روان مهربان نوشیروانی، آزاده سرافراز میهن در آرامش‌باد

مهربان نوشیروانی، آزاده زرتشتی و سرافراز سال‌های دفاع مقدس، در دوم شهریورماه 1403 درگذشت. او که در سن 18 سالگی به اسارت نیروهای عراقی درآمده بود، چهار سال و چهار ماه از زندگی خود را در اردوگاه‌های عراق گذراند و در شهریورماه 1369 به میهن بازگشت.

مهربان نوشیروانی، فرزند خداداد نوشیروانی و هما مهرشاهی، در ششم مهرماه 1346 در تهران چشم گشود. او تحصیلات خود را در دبستان محبوبی و راهنمایی رستم‌آبادیان گذراند و در دبیرستان فیروزبهرام به پایان رساند. پس از دریافت دیپلم، برای خدمت سربازی معرفی شد و چهار ماه آموزشی را در پادگان 06 لشکرک گذراند. سپس به لشکر 69 ارومیه منتقل شد و سه ماه در گردان بهداری دوره کمک‌های اولیه پزشکی را کارآموزی کرد.

مهربان نوشیروانی برای ارایه خدمات درمانی سرپایی به جبهه اشنویه اعزام شد. در بهمن ماه 1364، جبهه را برای کمک به عملیات فاو خالی کردند و نیرو را به جنوب برده بودند. او و همراهانش 25 نفر بودند که در منطقه حاج عمران به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. در دوران اسارت، شرایط سختی را تحمل کرد. پس از گذشت شش ماه اسارت، صلیب سرخ نام او و دیگر اسرا را ثبت کرد. به گفته خودش، به مدت ۴ سال ۴ ماه از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۹ اسیر بود. در شهریورماه 1369 از مرز خسروی و قصر شیرین به میهن بازگشت و با استقبال گرم خانواده و دوستان روبه‌رو شد.

پس از بازگشت، مهربان نوشیروانی در صدا و سیما استخدام شد و دوره تکنسینی را در دانشکده صدا و سیما گذراند. او در بخش تولید فیلم فعالیت کرد و پس از بازنشستگی، چند سالی در آمریکا زندگی کرد. به دلیل سردردهای مداوم که در آمریکا درمان نشد، به ایران بازگشت. پزشکان در ایران تشخیص کیست بر روی هیپوفیز دادند و عمل جراحی با موفقیت انجام شد.

مهربان نوشیروانی پس از 57 سال زندگی با خدمت، ایستادگی، آزادگی و سرافرازی، دوم شهریورماه 1403 درگذشت.

آیین خاکسپاری روانشاد روز چهارشنبه هفتم شهریورماه ،ساعت ده بامداد در آرامگاه قصر فیروزه برگزار می‌شود.
آیین پرسه زنده‌یاد مهربان نوشیروانی، آزاده جنگ تحمیلی از ساعت 14 تا 16 روز آدینه ۹ شهریورماه در تالار ایرج تهران برگزار می‌شود.

روانش شاد و یادش گرامی باد.

یادی از آزادگان زرتشتی

برگرفته از کتاب «یاد سرو ایستاده» روایتی از زندگی «جان باختگان، جانبازان و آزادگان زرتشتی از مشروطیت تا اکنون، نوشته پروین بامسیان (سروشیان) و نخستین‌دخت فرهادی و بوذرجمهر پرخیده