پیکر زندهیاد جمشید مشایخی با باشندگی (:حضور) مسوولان، هنرمندان و شمار بسیاری از مردم شنبه ۱۷ فروردینماه 1398 خورشیدی ساعت ۹:۳۵ از تالار وحدت همراهی و در بخش تازهی قطعهی هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
بهمن فرمانآرا، علی نصیریان، داریوش اسدزاده، اکبر زنجانپور، شهرام کرمی، لیلا حاتمی، ایرج راد، حسن پورشیرازی، پرویز پورحسینی، قطب الدین صادقی، فرشته طائرپور، محمد ساربان، فرزانه کابلی، هادی مرزبان، منوچهر شاهسواری، مهدی شفیعی، داریوش فرهنگ، جمشید گرگین، عزت الله رمضانیفر، علی دهکردی، سیاوش تهمورث، فریبا کوثری، ابوالفضل پورعرب، ستاره اسکندری و لاله اسکندری از هنرمندان و همچنین سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد، حسین فریدون نمایندهی رییسجمهور، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی، پیروز حناچی شهردار تهران، محمدرضا جعفریجلوه مدیر شبکهی ۲، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و احمد مسجدجامعی وزیر پیشین ارشاد از مسوولان باشنده در آیین همراهی (:تشییع) و خاکسپاری زندهیاد جمشید مشایخی بودند.
اجرای این آیین را عباس سجادی بر دوش داشت.
خانواده تیاتر میکوشد با الهام از جمشید مشایخی راه هنر را ادامه دهد
شهرام گیلآبادی مدیر عامل خانهی تیاتر در سخنانی از پهلوانی جمشید مشایخی گفت: از دست دادن این هنرمند برای خانواده تیاتر جبران ناپذیر است.
او افزود: آغاز این بهار دهشتناک با سیل و سفر این هنرمند ناب مردمی همراه بود و خانواده تیاتر میکوشد با الهام از این هنرمند برجسته راه هنر را ادامه دهد. همچنین خانه تیاتر کوشش میکند زبان صادقانه ملت باشد و بهترین سرسلامتی برای خانوادهی مشایخی، امتداد راه این بازیگر است و خانواده تیاتر نصیحتهای او را آویزه گوش خود خواهد کرد.
دردانهای دیگر از عالم هنرهای نمایشی از میان ما رفت
ایرج راد فرنشین (:رییس) هیات مدیره خانه تیاتر با اشاره به اینکه دردانهای دیگر از عالم هنرهای نمایشی از میان ما رفت گفت: چنین هنرمندانی دلبستهی مردم و دلبستهی کار فرهنگی و هنری بودند و جمشید مشایخی یکی از شایستهترینهایی است که همیشه همراه مردم بود. صحنه تیاتر برای او مقدس بود و همیشه وقتی به صحنه میآمد خاک صحنه را میبوسید. او زندگی خود را سالها وقف هنر کرد و اینجا همه با عشق به بدرقهاش آمدند.
وی افزود: جمشید مشایخی همواره در تاریخ هنرهای نمایشی این مملکت برجای میماند و ما باید مکانهایی را به نام چنین هنرمندانی نامگذاری کنیم. البته در سالنهای تیاتر این اتفاق افتاده ولی چرا در سالنهای سینما این کار صورت نمیگیرد؟ هرچند امیدوارم بحثهایی که برای نامگذاری کوچه محل زندگیاش شده، عملی شود تا آن کوچه به نام او ثبت شود. جمشید مشایخی زنده و پایدار است و همواره در ذهن ما باقی میماند.
جمشید مشایخی نان به خون جگر خورد نه به نرخ روز
منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما هم در آیین خاکسپاری استاد جمشد مشایخی گفت: جمشید مشایخی از آنان بود که نان به نرخ روز نخورد و نان به خون جگر خورد. ماندگاری فرهنگ و هنر جز به خون جگر خوردن به دست نمیآید و ما ریزهخواران سفرهی این هنرمندان هستیم.
او در ادامه سخنانش گفت: چیزی ندارم بگویم جز سپاس از کسانی که در این روزها و سالهای بیماری از این هنرمند مراقبت کردند. آنچه اینجا میبینیم و جمعیتی که حاضر است همه برآیند دل پاک و آداب و منش اوست و امیدوارم برای همه ما هم باقی باشد.
میخواستم روی صحنه کنار دوستانم باشم نه در خاکسپاریشان
علی نصیریان هنرمند پیشکسوت عرصه بازیگری با سپاسداری از باشندگی مردم و مسوولان در آیین همراهی و خاکسپاری استاد مشایخی گفت: در آیین خاکسپاری عزتالله انتظامی هم گفتم که من انتظار نداشتم اینجا بیایم. من میخواستم برای روی صحنه رفتن کنار شما باشم. من این چند وقت حال خوشی نداشته و ندارم چون همسری که یار و یاورم بود را از دست دادم و رشیدی، انتظامی و مشایخی را، این از دست دادنها ضربههایی به پیکر من بودند چون من از اینها بودم.
علی نصیریان سپس با بیان خاطرهای یادآور شد: پیش از اینکه دولت و هنرهای زیبا در تیاتر کار جدی کنند، ما در یک خانهای تیاتر تمرین میکردیم. سال 1336 خورشیدی همان جا با جمشیدمشایخی آشنا شدم که آن زمان کارمند تشکیلات تیاتر بود. برای کاری یک بازیگر کم داشتیم که از او درخواست کردم و او استقبال کرد و سپس در چند دوره با هم کار کردیم. این کار کردن ما چند خوبی داشت، یکی تمرین کردن ما با هم بود و بعد معرفی شدن به مردم. آقای مشایخی در آن دوران خوش درخشید به ویژه که خوش تیپ هم بود.
وی ادامه داد: او پس از آن در سنگلج هم خوش درخشید و سپس به سینما رسید که در این سه مقطع به جایگاه و درخشش ویژهای دست یافت. یکبار دیگر فیلم «گاو» را ببینید که در همان نقش کوتاه چه کرد و میبینیم که به راستی نقش کوچک وجود ندارد. مشایخی یکی از ستونهای اساسی هنرهای نمایشی ایران بود و وقتی اینها میروند، این بنا به نظرم سست میشود. هر چند مطمئنم هر نسلی هنرمندان با استعداد و خلاق خود را دارد و جای ما پُر میشود اما این را هم نمیشود نگفت که هر کس جایی دارد و کسی مثل مشایخی جایش پُر نمیشود. جمشید مشایخی علم عشق را از دفتر نیاموخت و خودجوش بود و این ویژگی را همه ندارند. مرام او بسیار پایبند سنتهای پسندیده انسانی و اخلاقی بود که حافظ و سعدی میگویند و من ایشان را در این جهت تکریم میکنم.
پهلوانان هرگز نمیمیرند
محمدرضا جعفریجلوه از دیگر سخنرانان این آیین با یادآوری برخی صحبتهای این هنرمند به ویژه در برنامههای تلویزیونی او هنگام سال نو و با تسلیت از سوی صدا و سیما گفت: پهلوانان هرگز نمیمیرند.
سپس حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانهی موسیقی ایران با خواندن چکامهی «ارغوان» از سرودههای هوشنگ ابتهاج از رخداد سیل امسال در کشور و درگذشت جمشید مشایخی یاد کرد و افزود: کسانی که این هنرمند را از نزدیک میشناختند، میدانند که امضای او همیشه خاک پای مردم بود.
جمشید مشایخیِ سینمای ایران را از دست دادهایم
در پایان آیین خاکسپاری سام مشایخی فرزند استاد مشایخی گفت: دوست داشتم از مردم عزیز و مهربان که ارزش هنر و هنرمند را میدانند سپاسگزاری کنم.
او با سپاسگزاری از دست اندرکاران برگزاری آیین همراهی پیکر پدرش، گفت: من مطمئن هستم پدرم از این شکوه حضور ملت خیلی خوشحال است.
سام مشایخی همچنین یادآور شد: خیلیها دوست دارند بگویند جمشید مشایخی کمالالملک سینمای ایران بود ولی با احترام به این هنرمند میخواهم بگویم ما که کمال الملک داشتیم، اکنون جمشید مشایخیِ سینمای ایران را از دست دادهایم.
جمشید مشایخی، زادهی ششم آذرماه ۱۳۱۳ خورشیدی در تهران و بازیگر سینما، تیاتر و تلویزیون ایران بود. وی برگزیدهی ششمین دورهی همایش چهرههای ماندگار و دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر است. زندهیاد مشایخی شامگاه ۱۳ فروردینماه 1398 خورشیدی در تهران درگذشت.
آیین همراهی زندهیاد جمشید مشایخی از برابر تالار وحدت
دومین تن از راست نادر مشایخی فرزند زندهیاد جمشید مشایخی
مردم پیکر استاد جمشید مشایخی را همراهی کردند
ایرج راد در آیین همراهی و خاکسپاری زندهیاد جمشید مشایخی
علی نصیریان در آیین همراهی و خاکسپاری زندهیاد جمشید مشایخی
علی نصیریان در آیین همراهی و خاکسپاری زندهیاد جمشید مشایخی
حجتالاسلام محمود دعایی بر پیکر زندهیاد جمشید مشایخی نماز خواندند
فرتور از زینب مهدوی است .
1364
یک پاسخ
درود و صد سپاس از بانو مهدوی ،عکسها خیلی خوب و کامل بودند، تو اون شبوغی عکاسی واقعا هنرمندیه، سپاس از امرداد نازنین برای گزارش