لوگو امرداد
امروز تیر ایزد سیزدهم آبان‌ماه زرتشتی؛ هفتم آبان‌ماه خورشیدی

سرکوبی هواداران کلنل پسیان در خراسان

کلنل پسیانامروز تیرایزد از ماه آبان سال 3758 زرتشتی، چهارشنبه هفتم آبان‌ماه 1399 خورشیدی، 28 اکتبر 2020 میلادی

هفته دوم آبان‌ماه سال 1300 خورشیدی (اکتبر 1921)، یک ماه پس از کشته شدن کلنل محمدتقی‌خان پسیان، نیروهای قزاق به سرکوب هواداران این خیزش در خراسان اقدام کردند.

نیروهای قزاق فرستاده شده از تهران به مشهد به فرماندهی حسین‌آقا میرپنج (سرلشکر حسین خزاعی) یک ماه پس از مرگ کلنل محمد تقی خان پسیان هواداران خیزش او را در خراسان به سختی سرکوب کردند. گروهی اعدام و ده‌ها تن دیگر از آنان نیز زندانی شدند. حسین آقا میرپنج، بازمانده‌ی هواداران بپاخیزی کلنل را تهدید کرده بود که اگر از ادامه انقلاب دست بر ندارند و سلاح‌های خود را وانسپارند بی‌رحمانه کشته خواهند شد.
کلنل محمدتقی خان که از دخالت‌های بیگانگان در کارهای میهن و خیانت و یا سکوت سران وقت به خشم آمده بود در خراسان دست به یک خیزش ملی زد و موفقیت‌هایی هم به دست آورد که به دنبال دسیسه و تبانی کشته شد.
وی پیش از این خیزش، با ژاندارم‌های خود نیروهای به مراتب بیشتر و مجهزتر روس را از همدان وادار به پس‌نشینی کرده و شهر را آزاد ساخته بود. کلنل از دخالت‌های نیروهای اروپایی در میهن، سخت خشمگین بود و بسیاری از سران وقت را خودخواه و یار دشمن و نابکار می‌دانست.

تیرایزد

ای نگار تیر بالا روز تیر

خیز و جام باده ده بر لحن زیر

روز «تیر ایزد» سیزدهمین روز هرماه و چهارمین ماه هر سال، در گاهشمار زرتشتی و چهارمین ماه از سال «تیر» نام گرفته است. تیر یا تیشتر، ایزد باران بوده و به یاری او کشتزارها سیراب از باران می‌شوند، همچنین نگهبان ستوران است. در اوستا «تیریشت» در نیایش ایزد باران است. ستاره عطارد تیر نامیده می‌شود و نیز تیری که در کمان نهند و بجهانند. ایرانیان باستان هنگام خشکسالی در این روز آیین ویژه‌ای برگزار می‌کردند و برای خواهش باران و پیروزی تیر ایزد بر دیو خشکسالی(اپوش) به در و دشت می‌رفتند و تیریشت می‌خواندند.

بخشی از یشت‌های اوستا درباره‌ی این ایزد است. تیر نام ستاره‌ای‌ است که امروزه آن ‌را «‌شعرای یمانی» یا به لاتین «سیریوس» (Silius) می‌نامیم.

-یادروز هفتم آبان‌ماه:

  • هفتم آبان‌ماه؛ روز کورش بزرگ، زادروز حقوق بشر در گستره‌ی جهان

هفتم آبان، سالروز ورود کوروش بزرگ به بابل است. در همین شهر بود که کوروش بزرگ حقوق بشر را اعلام کرد که لوح استوانه‌ای شکل با نوشته‌ی آن، از آن زمان تاکنون به‌جا مانده و نخستین بیانیه‌ی حقوق بشر بشمار می‌آید.
در «گاه‌نگار بابلی نبو-نائید» برگردان دکتر عبدالمجید ارفعی، پژوهشگر، متخصص و مترجم زبان‌های باستانی اکدی و ایلامی، درباره این رویداد تاریخی چنین نوشته‌شده است: «در ماه اَرَخسمنو (Arahsamnu، ماه هشتم)، روز سوم (برابر با هفتم آبان‌ماه) کوروش به بابل اندر آمد. شاخه‌های سبز در برابر او (زیر پای او) گسترده شد. حالت “آشتی” در شهر برقرارشد. کورش شادباش‌ها به همه شهرها در (سرزمین) بابل فرستاد…»
به گواهی کتیبه تاریخی «گاه‌نگار نبو-نائید » بازمانده از ۲۵۰۰ سال پیش، در روز سوم از ماه اَرخسمنو (برپایه‌ی سالنمامه بابلی برابر با ۲۹ اکتبر / هفتم آبان) سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش پس از آزادسازی بابل به آن شهر رفت و مردمان با آغوش باز او را پذیرفت.
دکتر احمد بیرشک، در کتاب «گاهشماری ایرانی»، درباره تطبیق ماه‌های گاهشماری بابلی با هخامنشی، به انطباق «آرخاسمنو/araxsamna» هشتمین‌ماه از گاهشماری بابلی با Markašanaš) / وَرکَزَنَه) هشتمین‌ماه از گاهشماری هخامنشی تاکید می‌کند.

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-01-30