گورستانهای تاریخی یزد از شمار میراث ارزشمند این دیار هستند که این روزها در نبود گردشگران، با دستدرازی چپاولگران میراثفرهنگی روبهرو شدهاند و اگر کاری برای نگهداری آنها نشود، روزی هویتی برای بالیدن به آن برجای نخواهد ماند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، استان یزد از میراث فرهنگی و تاریخی ارزشمند و فراوانی برخوردار است؛ میراثی گرانبها و پربار که اگر به آن بیمهری شود، روزی از دست خواهند رفت. یکی از این یادمانهای به یادمانده از گذشته، گورستانهای تاریخی این شهر است که برخی از آنها دیرینگی بیش از هزار سال دارند و در جاهای گوناگون یزد، از دورههای گوناگون تاریخی به یادگار ماندهاند. اما در این روزهای تعطیلی گردشگری یزد که پیامد گسترش کروناست، شاهد یورش دزدان میراث فرهنگی به جان این مکانهای تاریخی بدون نگهبان، هستیم.
پیشتر سیدمصطفا فاطمی، مدیر کل میراث فرهنگی یزد، کمبود نیروهای میراثفرهنگی را پیش کشیده بود و نقش فرهنگسازی را در زدودن این دشواری بزرگ اثرگذار دانسته بود اما گویا افزایش تهدیدها، بودن پررنگتر نیروهای میراثفرهنگی و توجه ویژه به این جاها به کمک ارگانهای نظارتی را بایستهتر کرده است چرا که چپاولگران میراث فرهنگی نه تنها تهدیدکنندهی گسترههای تاریخی و هویت مردم هستند بلکه میتوانند تهدیدی برای مال و جان مردم بومی نیز بهشمار روند.
افزون بر این دشواری، برخی کارهای انجامشده مانند معبرسازی در گسترههای تاریخی، مانند تورانپشت، سبب نگرانی میراثدوستان شده است. پیداست باید با چنین دشواریهایی در گسترههای تاریخی، برخورد شود.
با همهی اینها، به گمان میرسد با توجه به پیشینه یزد در زمینهی ثبت جهانی و دیرینگی تاریخی آن، نداشتن راهکار و نبود قانونهای استوار مدیریتی و نظارتی، زمینهساز پدیدآمدن آسیبها به چنین میراثهای ارزشمندی است.
دستدرازی به گورستانهای تاریخی یزد پایانناپذیر است
به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter
تازهترین ها
یک پاسخ
من در جاهای تاریخی شیراز و بیرجند دیدم ک از سربازها، کسانی ک دوره سربازی را میگذرانند، بجای نگهبان و مسوول بکار گرفته شدند. کاری ک از دید جبران کمبود نیروی میراث فرهنگی خوب است. ولی بشرطی ک از کسانی ک اهل همان منطقه ( استان) باشند، سودمند است. چون آنها نگران میراث گذشته خود (نیاکان) هستند و اهمیت می دهند. ولی بدبختانه در هر دو شهری ک نام بردم، دیدم ک سربازانی از جاهایی بسیار دورتر از جاهایی ک شاید خودشان همدست چپاولگران باشند ک اگر هم نباشند هیچ اهمیتی هم به این موضوع نمی دهند. تنها آمده اند دوره سربازی را در امن ترین شهرها بگذرانند. آنگاه فرزندان همان شهرها و سرزمین ها در مرزها بدون امکانات، جان میدهند.