افشین نمیرانیان در آیین جَشَن‌خوانی گشایش ساختمان کیخسرو کیخسروی به این نکته اشاره کرد که سرانجام پس از 17 سال در گردش 45 انجمن زرتشتیان تهران کار ساخت ساختمان با چالش‌های فراوان به پایان رسیده است.
افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: ما همه میهمان مهربانو، مهردخت، کیخسرو و بهمن کیخسروی هستیم. تکمیل این پروژه 16 یا 17 سال به درازا کشید. وی نخست تاریخچه این ساختمان را برای باشندگان گفت:
بنا بر گفته افشین نمیرانیان، این زمین را بهمن کیخسروی پدر مهردخت و جان‌باخته جنگ کیخسرو کیخسروی، 13 آذرماه سال 1334 به مساحت 393 و نیم مترمربع از ارباب رستم گیو به قیمت 1180 تومان آن زمان خریداری کرد.
بهمن کیخسروی و همسرش با فرزندانشان سال‌ها در آن زندگی کردند. بهمن کیخسروی اواخر دهه چهل درگذشت. افشین نمیرانیان، در ادامه این‌چنین ادامه داد، به نظرم همه ما تهرانپارسی‌ها مهردخت کیخسروی را می‌شناسیم. وی آموزگاری مهربان در دبستان استاد خدابخش بود که همه او را دوست داشتند.
مهردخت کیخسروی سال 1376 دیگر بیمار شده بود. آن زمان نامه‌ای به انجمن نوشت که قصد دارد این ساختمان را به انجمن بدهد. مهردخت کیخسروی 12 آبان ماه 1377 درگذشت و فردا بیست و ششمین سال سالگرد او است. مهربانو و همسرشان، منوچهر مهرشاهی، سال‌های آخر را به این خاطر که قرار بود انجمن زرتشتیان تهران اینجا را بسازد در یزد زندگی کردند. برادر مهربانو سال‌ها ساکن مارکار بود. سال 1378 انجمن تصویب کرد اینجا را بگیرد پس تولیت آن را قبول کرد. مهربانو در دهم بهمن 1383 درگذشت و سال 1385 انجمن تصمیم گرفت اینجا را بازسازی کند. اینجا یک خانه دوطبقه بزرگی بود که در تاریخ 27 امرداد 1386 یعنی 17 سال پیش پروانه ساختمانی اینجا گرفته شد و نیمه دوم همان سال عملیات عمرانی آغاز شد.
افشین نمیرانیان درباره سپاسگزاری از کسانی که در این پروژه یاریگر انجمن بودند گفت: از اینجا به بعد شاید از تعداد زیادی افراد که در ساختن این ساختمان نقش داشتند نام خواهم برد. البته من نمی‌توانم نام همه را بیاورم ولی تعدادی را نام خواهم برد. در پایان نیز از چند تن سپاسگزاری خواهم کرد.
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران از شهریار جویبان‌پور کنشگر زرتشتی، نام برد که وی توانست پروانه ساختمانی این مکان را بگیرد. با گرفتن پروانه ساختمانی عملیات ساختمانی آغاز می‌شود. در آغاز چند نفر در کارهای اولیه نقش داشتند که یکی از آن‌ها بابک شهریاری است. افشین نمیرانیان همچنین گفت: کار ساخت این ملک سال 1386 آغاز شد.
وی در ادامه اشاره کرد که فونداسیون و آهن لازم برای این ساختمان را از آهنی که در آدریان بزرگ بوده و متعلق به بنیاد سیروس یگانگی است به اینجا آورده شده است. بنیاد سیروس یگانگی بخشی از هزینه تیرآهن را داده‌است. کار ساخت به شکل خرد‌خرد تا سال 1387 پیش رفت و از سال 1387 به خاطر نبود نقدینگی کمی کار متوقف می‌شود. دلیل توقف را افشین نمیرانیان به‌این‌علت می‌داند که در آن سال‌ها انجمن زرتشتیان تهران تصمیم گرفته بود چهار ساختمان را باهم تخریب کند و از نو بسازد. انجمن هر چهار ساختمان را تخریب کرد و ساخت آن‌ها را آغاز کرد، ولی پایان آن سه ساختمان در اولویت بالاتر بوده است. سال 1392 عملا کار ساخت خانه کیخسرو کیخسروی متوقف شد. از سال 1386 تا 1392 مهندس اورنگی مسوولیت مدیریت پروژه را بر عهده داشت، البته مدیریت وی از سوی انجمن بود.
افشین نمیرانیان از تصمیم‌گیری سخت انجمن در ادامه کار می‌گوید: سال 1396 انجمن دو راه در پیش رو داشت یا باید ساختمان را دوباره تخریب می‌کردیم و دیگر نمی‌ساختیم و یا باید کم‌کم می‌ساختیم. مهندس بهمن تیمساری راه دوم را در پیش گرفت و این کار را کرد و تا مرحله‌ای این کار انجام شد. دوباره به شوند نبود نقدینگی کار متوقف شد. ساختمان خرمن گیو که پایان یافت، در سال 1401 دوباره کار ساخت ساختمان کیخسروی در گردش 44 باهمت دوستان آغاز شد و اکنون در سال 1403 کار ساخت پایان یافته است.
افشین نمیرانیان افزود، واقعیت این است که انجمن در این بیست سال، چهار پروژه تخریب و نوسازی داشت که خود این فشار زیادی روی انجمن وارد کرده بود. این آخرین ساختمان از این چهار ساختمان است. انجمن هر چه پول اضافه در می‌آورد مجبور بود خرج ساخت و تکمیل این ساختمان‌ها کند. البته خوشحالیم که اکنون چهار ساختمان نوساز داریم که می‌توانند درآمدزا باشند، ولی در این 14 یا 15 سال انجمن زرتشتیان تهران به وظایف خود به‌ناچار کمتر پرداخته است. امیدوارم دیگر با اتمام این پروژه‌ها پول‌ها را در کارهای فرهنگی هزینه کنیم.
افشین نمیرانیان در ادامه افزود، نکته بعدی اینکه ما خیلی دلمان می‌خواهد در این ساختمان 20 خانوار زرتشتی ساکن باشند. برای تکمیل این ساختمان پول را از مستاجره قرض گرفتیم و ساختمان را ساختیم. سه سال پیش برآورد کردیم که مثلا با مبلغی می‌توان این ساختمان را کامل کرد. برای همین از برخی خرج‌ها کم کردیم و یک چهارم آن مبلغی برآورد شده خرج این ساختمان کردیم ولی آخر سال فهمیدیم که دیگر با کل آن مبلغ هم نمیشود ساختمان را به پایان رسانید و نیاز به پول بیشتری است. دلیل آن‌هم افزایش تورم پول بود. اول امسال ما چندین بار فراخوان زدیم که همکیشان کمک کنند. انجمن بارها همه‌جا گفت ده نفر بیایند و از این 20 واحد، تکمیل 10 واحد را بر عهده بگیرند، شوربختانه کسی نیامد. امسال به این نتیجه رسیدیم که اگر کاری نکنیم دیگر نمی‌توانیم این پروژه را به پایان برسانیم. انجمن متوجه شد که برای دریافت مبلغ مورد نیاز یکجا ساختمان را رهن بدهد و اکنون مستاجری داریم که مبلغ موردنیاز برای تکمیل ساخنمان را به عنوان پول پیش داده و قرار است اجاره هم بدهد. قرارداد یک‌ساله با وی نوشته شده است. امیدواریم که بتوانیم این این پول پیشی که گرفتیم را سر سال به این مستاجر برگردانیم و تمام 20 واحد را در اختیار خودمان بگیریم.
موضوع دوم این است که باید قبول کنیم کسانی که مستاجر می‌شوند و صاحب‌خانه از آن‌ها اجاره کمی می‌گیرد، هیچ زمان آن مستاجر صاحب‌خانه نمیشود. پس ما باید سیستمی طراحی کنیم که جوان‌ها زیاد در خانه‌های انجمن نمانند. چون اگر این کار را نکنیم جوانان ما هیچ زمان صاحب‌خانه نخواهند شد. ما باید به جوان‌ها کمک‌هزینه اجاره بدهیم. امیدوارم بتوانیم این کار را بکنیم.
افشین نمیرانیان از چند تن که در این کار یاریگر بودند نام برد و از آن‌ها با پیشکش هدیه سپاسگزاری کرد.
افشین نمیرانیان از جمشید فروغی نام برد و گفت: مهندس فروغی از نخستین روز این پروژه تا به اکنون یکی از مهم‌ترین شخص این پروژه است. وی در ادامه توضیح داد که جمشید فروغی از سال 1385 مهندس ناظر این پروژه بوده و با تمام مقررات آن زمان نقشه اینجا را کشیده است. وی افزود جمشید فروغی بدون اینکه پولی بگیرد نظارت این پروژه را بر دوش داشت. وی در ادامه گفت، مهندس فروغی به خاطر این کار نتوانست از امکانات حرفه‌ای خود در جای دیگر استفاده کند. وی افزود، مهندس فروغی بدون هیچ چشم‌داشتی اینجا خدمت کرد و افزود، جمشید فروغی چندین بار گلایه کرد که چرا کار پیش نمی‌رود. افشین نمیرانیان به این اشاره کرد که زمانی این صحبت بود که اگر مهندس جمشید فروغی با ما همکاری نمی‌کرد این ساختمان باید تخریب می‌شد.
افشین نمیرانیان همچنین از ویسپا سیروسی نام برد. وی گفت: مهندس سیروسی از روز نخست یعنی سال 1386 نامشان به‌عنوان مجری مورد اطمینان ناظر در پرونده‌های شهرداری بود و افزود، ویسپا سیروسی تا این سال بدون هیچ چشم‌داشتی برای هازمان کار کرد. افشین نمیرانیان خطاب به کسانی که باور ندارند که این افراد بدون چشمداشت برای هازمان خود کار کنند گفت: بعضی‌ها باور ندارند که آدم‌ها بدون چشمداشت کار کنند چون خودشان لیاقت این کار را ندارند. اگر کسی هم که با جان‌ودل برای هازمان کار کند، پشت سرش حرف می‌زنند. ویسپا سیروسی در این چهار یا پنج سال شب و روز خود را برای این پروژه گذاشت. همان‌طور که برای پروژه ساختمان باشگاه خراشه شب و روز کوشش کرد. با پیشکشی از مهندس فروغی و سیروسی سپاسگزاری شد.
افشین نمیرانیان همچنین در ادامه افزود، این ساختمان برای ساختش با چندین حرکت روبه‌رو بوده است، ولی در این حرکت پایانی، ساسان نیکنام، فرنشین کمیسیون املاک و ساختمان خیلی زحمت کشید. افشین نمیرانیان درباره ساسان نیکنام گفت، وی افتخار هموندی انجمن را دارد و هرکسی که این افتخار را دارد باید زحمت بکشد.
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران همچنین از رستم یزدانی هم که برای این پروژه زحمت کشیده نام برد و گفت: وی در این یک سال و نیم پایانی، شبانه‌روز اینجا بود. با پیشکشی از کار وی نیز سپاسگزاری شد.
افشین نمیرانیان از فرشوشتر ماوندادی هم نام برد و افزود وی برای این ساختمان زحمت کشید ولی شوربختانه امروز اینجا باشنده نیست.
در ادامه فرنشین انجمن زرتشتیان تهران به این نکته اشاره کرد که این ساختمان هنوز تکمیل نشده و دو سه هفته دیگر زمان برای تکمیل شدن نیاز دارد. ولی اینکه چرا امروز ما آیین جَشَن خوانی را برگزار کردیم چند دلیل دارد: نخست اینکه باید ساختمان را به مستاجر تحویل دهیم تا همزمان با تکمیل کار ساختمان، مستاجر هم کارهای خود را انجام دهد. دومین دلیل اینکه فردا سال مهردخت کیخسروی است و از همه مهم‌تر اینکه می‌خواستیم تا هوا خوب است جَشَن را بخوانیم و به سرمای هوا نخوریم.
مهردخت شهریاری، فرنشین کمیسیون خدمات سخن خود را با دو بیتی از حکیم توس فردوسی بزرگ آغاز کرد:
فریدونِ فرخ، فرشته نبود / ز مُشک و ز عنبر سرشته نبود
ز «داد» و «دَهِش» یافت او نیکویی / تو داد و دهش کن، فریدون تویی
وی در ادامه گفت همت کردید، قدمتان سبز باشد که دعوت انجمن را پذیرفتید و در این شادی با ما هم بهره شدید. سرانجام بعد از مدت‌های طولانی ساختمان کیخسرو کیخسروی گشایش یافت. انجمن توانست این کار را به پایان برساند و امیدوارم روان درگذشتگان شاد باشد. ما خشنودیم که در گردش 45 این کار به پایان رسید.
آیین جشن خوانی گشایش ساختمان کیخسرو کیخسروی از دهش مهربانو و مهردخت کیخسروی روز آدینه 11 آبان ماه 1403 با خوانش اوستای جَشَن که خویشکاری آن را موبدان هرمز خسرویانی و اردشیر مهربانی بر دوش داشتند ساعت 10 بامداد در پارکینگ این ساختمان با باشندگی همکیشان برگزار شد و تا ساعت 11 به درازا کشید.
این ساختمان در پنج طبقه ساخت شده که در هر طبقه چهار واحد پنجاه متری یک‌خوابه وجود دارد.
کورش آذرگشاسبی، جانشین فرنشین انجمن زرتشتیان تهران
موبدان: اردشیر مهربانی و هرمز خسرویانی
مهندس ویسپا سیروسی
مهردخت شهریاری، هموند انجمن زرتشتیان تهران
افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران
چهره میانی مهندس جمشید فروغی
سپاسداری از مهندس جمشید فروغی و مهندس ویسپا سیروسی
سپاسداری از رستم یزدانی
فرتور از همایون مهرزاد است.
2393
6 پاسخ
امید که انجمن درامدهای حاصل از بخشهای جدید و قدیم دهشمندان رو دقیقتر و منطقی تر خرج کنند و در بخشهای اموزش و یادگیری توجه بیشتری شود این رو بدانیم با دعاها چه از طریق موبدان چه خودمان اتفاقی حاصل نمیشود بیتردید خداوند قوانین و منطق خود را قرار داده است پس فقط و فقط با اموزش،تربیت،اگاهی و تلاش ، مسیرهای خوب پیشرفت ، ابادانی، ارامش و در نهایت خوشبختی اتفاق می افتد.
طبق نیت نامه که در مراسم جشن خوانی هم گفته شد درآمد وقف کانون دانشجویان زرتشتی است
کاش در کشورمان برای همه عقاید احترام میذاشتن .ودولت موظف،بود کمک به موسسه ها بکند ..
اینکه نوشتید به بهره برداری رسید هنوز بهره برداری نشده و خُرده کاری هایی مانده است و انجمن هم بهره بردار نیست.
این جشن خوانی همزمان با سال روانشادان واقفان و به یاد نیک منشی و نام نیک آنان بوده و برای رسیدن به آرامش پایان ساخت
یاد کیخسرو کیخسروی گرامی. بیش از بیست سال است که زیستگاهم، جایی در تهرانپارس، میان خیابان زنده‌یاد کیخسروی و خیابان رشید است.
با درود فراوان من برای هموطنان عزیزم ازهررنگ ونژادهردین وآیینی که باشندارزش فراوانی قایل هستم.هم میهمان زرتشتی که جای خوددارندآرزومندم همه ایرانیان سربلندوسرافرازباشندوبه همه آرزوهای قشنگ وشالمشون برسند.