رامتین هوشنگی جوان موفق زرتشتی با پشتکار خود توانست در رامسر سرپرست هیات شمشیربازی و دبیرِ خانه‌ی محیط‌زیست شود.
به بهانه اینکه بیشتر جوانان زرتشتی همگی قصد مهاجرت از کشورشان را دارند و کشور خودشان را دیگر مکان مناسبی برای پیشرفت نمی‌دانند با این جوان موفق زرتشتی گفت‌وگویی داشتم تا دریابیم که اگر بخواهیم می‌توانیم و به گفته ایشان برای رسیدن به خواسته‌هایمان نباید عقب‌نشینی کنیم. این گفت‌‌وگو به شکل واتساپی انجام شده است که در زیر آن را می‌خوانید:
نخست خودتان را معرفی کنید؟
رامتین هوشنگی فرزند میترا خسروی و جمشید هوشنگی زاده تیر ۱۳۶۷ هستم. مدرک لیسانس از دانشگاه تهران با رتبه دو، درزمینه‌ی اکولوژی آبزیان و فوق‌لیسانس تکثیر و پرورش آبزیان از دانشگاه علوم و تحقیقات با رتبه یک دارم.
همچنین تعداد چهار مقاله در isi به ثبت رساندم و چندین مقاله علمی و پژوهشی هم نوشتم.
من فرزند پدری هستم که هازمان زرتشتی او را به خاطر اینکه جانشین فرنشین انجمن در گردش۴۲ بودند و همچنین سرپرست سازمان پذیرایی و طراح و مجری برنامه‌های کوشک ورجاوند بودند، می‌شناسند.
رشته تحصیلی شما محیط‌زیست است پس چگونه به سمت شمشیربازی رفتید؟
رشته من شیلات است نه محیط‌زیست و به دلیل علاقه شخصی به سمت رشته شمشیربازی رفتم و اکنون به شکل رسمی مربی درجه سه فدراسیون شمشیربازی در اسلحه فلوره هستم.
رشته شمشیربازی یک‌رشته ورزشی المپیکی برای ایران است و بازیکنان در این رشته به شکل تیمی و انفرادی مسابقه می‌دهند. در رشته شمشیربازی تمام عضلات بدن درگیر می‌شود و به‌شدت نیاز به‌دقت، تمرکز، عکس‌العمل، سرعت، چابکی و قدرت دارد. رشته شمشیربازی اسلحه فلوره پایه شمشیربازی است.
من به این رشته علاقه‌مند شدم و پرس‌وجو کردم سپس به مجموعه ورزشی شیرودی رفتم و به این شکل وارد هیات شمشیربازی استان تهران شدم. پس‌ازآن در دوره مربی‌گری شرکت کردم و توانستم مدرک درجه سه فدراسیون شمشیربازی جمهوری اسلامی ایران را از آن خودم کنم. در رامسر حضور پیدا کردم و سال 1399 کارها انجام شد و سال 1401 هیات شمشیربازی رامسر به سرپرستی من تاسیس شد. البته این را بگویم جناب آقای رامین سرسخت جنتی، رییس ورزش جوانان رامسر با هماهنگی‌های که با استان انجام داد این هیات را تاسیس کرد.
شما به‌عنوان سرپرست هیات شمشیربازی رامسر انتخاب شدید این انتخاب به چه شکلی صورت گرفت
با پیشنهاد جناب آقای رامین سرسخت جنتی، رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان رامسر و جناب آقای محمد پوریایی، سرپرست هیات شمشیربازی استان مازندران، من به‌عنوان سرپرست این هیات در شهرستان رامسر، انتخاب شدم.
توضیح بیشتری در این باره می‌دهید
این انتخاب در روز ۲۰ خورداد ماه ۱۴۰۲، با حضور جناب آقای رامین سرسخت جنتی، رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان رامسر، جناب آقای محمد پوریایی، سرپرست هیات شمشیربازی استان مازندران و جناب آقای رسول آگوشی دبیر این هیات برگزار شد و حکم سرپرستی هیات شمشیربازی رامسر به من داده شد و بدین ترتیب هیات شمشیربازی شهرستان رامسر نیز تشکیل شد.
این نکته را هم بگویم که هیات شمشیربازی شهرستان رامسر که من سرپرستش هستم به‌عنوان هیات ورزشی برتر این شهرستان در اردیبهشت سال 1403 انتخاب شد.
برنامه شما برای این هیات چیست؟
مسابقاتی که در رامسر برگزار شد برای نخستین بار در دوره سرپرستی من با باشندگی جناب آقای سید شمس‌الدین حسینی نماینده مردم تنکابن، عباس‌آباد و رامسر در مجلس، جناب آقای رامین سرسخت جنتی، رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان رامسر، جناب آقای محمد پوریایی، ریس وقت هیات شمشیربازی استان مازندران برگزار شد.
شکر خدا که یک تیم کار بلد در کنار من وجود دارد و همه از اعضای مهم شهر رامسر و از بزرگان هستند. هدف همه‌ی ما خدمت به شهر رامسر است و دوست داریم و امیدواریم در کنار این تیم کار بلد، شهرستان رامسر صاحب‌مقام شود. هدف اصلی ما تربیت بازیکن تیم ملی است و بازیکنانی که بتواند از رامسر وارد تیم ملی شمشیربازی شود و برنامه‌های خودمان را در خصوص شمشیربازی ادامه خواهیم داد. این برنامه من در هیات شمشیربازی است و امیدوارم ادامه بدهم. ما هر سه ماه یک‌بار گزارش خود را ارایه می‌دهیم و همچنین نشست‌های تیمی را برگزار می‌کنیم تا بتوانیم هر آنچه اهالی ورزشکار رامسر توقع دارند انجام دهیم.
شما همچنین به‌عنوان دبیر، خانه‌ی محیط زیست رامسر هم انتخاب شدید درباره چگونگی این انتخاب بفرمایید؟
مدیر خانه محیط‌زیست رامسر، من را به‌عنوان دبیر، خانه‌ی محیط‌زیست رامسر منصوب کرد.
این حکم با باشندگی جناب آقای محمدرضا نیاستی، رییس اداره حفاظت از محیط‌زیست رامسر و جناب آقای یوسف سجادی، مدیر خانه محیط‌زیست رامسر، به من ابلاغ شد.
امکان دارد درباره این توضیح کاملی بدهید
درباره محیط زیست این را باید بگویم که در حقیقت مجموعه اقداماتی در سطح شهر انجام دادم و به‌نوعی می‌توانم بگویم این به خاطر مقالاتی بود که نوشتم و جناب آقای محمدرضا نیاستی، رییس اداره محیط زیست شهرستان رامسر و یوسف سجادی، ریاست مدیریت خانه محیط زیست رامسر فکر کردند که من را به‌عنوان دبیر خانه‌ی محیط‌زیست منصوب کنند.
شما درباره گونه‌های مهاجم به این استان یادداشتی نوشتید امکان دارد دراین‌باره توضیح دهید؟
خدا را سپاس که توانستیم درباره بحث گونه‌های مهاجم که سبب انقراض خاموش گونه‌های بومی ایران مانند بلوط و افرا می‌شود و همچنین حاصلخیزی خاک را از بین می‌برد آگاهی‌های در سطح شهر راه بیندازیم و برخی از این مقالات هم در ایرنا و ایسنا کار شد که این کار برای من جالب بود به‌ویژه تارنمای سلامت نیوز که این مقالات را کار کرد و این نشان‌دهنده این است که مقداری این موضوع جدی گرفته شده است. این گونه‌های گیاهی مهاجم مربوط به خود شهر یا کشور ما نیست و ما از چگونگی ورود آن به کشور اطلاعی نداریم و تنها می‌دانیم که آن‌ها به‌گونه‌ای وارد کشور شده‌اند. زیان‌های اینگونه گیاهان تهاجمی به شکل مصرف آب‌های سطحی و زیرزمینی است. همچنین دام از آن‌ها تغذیه نمی‌کند و نیز باعث کاهش حاصلخیزی خاک می‌شود. زمانی که حاصلخیزی خاک از بین برود به‌نوعی باعث نابودی خاک، آب و پوشش گیاهی ایران می‌شود و این تنها مربوط به گیاه‌هان مهاجم نیست حتا ماهی‌ها، پرنده‌ها و حشرات هم می‌توانند مهاجم باشند که می‌توان آن‌ها را بیوتروریست تلقی کرد.
در مورد کتاب «تغذیه ماهی با رویکرد رشد و ایمنی» که از سوی دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات مورد تقدیر قرار گرفته است توضیح بدهید؟
در مورد کتاب تغذیه ماهی با رویکرد رشد و ایمنی که از سوی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات مورد تقدیر قرار گرفت باید بگویم این کتابی کاربردی است.
کتاب دیگری هم نوشتم درباره تکثیر و پرورش خارتنان، این نخستین کتابی است که در خود دانشگاه تهران چاپ شده و درباره خارتنان است که پرورش داده می‌شود و به‌عنوان غذایی صادراتی محسوب می‌شود چون خارتنان ارزش غذایی بالایی در کشورهای دیگر دارند. این کتاب از سوی خود دانشگاه چاپ شده و اکنون در مقطع دکترا، دکتر کامران رضایی آن را درس می‌دهد.
کتابی هم نوشتید که در ستاد ارتش چاپ شده و به خانواده شهدای زرتشتی تقدیم کردید درباره آن توضیح دهید؟
کتاب «کاربرد علم بیوتکنولوژی در صنعت آبزی‌پروری» بود که کتابی سخت و زمان‌بر بود، ولی خدا را شکر نتیجه آن فوق‌العاده است. آن کتاب را به همراهی سادنا قوطوری و ناخدا یکم کمیسر دریایی دکتر حمید رامین شایگان، ریاست پیشین مرکز مطالعات راهبردی و پژوهش‌های نظری نیروی دریایی ارتش نوشتیم که در سال ۱۴۰۲ از سوی انتشارات نستعین چاپ شده بود و در غرفه انتشارات دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی در نمایشگاه صلح و دفاع دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش به نمایش درآمده بود. من این کتاب را به شهدای ایرانیان زرتشتی پیشکش کردم. من تازه متوجه شد که جان‌باخته رستم آذرباد یکی از جان‌باختگان ورزشی ما بود.
شما گفتید این کتاب را به جان‌باختگان ایرانی زرتشتی پیشکش کردید دلیلی داشت؟
نخست من انتقادی دارم که می‌خواهم اینجا بیان کنم. ما برای خانواده شهدا چه کردیم که از دیگران توقع داریم. آیا ما از خانواده شهدا تابه‌حال تقدیر کردیم. آیا احترامی برای آن‌ها قایل هستیم؟ به نظرم این یک حرکتی بود که در ستاد ارتش انجام دادم. البته قبول دارم که این تنها یک کتاب است شاید خوانده شود یا خیر، ولی این تعصبی بود که من به شهدای خودمان داشتم.
دو عکس از شما در کنار دو ژنرال ارتش دیدم امکان دارد توضیح دهید؟
در مورد عکس‌ها باید بگویم، من به‌شخصه وظیفه خودم می‌دانستم که از این دو استوره کشور، از این دو عزیز بزرگوار که هر چه قدر از رشادت‌های آن‌ها بگویم کم گفتم یاد کنم. به باور من ما مردم به استوره‌های میهنمان وابسته هستیم. آیا کسی در جامعه ما حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر را می‌داند اینکه چگونه در همان 34 روز نخستین جنگ، جلوی قادسیه دوم گرفته شد.
نمی‌دانم آیا کسی این واقعیت را می‌داند یا خیر، من به‌شخصه دوست دارم درباره برج قادسیه داخل عراق این را بگویم، سرهای جداشده ایرانیان که به شکل مومیایی شده درآمده است با آن سرها برج قادسیه را ساختند. زمانی که صدام می‌خواست به ایران حمله کند، گفت: من قادسیه دوم را در ایران رقم می‌زنم؛ اما 34 روز ارتش تا دندان مسلح عراق در خرمشهر زمین‌گیر شد. این کار را همین تکاوران ارتش و نیروهای مردمی انجام دادند. فرماندهی این عملیات بزرگ را ناخدا یکمِ تکاور نیروی دریایی ارتش جناب آقای هوشنگ صمدی فرمانده حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر، بر دوش داشت. من این را بر خود واجب دانستم که به‌عنوان یک ایرانی زرتشتی از این بزرگوار قدردانی کنم. او بزرگ‌مردی است که در حقیقت رشادت کردند. نفر دوم امیر دریادار ژنرال دکتر حبیب‌الله سیاری که ریاست ستاد کل ارتش و معاونت هماهنگ‌کننده ارتش و از حماسه‌سازان حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر هستند. ایشان معروف به ژنرال سفیدپوش دریاهاست و میراث دار داریوش یکم و بانو آرتمیس در دریاهای ایران‌زمین هستند. بزرگ‌مردی که اگر خلیج ما امروز خلیج‌فارس است و یا جزایر سه‌گانه ما هنوز تنب بزرگ و کوچک و بو موسی است دلیل آن اقدامات دلیرانه ایشان است. همان‌گونه که گفتم ژنرال سیاری ملقب به ژنرال سفیدپوش دریاها و استوره نظامی کشور و حافظ خلیج‌فارس و جزایر سه‌گانه ایران‌زمین هستند. این افتخار قسمت من شد تا بتوانم با این دو عزیز به‌عنوان یک ایرانی زرتشتی دیداری داشته باشم و از آن‌ها به خاطر شجاعت، رشادت و خدماتشان برای این کشور قدردانی کنم. اقدامات ژنرال دکتر سیاری نیازی به گفتن من ندارد. اگر امروز نیروی دریایی ما فراتر از مرزهای آبی کشورمان است به خاطر ایشان است. اگر امروز با دانش بومی ناوگروه سهند، سبلان، دنا و تفتان داریم به خاطر ایشان است. ده سال طلایی نیروی دریایی را یعنی از سال 1386 تا 1396 ایشان رقم زدند. ژنرال هوشنگ صمدی فرمانده حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر هستند.
برنامه شما برای آینده چیست؟
مطلبی درباره خودم بگویم. همه ما سختی‌های زیادی کشیدیم ولی من به سه کلمه اعتقاد دارم و آن سه کلمه طلایی این است، «عقب‌نشینی هرگز» این سه‌کلمه‌ای است که من به آن ایمان دارم. ولی این به آن معنی نیست که تابه‌حال اصلا عقب‌نشینی نکرده باشم عقب‌نشینی بوده ولی خیلی‌خیلی کم، اگر دلسرد شدم یا دلسردم کردند سعی کردم کنار نکشم. اگر در را بستند از پنجره وارد شدم اگر پنجره را بستند سرانجام راهی را برای ورود پیدا کردم. من هم حس دلسرد شدن را تجربه کردم شاید سخت‌ترین این تجربه مربوط به 17 دی‌ماه 1402 بود که امیدوارم برای کسی اتفاق نیافتد اگر اجازه دهید آن را بازگو نکنم که بدترین عقب‌نشینی عمرم بود که در اوج خواستن رهایش کردم. شعار من عقب‌نشینی هرگز است به امید خدا پیش می‌روم.
در پایان به‌عنوان یک جوان موفق زرتشتی برای دیگر جوانان چه پیشنهادی دارید؟
مهاجرت درمان نیست بلکه فرار از مقاومت، سازندگی و آبادانی برای میهن است.
سخن آخر
به‌عنوان سخن آخر در زندگی به‌نوعی سه افتخار برای من مهم بوده است. نخست داشتن پدر و مادری که برای من از خودشان گذشتند و امیدوارم این ازخودگذشتگی آن‌ها را بتوانم جبران کنم چون من بهترین پدر و مادر را دارم.
دومین افتخار من این است که یک ایرانی زرتشتی هستم و دینی دارم که اندیشه، گفتار و کردار نیک شعارش است و قدمت بسیار بالای دارد و بهترین دینی است که می‌شناسم.
سومین افتخار من این است که توانستم در زندگی‌ام با دو استوره کشور یکی ناخدا هوشنگ صمدی فرمانده حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر و ژنرال سپیدپوش دریاها میراث دار داریوش یکم و بانو آرتمیس در دریاهای ایران‌زمین، امیر دریادار ژنرال دکتر حبیب‌الله سیاری به‌عنوان یک ایرانی زرتشتی دیدار داشته باشم.
مهم است که ما به وجود همکیشانمان افتخار کنیم، اما مهم‌تر، این است که کاری کنیم که کشور و همکیشانمان به وجودمان افتخار کنند.
تقدیم به خانواده شهدای ایرانیان زرتشتی در ۸ سال دفاع مقدس
در پایان برای همه هم‌کیشانم در سراسر گیتی بهترین‌ها را آرزو می‌کنم امیدوارم تندرست و شاد و سرشار از آرامش باشند.
چهره چپ: ناخدا یکم کمیسر دریایی دکتر حمید رامین شایگان، ریاست پیشین مرکز مطالعات راهبردی و پژوهش‌های نظری نیروی دریایی راهبردی ارتش 
ناخدا هوشنگ صمدی فرمانده حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر 
امیر دریادار ژنرال دکتر حبیب‌الله سیاری،ژنرال سپیدپوش دریاها
برگزاری مسابقات قهرمانی استان مازندران شهریور ۱۴۰۲ در روستای جنت رودبار رامسر و کسب نخستین مدال برای شهر رامسر
لوح تقدیر برای کتاب کاربرد علم بیوتکنولوژی در صنعت آبزی‌پروری از سوی مدیر مسوول دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نداجا
علی‌اصغر وکیلی‌پور از شاگردان رامتین هوشنگی که مقام آورد
فرتورها رسیده است.
4090
