امروز ماه ایزد و فروردین‌ماه سال 3758 زرتشتی، نَبُر، روز پرهیز از خوردن گوشت، سه‌شنبه 12 فروردین‌ماه 1399 خورشیدی، 31 مارس 2020 میلادی
صندوق بین المللی پول 27 مارس 1978 و در جریان نشست عمومی خود «ریال ایران» را وارد گروه 16 پول مهم جهان کرد و اعلام داشت که از یکم جولای، دوازدهم فروردین‌ماه این سال «ریال ایران» وارد مجموعه‌ی «حق برداشت ویژه» خواهد شد.
مفهوم آن؛ به نوعی پول جهانی شدن است که می تواند ذخیره ارزی سایر ملل قرارگیرد و در همه بانک‌ها، فرودگاه‌ها و صرّافی‌ها تسعیر (نرخ‌گذاری) و معاوضه شود. پیشنهاد این طرح 21 مارس و به مناسبت نوروز ایرانیان و اینکه ایران از سال 1974 یک کشور ثروتمند و وام دهنده شده است به نشست صندوق داده شده بود.
تفسیرنگاران رسانه ها این اقدام صندوق پول را یک پیروزی برای ایرانیان توصیف کرده بودند. 16 پول جهانی و در صدر آنها «دلار آمریکا» عبارت بودند از: مارک آلمان، لیره انگستان، فرانک فرانسه، ین ژاپن، دلار کانادا و ….
(پهلوی دوم) در آیین سلام نوروزی آغاز سال 1357 خورشیدی (سال 2537 ایرانی مرسوم وقت) که واپسین آیین سلام نوروزی او بود در سخنرانی رسمی خود در برابر مقامات تراز اول کشور و سفیران ملل دیگر مطالبی بیان کرد. یرپایه‌ی نوشته‌های بولتن رسمی خبرگزاری پارس، پهلوی دوم گفته بود: “نظم اقتصادی غیر عادلانه کنونی، بی عدالتی‌ها را به مرز انفجار رسانیده است و ادامه‌ی آن ـ دیر و یا زود ـ انفجار تولید خواهد کرد. این نظم استثماری، کهنه و غیرقابل تحمّل شده است و ادامه‌ی آن به این صورت، فواصل میان جوامع پیشرفته و جوامع بشری دیگر را بیشتر، و نامطلوب خواهد ساخت. این نظم استثماری عامل منفی در پیشرفت اکثریت ملت ها است. ادامه‌ی نابرابری و بی‌عدالتی در جهان [روابط ملل]، برخی افراد و گروه‌هارا برخواهد انگیخت و بالمآل در جهان انفجار ایجاد خواهد کرد”.
پهلوی دوم گفته بود: “آرزوی ما این است که هرچه زودتر منطق و عدالت حاکم بر امور ملل و روابط بین‌المللی شود تا نیروهای انسانی صرفا در راه خدمت به مصالح بشری بکار افتند و …”. (برگرفته از روزنامک-نوشیروان کیهانی‌زاده)
دوازدهمین روز از ماه سیروزهی زرتشتی «ماه» و سی روز از سال ماه نامیده می‌شود. ماه نام سیاره‌ای هست که در فرهنگستان ادب پارسی به همان ماونکهه نوشته و خوانده مى‌شود. ماونگهه در اوستا آمده یشت هفتم به ماه است. در ماه نیایش از ماه یشت گفته شده است.
در اوستا سازنده‌یِ تخمه و نژاد جانوران و آدمی هست و در اوستا پرورش گیاه و رستنی هست. نَبُر به چمار (:معنای) کشتار نکردن جانوران در این روزها و پرهیز از خوردن گوشت است. پرهیز از خوردن گوشت در خوراک خود برای چهار روز در ماه می‌دارند. در درازای روز (روزه) کار ناپسند می شمارند، اما در هر ماه و تنها در چهار روز به نام‌های بهمن، دومین روزِ ماه، «ماه»، دوازدهمین روزِ ماه ، گوش، چهاردهمین روز به ماه و رام، بیست‌ویکم به ماه زرتشتی و مزدیسنا هست .
در اوستا نگهداری از چارپایان آمده و سفارش شده است، جانورانی که از کشتار آنها پرهیز شده، سگ و گربه و بره و بز و اسب … و هرگاه پیر شدند، از آنها بدرستی نگهداری کنند.
در مزدیسنا از کشتن جانوران ویرانگر و موذی سفارش شده …
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
ماه روز ای به روی خوب چو ماه
باده لعل مشک‌بوی بخواه
گشت روشن چو ماه بزم که گشت
نام این روز ماه و روی تو ماه
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
می خور و با دوستان گفت و گو کن
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
بخور باده با دوستان، روز (ماه) / ز ماه خدای، آمد کارخواه
