پرویز فرزند اردشیر، در ۱۵ شهریور ۱۳۳۱ خورشیدی در شریفآباد اردکان یزد زاده شد. دوره ابتدایی را در دبستانهای جمشیدی شریفآباد و معقول تهران گذراند. سپس به دبیرستان فیروزبهرام تهران رفت و در سال ۱۳۵۰ دیپلم گرفت. پس از آن، به دانشگاه ملی راه یافت و در سال ۱۳۵۸ در رشته مهندسی معماری و شهرسازی فوقلیسانس گرفت.
فعالیتهای اجتماعی
از دوران نوجوانی و دانشجویی به دلیل علاقه به فعالیتهای اجتماعی، افزون بر هموندی و دبیری کانون دانشجویان زرتشتی با انجمن زرتشتیان شریفآباد مقیم مرکز (اشا) نیز همکاری داشت.
در دوره دانشجویی، پیش از سال ۵۷، در دبیرستانهای تهران، از جمله انوشیروان دادگر و فیروزبهرام ریاضی تدریس میکرد. در این دوره، یکی از بهترین دبیران ریاضی تهران شده بود.
فعالیتهای شغلی
مهندس روانی فعالیتهای شغلی خود را از سال ۱۳۵۶ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۸، سرپرست امور نظارت ساختمانی و خدمات مهندسی آن کانون بود. در میان آن سال به شهرداری تهران منتقل شد و تا میانه سال ۱۳۶۲ که استعفا داد، سمتهایی چون کارشناس اداره شهرسازی، سرپرست کنترل نقشه شهرداری منطقه ۵ تهران و ریاست صدور پروانه شهرداری منطقههای ۵ و ۱۲ شد.
پس از استعفا از شهرداری، شرکت ساختمانی «هومت» را تاسیس کرد و خود مدیریت آن را بر عهده گرفت.
خانواده
مهندس روانی در سال ۱۳۶۵ با دکتر فرناز اردشیری (دختر دکتر ماهیار اردشیری، از فعالان جامعه زرتشتی) ازدواج کرد. فرزندانشان راییکا و زندهیاد ماهیار هستند.
نمایندگی زرتشتیان
در دوره چهارم انتخابات مجلس، نتیجه انتخابات زرتشتیان باطل شد و انتخاب نماینده زرتشتیان به میاندوره موکول شد.
مهندس پرویز روانی در آن شرایط بحرانی، در خردادماه ۱۳۷۳ با شرکت در انتخابات میاندورهای دوره چهارم پا به عرصه سیاست گذاشت و با کسب ۵۴۸۸ رای از مجموع ۸۷۰۱ رای، از سوی زرتشتیان ایران به نمایندگی مجلس انتخاب شد. او همچنین در اسفندماه ۱۳۷۴ در انتخابات دوره پنجم مجلس با بهدستآوردن ۴۵۹۵ رای از ۸۶۰۴ رای ماخوذه، دوباره به نمایندگی زرتشتیان دست یافت.
مهندس روانی در دوره چهارم هموند کمیسیون امور اداری و استخدامی و در دوره پنجم هموند کمیسیون راه و ترابری و ساختمان مجلس بود.
فعالیتهای نمایندگی
مهمترین اقدامات و فعالیتهای او در دوران نمایندگیشان عبارت است از:
۱. ارایه طرح اجباری شدن بستن کمربند در اتومبیلها و گذاشتن کلاه ایمنی برای موتورسواران به کمیسیون راه و ترابری و تصویب آن در صحن علنی مجلس.
۲. تثبیت مالکیت زرتشتیان بر رستم باغ.
۳. تلاش برای تثبیت مالکیت زرتشتیان بر آرامگاه زرتشتیان در قصرفیروزه.
۴. رفع تعرض آموزشوپرورش یزد به مدرسه دینیاری.
۵. پیگیری رفع تبعیض در امور استخدامی اقلیتهای دینی.
۶. تغییر نام دبیرستان انوشیروان دادگر که پس از انقلاب به پندار نیک تغییر یافته بود به نام اصلی آن یعنی نوشیروان طبق نظر واقف آن.
۷. خارج کردن اراضی اوقافی آدریان بزرگ منطقه ونک تهران و نیز زمینهای مارکار یزد از طرح فضای سبز شهرداری.
۸. اعتراض به نابرابری دیه مسلمانان و غیرمسلمانان.
۹. اعتراض به تعرض به اتوبوس حامل توریستهای آمریکایی.
۱۰. اعتراض به فتوای جایز بودن قتل توهینکنندگان به امامان و معصومین بدون برگزاری دادگاه توسط یکی از مراجع و چاپ این اعتراضنامه در یکی از روزنامههای کثیرالانتشار.
11. در دوره نمایندگی ایشان، ششمین کنگره جهانی زرتشتیان از روز سیام خرداد تا دوم تیرماه ۱۳۷۵ خورشیدی (۱۹ تا ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶ میلادی) در تهران برگزار شد. از ویژگیهای این کنگره، آمدن دکتر فرهنگ مهر به این کنگره بود. این کنگره در دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی تشکیل شده بود.
مهاجرت به کانادا
پرویز روانی در روزهای پایانی اسفندماه ۱۳۷۸، پیش از پایانگرفتن دوره پنجم مجلس، به دلیل ادامه تحصیل همسرش برای دریافت درجه تخصصی اطفال در دانشگاه کانادا، از مجلس مرخصی گرفت و به کانادا مهاجرت کرد. او در کانادا به حرفه اصلی خود، یعنی ساختمانسازی و نظارت بر امور ساختمانی اشتغال داشت.
یادش گرامی
منبع: کتاب نمایندگان اقلیتهای در مجلس شورای اسلامی. نوشته منوچهر نظری.
