندگان ایران دیدیم، بخشی از آن نتیجه‌ی خواندن داستان‌های حماسی و شاهنامه بود.