امروز ماه ایزد و فروردین‌ماه سال 3760 زرتشتی، نَبُر، روز پرهیز از خوردن گوشت، 12 فروردین‌ماه 1401 خورشیدی، یکم اوریل 2022 میلادی
ژاله کاظمی، نقاش، گوینده و مجری تلویزیون، از برجسته‌ترین صداپیشگان (:دوبلور) تاریخ تلویزیون و سینمای ایران زاده ۱3 فروردین ۱۳۲۲ در تهران، 12 فروردین در 61 سالگی درگذشت.
ژاله کاظمی صدایی گرم و دلنشین داشت و همین ویژگی باعث شد که به جای بازیگران شاخص سینمای ایران و جهان حرف بزند. وی صداپیشه همیشگی سوفیا لورن، الیزابت تیلور، اینگرید برگمن در تمام فیلم‌هایشان بود. از مهمترین نقش‌هایی که وی در آن صداپیشیگی داشت و به سبب آن بسیار تثبیت گردید اولی «آواز برنادت» به جای جنیفر جونز و دیگری «جولی اندروز» در «اشکها و لبخندها» قابل اشاره است.
زهرا کاظمی‌آزاد نامور به ژاله کاظمی به واسطه برادرش هوشنگ کاظمی وارد دنیای دوبله شد. در ۱۸ سالگی به رم رفت و در این سفر در کنار پیشگامان دوبله مانند منوچهر زمانی، نصرت کریمی و حسین سرشار در زمینه‌ی دوبله فعالیت کرد و تجربه اندوخت. در دهه ۱۳۴۰، که دوران طلایی دوبله در ایران خوانده می‌شود، بر قله‌ی این حرفه ایستاد و شناختهترین زن گوینده‌ی فیلم و یکی از چند دوبلور درجه یک بود که افزون بر گویندگی، در زمینه‌ی مدیریت دوبلاژ هم فعالیت می‌کرد.
وی به جای بسیاری از ستاره های سینما صحبت کرد از جمله ویوین‌لی در «اتوبوسی بنام هوس»، الیزابت تیلور در «چه کسی از ویرجینیا وولف میترسد؟» و «گربه روی شیروانی داغ»، میافارو در «گتسبی بزرگ»، جولی کریستی در «دکتر ژیواگو»، جولی اندروز در «اشکها و لبخندها» و سوفیالورن در تمام فیلم‌هایش.
ژاله کاظمی همزمان با کار به تحصیل هم ادامه داد. از دانشگاه ملی در رشته علوم سیاسی لیسانس و از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با بورس تلویزیون فوق لیسانس تعلیم و تربیت گرفت و همچنین در کنار گویندگی و دوبلاژ، کار اجرای تلویزیونی را نیز تجربه کرد. شناختهترین برنامه تلویزیونی وی شما و تلویزیون نام داشت که در سال‌های پس از انقلاب با نام شما و سیما ادامه یافت. او بعدها در برنامه‌های ادبیات امروز و ادبیات جهان و ادبیات کلاسیک و مجله‌های تصویر زمان و مجله هنر، این کار را دنبال کرد. او در سال‌های آخر فعالیت خود در تلویزیون، تهیه‌کننده و مدیر اجرایی چندین برنامه تلویزیونی بود.
پس از انقلاب ژاله کاظمی در بدنه تلویزیون جایی نداشت. در دوره‌هایی، جسته و گریخته در خارج از تلویزیون به گویندگی می‌پرداخت. برخی از این آثار برای پخش در تلویزیون بود و او گفتار متن برخی از برنامه‌ها درباره سینما را می‌خواند و گوینده چند فیلم مستند بود و در چند فیلم به‌جای بازیگران ایرانی حرف زد و در دوبله چند فیلم و سریال خارجی هم شرکت کرد. او در پی موفقیت نمایش نسخه زیرنویس‌دار فیلم دیگران آلخاندرو آمنابار در سینماهای تهران و فیلم «ساعت‌ها» در دوبله فارسی این فیلم‌ها، برای آخرین بار با صدای آرام‌بخشش به‌جای نیکول کیدمن حرف زد به گفته‌ای ماندگارترین اثر وی برشمرده می‌شود. وی در سینمای پس از انقلاب به جای افسانه بایگان و کتایون ریاحی صداپیشگی کرد.
وی در سال‌های پس از انقلاب، بار دیگر نقاشی را از سر گرفت و در آن سالها که بیشتر در آمریکا ساکن بود، در سال ۱۳۶۲ نخستین نمایشگاه آثارش را برگزار کرد و از آن پس آثارش در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی در ایران و آمریکا به نمایش در آمد. اولین نمایشگاه نقاشی او در واشنگتن با استقبال منتقدان و بازدیدکنندگان روبرو شد و روزنامه واشنگتن پست در مقاله‌ای با عنوان «تعویض اسب‌ها» نوشت: آدمی که گوینده فیلم و مجری تلویزیون بوده حالا رنگ و بو و عطر صدایش را به بوم نقاشی منتقل کرده است.»
ژاله کاظمی هنرمند برجسته و صاحب‌نام دوبلاژ در ۱۲ فروردین ۱۳۸۳ به علت بیماری سرطان پانکراس در ۶۱ سالگی در واشینگتن دی.سی درگذشت.
دوازدهمین روز از ماه سیروزهی زرتشتی «ماه» و سی روز از سال ماه نامیده می‌شود. ماه نام سیاره‌ای هست كه در فرهنگستان ادب پارسی به همان ماونكهه نوشته و خوانده مى‌شود. ماونگهه در اوستا آمده یشت هفتم به ماه است. در ماه نیایش از ماه یشت گفته شده است.
در اوستا سازنده‌یِ تخمه و نژاد جانوران و آدمی هست و در اوستا پرورش گیاه و رستنی هست. نَبُر به چمار (:معنای) كشتار نكردن جانوران در این روزها و پرهیز از خوردن گوشت است. پرهیز از خوردن گوشت در خوراک خود برای چهار روز در ماه می‌دارند. در درازای روز (روزه) كار ناپسند می شمارند، اما در هر ماه و تنها در چهار روز به نام‌های بهمن، دومین روزِ ماه، «ماه»، دوازدهمین روزِ ماه ، گوش، چهاردهمین روز به ماه و رام، بیست‌ویكم به ماه زرتشتی و مزدیسنا هست .
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
ماه روز ای به روی خوب چو ماه
باده لعل مشک‌بوی بخواه
گشت روشن چو ماه بزم كه گشت
نام این روز ماه و روی تو ماه
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
می خور و با دوستان گفت و گو کن
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
بخور باده با دوستان، روز (ماه) / ز ماه خدای، آمد کارخواه
