جشنوارهی نارنج پس از سه سال وقفه، از بامداد دوازدهم اسفندماه در مجموعه دینی، فرهنگی و ورزشی زرتشتیان شیراز آغاز شد و تا پسین ادامه داشت.
درختان نارنج که برای ثمردهی بهتر و به بارنشستن بهار نارنج بایستی پیش از آغاز فصل بهار، بار خود را بر زمین بگذارند، دوازدهم اسفندماه با باشندگی پرشور زرتشتیان شیراز بهویژه جوانان و نوجوانان، بارخود را به دستان باهمت آنان سپردند. نارنجها پس از چیدهشدن زیر آسمان آبی همراه با گرمای نوازشگر خورشید، در آب غلتان شدند و گردوغبار از رو برچیدند، گردوغباری که از ماهها انتظار بر چهره داشتند. کمکم نوبت به بریدن نارنجها رسید و بوی عطر نارنج در فضا پیچید، همه دستبهدست هم دادند تا آب نارنجها گرفته شود. آب نارنجها سرانجام به آشپزخانه رفت و در داخل دیگی بزرگ و مسی ریخته شد و در میان شادیوشور باشندگان و «هابیرو شاباش» گویان، شکر سپید به آن افزوده شد تا شربتی گوارا حاصل پخت آن باشد، ولی این پایان ماجرا نبود، تفالههای نارنج هم رویای سُس نارنجشدن در سر داشتند، رویایی که به حقیقت پیوست و سس نارنج هم تهیه شد، همه ساله مسافران نوروزی که مهمان پذیرشگاه زرتشتیان شیراز میشوند، سراغ شربت و سس نارنج را از شیرازیها میگیرند و اگر از آن باقی مانده باشد، آنها را به سوغات میبرند. از نکات جالب توجه همزمانی شکوفهدهی درختان زردآلو و بادام با این جشنواره بود؛ شکوفههایی که برشاخهها شانهبهشانه میساییدند و فرا رسیدن بهار را همآوا جار میزدند.
فرتورها از شهرام پوردهی است.
4090