گهنبار آیینی است برپایهی گردهم آمدن، همازوری، داد و دهش؛ اما آیین نخستین چهره از گهنبار سال 99 با شرایطی که کوویید-19 پیش آورده، از سوی انجمن زرتشتیان تفت و توابع بدون گردهمایی بهدینان پاس داشته میشود.
انجمن زرتشتیان تفت و توابع مقیم تهران به آگاهی رساند، بر پایهی بایستگی رعایت همهی اصول بهداشتی از جمله پرهیز از گردهمایی در روزهای پیش رو به شوند پیشگیری از گسترش ویروس کرونا، اوستاخوانی گهنبار چَهره میدیوزرمگاه بدون باشندگی همکیشان از سوی انجمن زرتشتیان تفت و توابع مقیم تهران برگزار میشود.
گهنبار، آیین و جشنی است که از دیرباز در پهنهی ایران فرهنگی، بهپا داشته میشده، جشنی که نخستین بنپایه و مایهی آن گردهم آمدن، همافزایی، همازوری و شادی است. گهنبار میدیوزرم گاه یا میانهی بهار، نخستین چهره از گهنبار است که در میان اردیبهشت (از روز خیر تا دیبمهر ایزد در گاهشمار زرتشتی) و به پاس آفرینش آسمان برگزار میشود. مجمر آتش و چراغ روغنی نماد این چهره در سفرهی گهنبار است.
با فراگیری ویروس کووید-19 از اسفندماه سال گذشته، پیرو وَچَر (:دیدگاه دینی)، انجمن موبدان تهران و از نظر کیش سپندینه زرتشتی که برپایه دانش، خرد و خردورزی است؛ آیینهای گروهی همچون گهنبار و آیینهای شادی یا روان، بدون گردهمایی برگزار میشود. داد و دهش به زمان دیگری موکول شده است. اجرای آیینهای دینی، روزه و سال درگذشتگان نیز به موبدان و موبدیاران سپرده شده است تا برپایهی پیمانی که بستهاند، سرایش اوستا را در خانهی خود انجام دهند.