زرتشتیان شیراز دستبندهای تیروباد خود را به باد سپردند

با برنامه‌ریزی کمیسیون ورزش انجمن زرتشتیان شیراز، بر بلندی‌های گذرگاه قندیلی چمران، دست‌بندهای «تیروباد» با آرزوهای نیک به باد سپرده شد.

زرتشتیان دستبند تیر و باد را که از هفت نخ رنگی بافته می‌شود، همزمان با جشن تیرگان به روز تیر ایزد از ماه تیر در گاهشمار زرتشتی بر دستان خود می‌بندند و به مدت ده روز آن را با خود به همراه دارند. تا این‌که در روز باد ایزد که برابر است با ۱۹ تیرماه خورشیدی آن را باز می‌کنند و به باد یا به آب روان می‌سپارند. زرتشتیان شیراز این آیین را همه ساله انجام می‌دهند. امسال نیز با برنامه‌ریزی کمیسیون ورزش انجمن زرتشتیان شیراز در محل گذرگاه قندیلی چمران گردهم آمدند و به یاد آرش بر بلندی‌ها ایستادند، به یاد آن روزی که آرش با تمامی جانش، ایرانش را گسترد و جاودانه شد؛ در روزی که تیر آرش به هدف می‌خورد و آن‌گونه که او تیر آزادی ایران را به دستان باد سپرد، باشندگان نیز دست‌بندهای تیر و باد را از دستانشان باز کردند و با آرزوی آزادی و رهایی ایران از دشواری‌ها، به باد سپردند و هم‌آوا با هم، مانند گذشتگانشان خواندند :

تیر برو باد بیا

غم برو شادی بیا

محنت برو روزی بیا

خوشه مرواری بیا

زرتشتیان بر پایه‌ی آیین نیاکانی، در چنین روزی تیر آرزوهایشان را همچون آرش به دستان باد می سپارند. دستبند تیر و باد را که جشن تیرگان بر دستان خود بسته‌اند و نمادی از آرزوهای رنگارنگ برای هر ایرانی است، بر فراز بلندی می‌ایستند و از ایزد باد می‌خواهند که تیر خواسته‌هایشان را یاری کند تا به هدف آرزوهایشان بنشیند، آن‌چنان که آرش تیر را یاری داد. اما اگر آرزوهایشان را فراموش کنند، دشمن، سرزمین درونشان را به تاراج می‌برد، همانند آرش باید در راه آرزوهایشان از جان مایه بگذارند. از خود گذشتگی در راه رسیدن به آرزوهایشان را از آرش بیاموزند. با دلی پُرامید، آرزوهایشان را به پرواز درآورند. مبادا که ناامیدی بر آنها چیره شود.

فرتورها از شهرام پوردهی است.

4090