کتابخانه «هما بهمن یادگارجم» وابسته به انجمن زرتشتیان مریمآباد، کتابخانهی فعال زرتشتیان استان یزد به شمار میرود. این مرکز با تنوع در عنوان کتاب، نیاز هر گروه سنی را فراهم میکند.
پیشینهی پایهگذاری کتابخانهی زرتشتیان مریمآباد به سال 1354 برمیگردد. بازگشایی کتابخانهی هما یادگارجم پس از نزدیک به دوسالی که به شوند همهگیری کووید بسته بود، انگیزهای شد تا تاریخچهی آن را از سروش مالی، سرپرست کنونی کتابخانه زرتشتیان مریمآباد، جویا شویم. سروش مالی با اشاره به این نکته که راهاندازی کتابخانه در مریمآباد، پایهگذاری نخستین کلاسهای دینی را به دنبال داشت، در اینباره گفت: کتابخانه سال ۱۳۵۴ خورشیدی به سرپرستی آقای پرویز مالی و موافقت انجمن زرتشتیان مریمآباد راهاندازی شد. ارباب فریدون زرتشتی در همان سال کتابهای دینی از انتشارات فروهر به نام «شمع فروزان» و ۵۰ جلد کتاب خُرده اوستا ارسال داشت این کار انگیزهای شد تا اولین جرقهی کلاس دینی در همان سال در مریمآباد زده شود و نخستین کلاسهای دینی در مریمآباد شکل بگیرد. تمام دانشآموزان ابتدایی و راهنمایی در آن شرکت میکردند. سرپرست کتابخانه و کلاس دینی تا زمان انقلاب به عهدهی آقای پرویز مالی بود. پس از انقلاب در سال ۱۳۵۸ کتابخانه به یکی از اتاقهای باشگاه انتقال یافت که سرپرستی باشگاه و کتابخانه به دوش آقایان وفادار نجمیزاده و زندهیاد اردشیر برزو آتشبند بود. جوانان به اتاق کتابخانه مراجعه و کتاب دلخواه خود را به امانت میگرفتند و پس از خواندن پس میگرداندند. از سال ۱۳۶۲ خورشیدی تا سال ۱۳۷۰ کتابخانه در حال فترت بود.
سرپرست کتابخانه زرتشتیان مریمآباد در ادامهی بازگویی تاریخچه به راهاندازی کتابخانهی «هما بهمن یادگارجم» اشاره کرد و بیان داشت: در سال 1370 خورشیدی، با نیکاندیشی نیکوکاری به نام اردشیر پندار ساکن تهران، کتابخانهای به نام همسر خود «هما بهمن یادگارجم» در مکانی که انجمن زرتشتیان مریمآباد در اختیار ایشان قرار داده بود زیر نظر انجمن و سرپرستی اینجانب (پرویز مالی) بنیاد نهاده شد. این کتابخانه دارای ۶ هزار جلد از انواع کتابهای دینی، علمی، ادبیات و دیوان اشعار، تاریخ، پزشکی، روانشناسی، انواع داستانها و رمانها، آشپزی، گلدوزی، خیاطی، دانشنامه و فرهنگنامههای گوناگون، مجله و روزنامههای صحافیشده قدیم تا به امروز (هوخت، فروهرف امرداد، پارسنامه و … ) است که بیشتر آن از دهش همکیشان و نیکاندیشان اهدا شده است. تا سال ۱۳۸0 خورشیدی کتابخانه 120 عضو از مریمآباد و دیگر نقاط زرتشتینشین یزد داشت. هماکنون نخستین کتابخانه دایر بهدینان است. این کتابخانه دارای ۲۴ کمد، قفسههای متعدد، کامپیوتر و پرینتر در حالحاضر تقریبا پاسخگوی نیاز بهدینان است. روزهای سهشنبه هر هفته ساعت 17 تا 19، همکیشان با رعایت شیوهنامههای بهداشتی و به همراه داشتن کارت واکسن و استفاده از ماسک میتوانند از کتابخانه بهرهمند شوند.
روانشاد هما یادگارجم، نیکنهاد این کتابخانه، زادهی چهارم اردیبهشتماه سال ۱۳۰۴ در تهران بود. پدرش بهمن و مادرش گوهر و چهار خواهر به نامهای مهینبانو، فرنگیس، پروین و خجستهبانو و دو برادر به نامهای سهراب و پرویز بودند. در کودکی پدر خود را از دست داد و به سرپرستی پدر بزرگش جمشید هرمزدیار بزرگ شد. تحصیل خود را در دبستان ایرج و دبیرستان انوشیروان دادگر تا پایهی نهم ادامه داد. پس از آن به هنر خیاطی رو آورد. او علاقمند به کتابخوانی بود و همه را نیز تشویق میکرد. این علاقهی وی به کتاب و کتابخوانی مجموعهی بزرگی از کتاب را در کتابخانهی شخصی او گردآورد. هما یادگارجم چهاردهم امردادماه سال ۱۳۶۸ در سن 64 سالگی در پی ایست قلبی به جهان مینو پیوست. همزمان با یکمین سالگرد درگذشت آن روانشاد، همسرش اردشیر شهریار پندار، تصمیم گرفت کتابخانهای بنامگانهی آن روانشاد بنیاد کند و این علاقه به کتاب و کتابخوانی را با همکیشان به اشتراک بگذارد؛ تا با همافزایی فرهنگی، گسترش کتاب و فرهنگ کتابخوانی یاد آن بانوی فرهیخته را زنده نگه دارد.
فرتور از سرور دهموبد است.
4090
2 پاسخ
من سالهاست که این کتابخانه را میشناسم و دورادور میبینم که جناب آقای مالی چه کوششهای بیدریغی برای هرچه غنیتر کردن این کتابخانه کشیدهاند.
تا جایی که شنیدم کتابخانه مریمآباد یکی از بهترین کتابخانههای یزد است.
البته کتابخانه بزرگچمی هم در محله شهر یزد، آنطور که من سالها پیش دیدم کتابخانهای پربار و تخصصی بود.
همچنین تا جایی که یادم است؛ کتابخانه پردیس مارکار یزد هم کتابخانهای پربار و جایگاه و امکانات خوبی برای مطالعه داشت.
هر کدام از ما باید به سهم خود به این کتابخانهها یاری برسانیم و هرچه بیشتر و بهتر آنها را پربار و غنی سازیم.
با سپاس از اقای مالی که زحمت این کتابخانه را سالها است بر عهده دارند. این که هر کدام از محله ها در مجموعه های دینی یا فرهنگی خود کتابخانه ایی هر چند کوچک داشته باشند بسیار خوب است و می تواند امکاناتی را از این نظر در اختیار ساکنان ان محله قرار دهد. زمانی نرسی اباد و چند محله دیگر هم جایگاهایی را به این اختصاص داده بودند که شاید تهیه گزارشی از وضعیت امروز انها می تواند مفید باشد.