«آذرگان»، جشنهای ماهانهی ایرانیان است که در سالنمای رسمی کشور سوم آذرماه برگزار میشود. نهمین روز از آترماه در گاهشماری مزدیسنی به فرخندگی و هم نامی روز و ماه بهنام ایزد آذر، جشن آذرگان نام گرفته است. جشن آذرگان، جشن فروغ و روشنی آتش، جشن پرتو مهر و گرما فرخنده باد.
ای آتش، ای بهترین جلوهگاه فروغ یگانگی هستی، فروزان باش در این خانه، هماره پرتوَت با زبانههای سرخفام درخشندهباد. ای آتش تو جلوهی فروغ بیکران خداوندی، تو جلوهی خرد مقدس آفریدگاری، میکوشیم به یاری تو به او نزدیک شویم. «آتش نیایش»
آتش یكی از چهار آخشیج (:عنصر) پاک در نزد ایرانیان باستان و زرتشتیان است. آذر نام ایزد نگاهبان آتش است. از اینرو، آذرگان نیز در شمار جشنهایی است كه آیینهای آن با بزرگداشت جایگاه آتش این فروزهی نیک اهورایی، همآهنگی دارد.
آتش میان ایرانیان از دیرباز از سپندینگی (:پاکی و ورجاوندی) ویژهای برخوردار بودهاست و برپایهی یک باور آنرا جانشین خورشید روی زمین میدانستند. از اینرو در اوستا سرودههایی دربارهی ستایش آتش و خورشید بهچشم میخورد. آتش نماد راستی است؛ تنها آتش است که پلیدی را به خود راه نمیدهد و همواره به بالا سر میساید، خود میسوزد و جهانی را گرما و نـور میبخشد.
فروغ و روشنایى که نمادی از فروزهی راستین اهورایی و مینوی است، در شادابی روان و دل آدمی، اثرى بس شگرف دارد. آدمی را به جایگاه نور آفرینش مىبرد. اینکه ایرانیان باستان هنگام نیایش به روشنایى و نور رو مىکردند، به این سبب بوده است که روشنایى نماد آفریدگار است و هر جا روشنایى هست، خرد هست، راستى هست، مهر هست و خدا آنجاست.
خردمندانه است كه به جشنهای ایرانی که نماد شادی بوده و برخاسته از فرهنگ پربار ایرانیاند، به ویژه جشنهای آب و آتش، در ایران زمین دوباره جان تازهاى ببخشیم و آنها را همگانى سازیم، چنان كه در گذشته نیز همگانى بودهاند. در فرهنگ ایرانی جشنها برای شادیاند و در پی كار و کوشش و آبادانی میآیند و آبادانی، شادیافزا و دربردارنده نور و روشنایی درونی برای روان انسانهاست.
سالنمای راستی فرخنده جشن آذرگان را شادباش میگوید و با پخش نماهنگ از تارنمای امرداد شادی را پیشکش دلهای ایرانیان و جهانیان میکند. با امید به آن که نور و گرمای آتش عشق، شور و راستی در جان و جهانمان روشن باشد. همازور هما اشا بیم. ایدون باد.
سالنمای راستی با بیش از ۷۰ سال پیشینه
آذر به چم (معنی) آتش است. که در اوستا آتر آمده است. آذر یکی از بزرگترین ایزدان و فرشته نگهبان آتش است. از آنجا که آتش بهترین و سریعترین آخشیج (:عنصر) پاککننده و گرمابخش است، از زمانهای کهن شایستهی ارج نهادن بوده است. زرتشتیان در جشن آذرگان، نهمین روز ماه آتر برابر سوم آذرماه خورشیدی مانند دیگر جشنها با لباس آراسته و تمیز به آدریانها میروند و با خواندن آتش نیایش (بخشی از اوستا) اهورامزدا را سپاس گفته و پس از نیایش به شادی میپردازند. آتشکدههای بزرگ دوران باستان آتشکده آذرگشسب (ارتشیان و شاهان) ، آتشکده آذرفرنبغ (آتش روحانیان) و آتشکده آذربرزین مهر (آتش تولیدکنندگان و برزگران) بوده است. در باورهای ایران باستان 5 گونه آتش وجود داشته، نخست آتش بهرام که در آتشکده ها نگهداری میشود. دوم آتشی که در بدن جانداران و آدمی است و به حرارت غریزی نامیده شده، سوم در چوبها و رستنیها چهارم در ابرها و پنجم آتشی که در عرش جاویدان و اهورامزدا است.
سالنمای راستی: تهران، خیابان حافظ، پایینتر از کریمخانزند، ابتدای پل حافظ، نبش خیابان ولدی، پلاک 420
دورواج 88938812-021 پیامگیر 88731949-021
2 پاسخ
نوشته زیبا به ویژه آن بخش که ایرانیان باستان رو به روشنایی میکردند چون هرجا که روشنایی هست، خرد هست و راستی و مهر و…
نماهنگ هم زیباست. سراینده و آهنگساز و نوازندگان و خوانندگان و دیگر دست اندر کاران پیروز و سربلند باشند