مهزاد خاوریان بانوی کوهنورد زرتشتی شنبه 27 مهرماه 1398 خورشیدی برای صعود به قله‌ی مراپیک در نپال عازم نپال می‌شود.
مهزاد خاوریان بانوی ورزشکار و کوهنورد زرتشتی در ادامه‌ی برنامه‌های صعود خود به نپال می‌رود تا قله‌ی 6470 متریِ مراپیک را نیز درنوردد و نام خود را درمیان ورزشکاران صعودکننده به این قله ثبت کند.
با مهزاد خاوریان به گفت‌وگو نشستیم تا برایمان از کوهنوردی، دشواری‌ها و انگیزه‌ی خود در این راه بگوید.
مهزاد خاوریان دُخت مهرانگیز بهروزی و گشتاسب خاوریان در 25 امردادماه 1368 خورشیدی در یزد زاده شد. وی با پذیرفته شدن در رشته روانشناسیِ دانشگاهی در تهران از یزد به تهران آمد و در تهران با گروه کوهنوردان زرتشتی ایران آشنا شد. نخستین گام‌های وی در رشته کوهنوردی در سال 1390 برداشته شد و از آن پس وی با پیوستن به این گروه و بهره بردن از تجربه‌های هموندان این گروه توانست رشته‌ی مورد علاقه‌ی خود را بهتر و بیشتر دنبال کند. رشته‌‌ای که به بیان خودش یک ورزش رقابتی و هیجانی نیست و با آرامش بسیاری همراه است. کوه آرامش و انرژی بسیاری به او می‌دهد؛ آن‌گونه که سبب می‌شود در کل هفته برای فعالیت‌های کاری انرژیِ افزونی داشته باشد. دور بودن از شهر، دغدغه‌ها و هیاهوهایش، وی را همچون یک آهنربای قوی هر روز بیشتر و بیشتر به کوهنوردی جذب می‌کند.
خاوریان در ادامه، گذراندن دوره‌های فدراسیون کوهنوردی را در برنامه‌ی خود قرار داد تا از دید علمی بتواند در این رشته پیشرفت کند. وی تاکنون دوره‌های کوهپیمایی، سنگ مقدماتی، برف مقدماتی، هواشناسی و کار با قطب‌نما را گذرانده است. در میان گذراندن این دوره‌‌ها بود که با مهاجرت برخی از هموندان گروه کوهنوردی و … انسجام از این گروه رخت بست. از این‌رو مهزاد خاوریان به گروه‌ها و باشگاه‌های دیگری همچون هیماچال پیوست و به شکل مهمان در صعودها و بازدیدهای گروه‌های گوناگونی از کرج و … شرکت کرد. وی نزدیک به 2 سال است که با باشگاه هیماچال همکاری می‌کند.
مهزاد خاوریان که تاکنون به بیشتر قله‌های ایران از جبهه‌های گوناگون صعود کرده است و سال پیش نیز قله کازبَک در گرجستان را درنورده است، بناست امسال 27 مهرماه با گروه هیماچال به قله مِراپیک در نپال صعود کند.
خاوریان برایمان از اهدافش در آینده گفت. «من الفبای کوهنوردی را از هموندان گروه کوهنوردی زرتشتی ایران و پیشکسوتان این گروه یاد گرفتم، می‌خواهم دوره‌های بیشتری از فدراسیون را بگذرانم، روی بدنسازی بدنم بیشتر تمرکز کنم و روزبه‌روز در این راه پیشرفت کنم. همچنین آموزش کوهنوردی را نیز در برنامه دارم.»
در کنار همه‌ی این انگیزه و شوق مهزاد، نگرانی‌هایی نیز در صدایش موج می‌زد. «دل‌نگرانی من بُعد مالی این صعودهاست. سال پیش از سوی اله‌یار دبستانی، نیک اندیش زرتشتی کمک مالی شدم و کمی از هزینه‌های صعود قله‌ی مراپیک را با آن پرداخت کردم ولی همه‌ی هزینه‌های قله کازبک بر دوش خودم بود. به عنوان یک جوان زرتشتی در راه هیچ‌گاه از سوی هازمان زرتشتی پشتیبانی یا تشویق نشدم.»
می‌گوید همیشه کوهنوردان را آدم‌های خاص و عجیبی می‌انگاشته است؛ دیدگاهی که امروز کاملا خلاف آن است. «پیش از این کوهنوردان را آدم‌های عجیبی می‌پنداشتم ولی اکنون می‌دانم کوهنوردان عجیب نیستند بلکه آدم‌های باپشتکار و انگیزه‌ای هستند که شاید این روحیه‌ی آن‌ها از سختی و محکمیِ ذات کوه برمی‌آید.»
برای دوست‌داران این رشته نیز پیام دارد. «هیچ‌وقت برای آغاز دیر نیست. با پرس‌وجو کردن از پیشکسوتان این رشته و کار کردن در زمینه علمی و تجربی که همانا گذراندن دوره‌های آموزشی و کوهنوردی، بدنسازی و دویدن‌های شهری است، می‌توان در این رشته موفق شد.»
فرتورها رسیده است.
7777
