«مهرگان، ریشههای پایداری» عنوان نوشتاری است که به فرخنگی دهممهرما جشن مهرگان به قلم اردلان کوزهگر پژوهشگر تاریخ از فلسفه و باورهای رایج این رویداد تاریخی میپردازد.
بخش کوتاهی از این نوشتار که در رویهی تاریخ امرداد 417 چاپ شده در زیر آمده است.
«ایزد مهر، از کهنترین و ارجمندترین ایزدان نزد آریاییان بوده است. با برآمدن آیین زرتشت، اگرچه از ارج و جایگاه مهر کاسته شد؛ ولی این ایزد کهن آریایی همچنان در سپهر اندیشهی ایرانی برجای ماند. البته در این نوشتار در اندیشهی پرداختن به خود مهر و خویشکاری او نیستیم، ولی پرداختن به مهرگان بییادکردن از ایزدی که این جشن کهن را به نامش میشناسیم ناشدنی است.
جشنی را که ما به نام مهرگان میشناسیم و در بنمایههای لاتین به ریخت میتراکانا آمده است، از شانزدهم مهرماه در سالنمای زرتشتی آغاز میشده و در بیست و یکم مهر این سالنما –که در گاهشماری زرتشتی رامروز خوانده میشده- به انجام میرسد. شانزدهم مهر نیز «مهرگان عامه» و بیست و یکم این ماه را «مهرگان خاصه» میخواندهاند. دربارهی ریشهی این آیین کهن دیدگاهها فراوان و به انگیزهی دیرینگی، سندهای باستانی برای آن اندک است.»
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
لینک فروش اینترنتی شماره 417 امرداد