احترام به درگذشتگان و یادآوری خاطر درگذشته یکی از رسوم منحصربه‌فرد زرتشتیان است که ما به آن افتخار می‌کنیم. دیروز هفتم شهریورماه، روز خاکسپاری آزاده عزیز “مهربان نوشیروانی” بود که در جوانی بیش از ۴ سال از عمر خود را در رنج و عذاب برای دفاع از خاک میهن و آبروی جامعه گذراند. آزاده عزیز با مظلومیت و بدون حضور عضوی از انجمن و حتا بدون وسیله نقلیه عمومی برای آمدوشد همکیشان و فقط با حضور تعداد کمی از اقوام نزدیک به خاک سپرده شد.
آيا بدرقه شایسته آزاده عزیزمان، وظیفه انجمن نبود؟ آیا یک دستگاه اتوبوس جلوی معبد حق همکیشان نبود؟
خانواده دل‌سوخته روانشاد “مهربان نوشیروانی” در روز بدرقه با حضور تک‌تک همکیشان، تسلی‌خاطر می‌گرفتند که میسر نشد و این واقعه‌ای بسیار تلخ و اندوه‌بار بود.
آیا از یاد بردن افراد از جان‌گذشته و بی‌توجهی به جایگاه‌شان، الگوی مناسبی برای کودکان و جوانان جامعه است؟ افسوس….
روان “مهربان نوشیروانی “عزیزمان در نور آرامش و راهش روشن باد.
آدینه 9 شهریورماه ساعت 14 تا 16 در تالار ایرج گردهم می‌آییم و گرامی می‌داریم یاد آزاده سرافراز، مهربان نوشیروانی را.
نگارنده: شیرین باستانی – هشتم شهریورماه 1403
