امروز روز دی بهآذر از ماه مهر 3762 زرتشتی، دوشنبه دوم مهرماه 1403 خورشیدی، بیستوسوم سپتامبر 2024 میلادی
فرازهایی از پیام اشو زرتشت:
بهترین منشرا خواستارم.
تا در پرتو خشَترا، توانایی و شهریاری مینوی،
بکوشم تا هماهنگ با اشا، هنجار هستی،
با آرمئیتی، مهر و مهرورزی آرمانی به شیوه دادودهش،
آموزشهای اهورایی را گسترش دهم.
تا با افزایش این ویژگیها بر نیروی دروغ چیره گردم.
یسنا. هات ۴۸ بند ۶
————————————- ———————————
دی به آذر:
– در گاهشماری زرتشتی روز هشتم در هرماه سی روزه (دی بهآذر) نام دارد. در آیین زرتشتی، با برآمدن خورشید (گاه هاوَن، هنگام بامداد)، روز آغاز میشود.
– دی به چَمار(معنی) آفریدگار و آذر نیز نام دیگری برای آتش، در گویش ایرانیان بوده است.
– در هر ماه سه روز با پیشوند «دی» در گاهشمار ترادادی وجود دارد که روز هشتم «دیبهآذر»، پانزدهم «دیبهمهر» و بیستوسوم «دیبهدین» می باشند.
– روزهای دی با پسوند نام روز پس از خودش نامگذاری شده است.
– روزهای اورمزد، دی به آذر، دی به مهر و دی بدین که در این گاه شماری آمده است. به جای روزهای آدینه در هرماه، از روزهای شادی و آرامش و همزیستی در فرهنگ نیاکان ما بوده است.
گل نماد این روز،گل بادرنگ است.
————————– ————————–
پناهندگی تمیستوکلِس به ایران؛ شکوه تمدن ایرانیان
تمیستوکلِس، یکی از برجستهترین فرماندهان و سیاستمداران یونانی، پس از شکست دادن ناوگان ایران در نبرد سالامیس در سال ۴۸۰ پیش از میلاد، به دلیل رقابتهای داخلی و اتهامات فساد مالی، مجبور به ترک آتن شد. نبرد سالامیس در سال ۴۸۰ پیش از میلاد بین نیروهای یونانی و امپراتوری هخامنشی به فرماندهی خشایارشا در تنگه سالامیس رخ داد. تمیستوکلِس، فرمانده یونانی، با استفاده از تاکتیکهای هوشمندانه، ناوگان بزرگ و سنگین ایرانی را به داخل تنگه کشاند، جایی که نمیتوانستند به خوبی مانور دهند. یونانیها با استفاده از کشتیهای کوچکتر و سریعتر خود، ناوگان ایرانی را شکست دادند. این پیروزی قاطع، مانع از پیشروی بیشتر نیروهای ایرانی شد و روحیه یونانیها را تقویت کرد، و به عنوان نقطه عطف تاریخ باستان شناخته میشود.
او پس از ترک آتن، نخست به اسپارت و سپس به سرزمینهایی مانند یونان و آسیای صغیر سفر کرد تا سرانجام به شهر مگنسیا در گسترهی ایران رسید.
تمیستوکلِس از دولت هخامنشی ایران درخواست پناهندگی کرد و اردشیر یکم (درازدست) شاه وقت، نه تنها به او پناه داد، بلکه فرمانداری شهر مگنسیا را نیز به او سپرد. همچنین، برای او مستمری سالانهای برابر با ۵۰ تالنت نقره تعیین کرد . تمیستوکلِس برای چهار سال و چند ماه با احترام در مگنسیا زندگی کرد و در سال ۴۶۰ پیش از میلاد درگذشت. پس از مرگ او، یونانیان بقایای استخوانهایش را به آتن فرستادند و در زادگاه خودش به خاک میهن سپرده شد.
این رویداد نشاندهنده اوج مدنیت و رعایت احوال و شان و جایگاه انسانها از سوی ایرانیان در آن زمان است و به عنوان یک یادگار پسندیده از ایرانیان برای نسلهای بشر باقی مانده است.
شهر مگنسیا که تمیستوکلِس در آن پناه گرفت، در واقع همان شهر مانیسا در ترکیه امروزی است. مانیسا در غرب ترکیه و در نزدیکی شهر ازمیر قرار دارد. این شهر در دوران باستان به عنوان یکی از شهرهای مهم فرمانروایی هخامنشی شناخته میشد و بعدها نیز در دوران امپراتوری عثمانی اهمیت خود را حفظ کرد.
مانیسا به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، همواره یکی از مراکز مهم تجاری و نظامی بوده است. این شهر در درازنای تاریخ خود تماشاگر رویدادهای مهمی بوده و امروزه نیز به عنوان یکی از مقاصد گردشگری و تاریخی ترکیه شناخته میشود.
———————- —————————
یادروز دوم مهرماه:
روز ملی “غار پاک”
از سال ۱۳۸۹ در ایران، روز دوم مهرماه، با عنوان «روز غار پاک» نامگذاری شده است. در این روز غارنوردان کشور با همکاری نهادها و سازمانهای مختلف افزون بر پاکسازی غارها، به آگاه سازی مردم، جوامع محلی و طبیعت گردان در زمینه اهمیت غارها و منابع آبی و ترویج راههای حفاظت از این اکوسیستمهای ارزشمند و آسیبپذیر، میپردازند.
“محمدعلی شاه” در فرمانی یادآور شد مجلس شورای ملی در ۲۲ آبان ماه گشایش یافت و آغاز به کار خواهد کرد. همچنین تبریز را از شرکت در انتخابات محروم نمود. (۱۲۸۷ خورشیدی)
“سالارالدوله” فرزند سوم”مظفرالدینشاه”، خود را شاه خواند (۱۲۹۰ خورشیدی)
یکی از دهشتناکترین تراژدیهای تاریخ ایران بعد از مشروطه جنگ و جدالهای بیپایان “سالارالدوله” با دولت مرکزی در غرب کشور بود که به فجایع فراوانی منتهی شد. “محمدعلی شاه” برای بازگشت به تخت سلطنت شورشی به راه انداخت.این شورش البته به جایی نرسید اما سالارالدوله به ظاهر در حمایت از برادر و در باطن برای رسانیدن خود بر اورنگ پادشاهی وارد همدان شد، خود را شاهنشاه کل ممالک کردستان و لرستان و عربستان خواند و با سپاهی به سوی تهران رهسپار گردیدو خود را شاه ایران اعلام کرد، اما سپاهش در حدود ساوه از نیروی دولت مرکزی به سختی شکست خورد. به دنبال این شکست او بار دیگر به خارج گریخت و در سوییس رحل اقامت افکند.
مجلس شورای ملی، توسعه خيابانهای تهران را طی قانونی تصويب نمود. (۱۳۰۹ خورشیدی)
زادروز “منوچهر آتشی” شاعر، چهره ماندگار ادبیات (۱۳۱۰ خورشیدی)
هیات وزیران قانون و مقررات استفاده از رادیو را تصویب کرد. (۱۳۱۳ خورشیدی)
“احمد قوام” نخست وزير، ستاد ارتش را ضميمه وزارت جنگ نمود. (۱۳۲۱ خورشیدی)
پيمان دوستی بين ايران و ايتاليا به امضا رسيد. (۱۳۲۹ خورشیدی)
“دكتر مصدق” نخست وزير، كاركنان انگليسی صنعت نفت را كه حاضر به بستن قرارداد استخدام با دولت ايران نبودند را از كشور اخراج كرد. (۱۳۳۰ خورشیدی)
کنگره بزرگ بینالمللی معماری در تهران آغاز به کار کرد. (۱۳۵۵ خورشیدی)
درگذشت استاد “علی اكبر خوشدل تهرانی” شاعر معاصر. (۱۳۶۵ خورشیدی)
تعيين اعضای نخستین هيات منصفه مطبوعات پس از انقلاب. (۱۳۷۰ خورشیدی)
درگذشت استاد “علی كريمی” نقاش و مينياتوريست ايرانی.( ۱۳۷۶ خورشیدی)
جانباختن بیش از ۴۰۰۰ تن از حجاج بر اثر خفگی در ازدحام جمعیت رمی جمرات ( ۱۳۹۴ خورشیدی)
هفته جهانی “دريانوردی”
گذشتن ارتش ايران از “بسفور” و پيشروی به سوی “دانوب”. (514 پ.م)
چند واحد از يک سپاه ارتش ايران از منطقهای در مجاورت تنگه “بسفور” كه دو قاره آسيا و اروپا را از هم جدا میكند، در محلی كه سدهها بعد شهر قسطنطنيه ساخته شد، گذشتند تا به همراه واحدهای ديگر سپاه که قرار بود از نقطهای پايين تر، از دريای مرمره بگذرند به پيشروی خود به سوی منطقه “دانوب” ادامه دهند و سيتیها را از اطراف اين رود و جنوب سرزمينی كه امروز اوكراين خوانده میشود دور سازند و به سمت اروپای شمالغربی برانند.”ژنرال بغابيش” فرماندهی کل اين سپاه را بر عهده داشت وسه ماه بعد از این دريا گذشت.
سلطان عثمانی، صدر اعظمی را كه به ايران امتياز داده بود بركنار و تصمیم به جنگ با ايران گرفت. (1615 م)
“شاه عباس” برای پيشگيری از اين حمله، دو سپاه از ارتش ايران را روانه “وان” و “ارزروم” كرد كه چند روز بعد به او خبر دادند كه سلطان عثمانی در گذشته و جانشين او برای جلوگیری از درگيری تازهای با ايران اعلام كرده است كه تعهدات صدر اعظم پیشین را میپذيرد و خود را به رعايت آنها مكلف میداند.
اتحاد سياسی اسكاتلند و انگلستان و پیوستن اسكاتلند به انگليس (1643 م)
مرگ “جوزوئه كاردوتچی” شاعر و منتقد ادبی ايتاليايی (1907 م)
بمباران ورشو توسط هواپيماهای آلمانی در جريان جنگ جهانی دوم (1939 م)
روز ملی و اعلام استقلال “گينه بيسائو” از استعمار پرتغال (1973 م)
