نخستین روز از چَهره‌ی گهنبار میدیاریم گاه با سپندینه آوای واج یشت در آتشکده‌ی تهران آغاز شد.
شبانگاه مهر ایزد، موبدان پدرام سروش‌پور و کورش بلندی در آتشکده‌ی تهران پیش از آغاز چهرهی گهنبار، در مکان سپندینه یشت‌خانه، اتاق مجاور نگهداری آتش آتشکده‌ی ورهرام، با آیین یسناخوانی بخش‌هایی از هفتادودو هات یسنا را سرودند. در این هنگام شربت از گیاه هوم آماده می‌کنند. هنگام سپیده دم بامداد نخستین روز از گهنبار چهرهی میدیاریم گاه زرتشتیان تهران هم آوا با اوستا‌خوانی موبدان اردشیر مهربانی، رشید خورشیدیان، فرهنگ ضیاتبری موبد سهراب هنگامی و فرزاد لهراسب به نیایش پروردگار پرداختند. شرکت‌کنندگان بسته‌کُشتی برای به جا آوردن آیین نو کردن کشتی به پا ایستادند و هماهنگ با موبدان رو به سوی روشنایی هم آوا اوستای کُشتی را خواندند. پس از پخش آب هوم در میان باشندگان، با نیک‌اندیشی خانواده‌ی روانشاد پوراندخت سروشیار کیانپوراز بهدینان پذیرایی انجام شد.
واج یشت گهنبار یکی از کهن‌ترین آیین زرتشتی است که در شهرهای زرتشتی‌نشین به تایید انجمن موبدان برگزار می‌شود. موبدان پیش از سپیده دم، پیش از آغاز هر چهره گهنبار، در مکان سپندینه یشت‌خانه‌ی آتشکده‌ی ورهرام، هفتاد و دو هات یسنا را می‌سرایند که این آیین یزشن‌خوانی، یسنا خوانی نام دارد. موبدان هنگام یزشن‌خوانی و سرودن یسنا شربت گیاه هوم را که از کوبیدن و نرم کردن ساقه‌های گیاه است، آماده می‌کنند و به بهدینان باشنده در آیین می‌دهند تا بیاشامند. در پایان آیین واج‌یشتِ گهنبار، نخستین روز هر چهرهی گهنبار آغاز می‌شود.
موبد پدرام سروش‌پور وموبد کورش بلندی
موبد کورش بلندی
موبدان از راست: اردشیر مهربانی، رشید خورشیدیان، فرهنگ ضیاتبری، فرزاد لهراسب
موبد بمان مهربانی نگهبان آتش مراسم واج یشت
بصدا درآوردن زنگ در هرگاه نیایش که درهزاره های گذشته زنگ در بالای چهارطاقی آتشکده ها قرار داشت و سپس به پایین آورده شد و بعدها مسیحیان از زنگ در کلیساها از همین شیوه زرتشتیان برای اعلام گاه نیایش استفاده کردند
آفرینامی نشانه یکتایی خداوند
موبد اردشیر مانکچیان
نیایش پایانی برساد
موبد سهراب هنگامی
دهش صبحانه و لرک از سوی خانواده غیبی بنامگانه روانشاد پوراندخت سروشیار کیانپور
فرتور از همایون مهرزاد است.
1393
