دی به‌دین‌ایزد و تیرماه به سالمه‌ی 3758 زرتشتی. آدینه 20 تیرماه 1399 خورشیدی، دهم جولای 2020 میلادی
در چنین روزی؛ نخستین جنبشی که برای فتح تهران و برکناری محمدعلی شاه قاجار به عمل آمد از ناحیه محمد ولی‌خان تنکابنی سپهدار اعظم و یاران او بود.
با مرگ مظفرالدین شاه و روی کار آمدن فرزندش، محمدعلی شاه، وی برخلاف امضای فرمان مشروطه، از همان آغاز کار با آن مخالفت میورزید و به بهانههای گوناگون درپی از بین بردن آن بود. سرانجام وی به ترور ناکام خود دستاویز شد، مجلس شورای ملی را در دوم تیرماه 1287 خورشیدی به توپ بست و مجاهدان و مشروطه‌خواهان را سرکوب کرد. این عمل شورشهای بسیاری را در شهرهای گوناگون کشور برانگیخت و سرانجام مجاهدان تصمیم به چیرگی بر تهران و برکناری محمدعلی شاه از قدرت گرفتند. سردار اسعد بختیاری و نامور به صمصام السلطنه نیز پس از چندی به او پیوست و پس از مقداری درگیری با قوای دولتی، وارد تهران شدند. در تهران نیز مقداری زد و خورد روی داد و محمدعلی شاه که خود را در برابر آزادی‌خواهان و مشروطهطلبان ناتوان میدید به سفارت روس پناهنده شد. در همان روز با حضور پیرومندان و نمایندگان مجلس جلسههای فوق‌العاده در بهارستان برپا شد و پس از برکناری محمدعلی شاه از سلطنت، احمد میرزای ولیعهد را در 12 سالگی به شاهی برگزیدند.
بیست‌وسومین روز در گاهشماری دینی زرتشتی دی‌بدین نامیده شده است. دی به چم آفریننده و آفریدگار است, و چون در ماه سه دی وجود دارد برای مشخص شدن, نام روز بعد را به آن می افزایند تا از هم مجزا گردد,”دی‌بآذر،دی بمهر،دی بدین”. دی در ادبیات اوستا به چم اهورامزدا می باشد که به شوند سپندینگی این نام بارها در ماه بازگویی شده است. در اوستا نام همکاران را اورمزد اواگاه, سه دی ویسپه شام نامیده اند.
این روز که همچون، دی‌بآذر و دی‌بمهر به معنای دادار یا آفریدگار است یکی دیگر از تعطیلی‌های هر ماه به‌شمار می‌آمده است.
نماد این روز در دین زرتشتی گل « شنبلید» است .روز نیایش همگانی است و در ایران باستان استراحت کاری بوده است.
