سیروس سپهری نیکاندیش زرتشتی و یاور تازهعروس و دامادها سوم آذرماه در تهران به سرای نور شتافت.
سیروس سپهری فرزند گلستان و آبادان در 11 امرداد 1317 در کرمان زاده شد. با آذرمیدخت شهریاری پیوند زناشویی بست که نتیجه آن پیوند دو فرزند به نامهای آتوسا و ارسطو سپهری است.
سیروس سپهری در روز آذر از ماه آذر 3762 گاهشمار زرتشتی برابر شنبه سوم آذرماه 1403 در تهران به سرای نور شتافت.
آیین خاکسپاری وی روز دوشنبه پنجم آذرماه ساعت 15 در قصرفیروزه تهران برگزار خواهد شد.
برای باشندگی همکیشان در آیین خاکسپاری یک دستگاه اتوبوس از میدان سلماس تهران ساعت 14 بهسوی قصر فیروزه حرکت میکند.
آیین پرسه آن شادروان روز گوش ایزد و آذرماه 3762 گاهشمار زرتشتی برابر با پنجشنبه هشتم آذرماه از ساعت 15 تا 17 در تالار ایرج برگزار خواهد شد.
سیروس سپهری در امرداد ماه 1317 در کرمان زاده شد. در نوجوانی پدر خود را از دست داد و از همان آغاز رابطه عاطفی بین او و برادر بزرگش سرهنگ ارسطو سپهری شکل گرفت.
پس از درگذشت برادرش ارسطو سپهری در سال 1355، سیروس سپهری با همفکری دیگر برادرانش روانشادان مهربان، ایرج، شاپور و داریوش با سرمایه بهجای مانده از روانشاد سرهنگ ارسطو سپهری اقدام به ساخت ساختمانی به نام سرهنگ ارسطو سپهری کرد که البته در این راه با مشکلات بسیاری هم روبهرو شد. سالهای انقلاب و جنگ بود و تصرف و مصادره املاک، کمبودها و تبعیضهایی که پیش میآمد بخشی از این مشکلات بود. ولی روانشاد سیروس سپهری باوجود مشکلات از پای ننشست. وی یاد گرفت تا در سکوت و پایداری نیت خیر خود را بهپیش برد و سرانجام پس از تکمیل ساختمان سرهنگ ارسطو سپهری در سال 1369 با نیت استفادهی تازهعروسها و تازهدامادهای زرتشتی سند ساختمان سرهنگ ارسطو سپهری را به انجمن زرتشتیان تهران پیشکش کرد.
روانشاد سیروس سپهری ازجمله نیکاندیشانی بود که شاد زیست و شادی را به دیگران پیشکش کرد.
امرداد همراه با آرزوی گروسماننشینی آن تازهروان برای خانواده و بازماندگان روانشاد آرزوی دیرزیوی و بهکامهزیوی دارد.
یاور تازهعروس و دامادها پرکشید
سیروس سپهری، نیکاندیش زرتشتی درگذشت
- خبریار امرداد: فرشید سیروس
- 1403-09-04
- 12:18
به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter
تازهترین ها
3 پاسخ
روانشان به مینو شاد
روحشان شاد. ما هر چی داریم از بزرگمنشی امثال سپهری ها، کیخسرو شاهرخی ها، رستم گیوها، مهربان زرتشتی ها،مارکارها، جمشیدیان ها و…. است. دیگه اون نسل ها نیستن و تکرار نمی شن. کسایی که با داشتن و نداشتن همواره همازور جامعه زرتشتی بودند.
یادشان همیشه گرامی باد
روانش شاد و بهشت بهره اش باد. پسرعمو مردی وارسته، دلسوز، مهربان، و با پشتکار بود. به همسر و فرزندان گرامی آن زنده یاد تسلیت و آرامش باد میگویم.