ستایش پاک تو را باشد، ای آتش پاک گهر، ای بزرگ‌ترین بخشوده‌ی اهورامزدا، ای فروزه‌ای که در خوری ستایش را. ای آتش ای بهترین جلوه‌گاه فروغ یگانه‌ی هستی. فروزان باش، هماره پرتُوَت با زبانه‌های سرخ‌فام درخشنده باد. ای آتش تو جلوه‌ی فروغ بی‌کران خداوندی. تو جلوه‌ی خرد مقدس آفریدگاری. می‌کوشیم به یاری تو به او نزدیک شویم (آتش نیایش).
در باور زرتشتیان آذر یا آتر به چم آتش نماد اشا، راستی و پاکی اهورایی است. آتش تنها مایه‌ای است که آلودگی به خود نمی‌گیرد. در همه حال رو به بالا می‌رود. خود می‌سوزد و دیگران را گرما و نور می‌دهد. آتش یک آخشیج مینوی است که به سه آخشیج گیتوی دیگر، آب، باد (هوا) و خاک جان می‌بخشد. آتش آنچنان پاک و آسمانی است که آن را از گونه‌ی اندیشه و خرد می‌دانند و ارج می‌گذارند. آتش پاک و نور، نماد و شناسه‌ی دینی زرتشتیان است. هنگام نیایش بهدینان به سوی نور و روشنایی ایستاده و به پرستش اهورامزدای یکتا می‌پردازند. جشن آذرگان یا آذرجشن جشن‌های ماهیانه‌ی زرتشتیان است که به روز آذر از ماه آذر برابر با سوم آذرماه در سالنمای رسمی کشور برگزار می‌شود. جشن آیین دینی فرهنگیِ هماره پویایی است که بالندگی و پیشرفت را دربر دارد. هر آنچه شادمانی، زنده ماندن و خشنودی آدمی را فراهم سازد از جایگاه والایی برخوردار است.
پیرامون جایگاه جشن‌ها به ویژه جشن آذرگان با موبد دکتر مهربان پولادی، دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی، جانشین فرنشین انجمن موبدان تهران، به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:
آتش نماد پاکی و پارسایی
جهان بزرگ‌تر از آن است كه در پندار بيايد و در اندیشه بگنجد. هستي بزرگ‌تر از پنداشت و گمان آدمی است و آفریدگاری که آفریننده‌ی اين هستي است بايد بزرگ‌تر از خيال و گمان باشد و آن نيز كه بزرگ‌تر از هستي است در پندار نگنجد و در وصف نيايد.
اشوزرتشت اسپنتمان، بزرگی و یکتایی را ویژه‌ی اهورامزدا می‌داند و او را آفریننده‌ی یکتا و خداوند توانا می‌داند.
اما پرسش نهایی این است که چگونه در این گیتی به شناسایی و شناخت درست دست یابیم.
یکی از راه‌ها نیایش آتش زندگی است، که در اوستا آن را با نیروی زیست هم‌سو می‌دانیم. یک نکته‌ی مهم در اوستا آن است که هر انسان در هر زمانه و هر روز باید آتش زندگی را با خالص‌ترین عناصر روشن و فروزان نگاه دارند چون آتش نشانه و نماد پاکی در روحانیت آدمی است، هرگاه می‌خواهند شعله‌ای بیافروزند باید از چوب خشک خوش‌بو که بی‌دود می‌سوزد استفاده کنند. یعنی هر روز آتش زندگی را با هوشیاری و نور پاک‌منشی روشن و استوار کنند. بدانیم که خواست جاودانگی زندگانی، رسیدن به نور و گوهر مزدا و یکی شدن با آن است…
آنچه در بالا آمده است بخشی از گفت‌و‌گوی امرداد با موبد دکتر مهربان پولادی است که با عنوان«آتش؛ فروزه‌ی پاک اهورایی» در تازه‌ترین‌ش شماره‌ی امرداد چاپ شده است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
لینک اشتراک ایمیلی هفته‌نامه‌ی امرداد
فروش اینترنتی هفته‌نامه امرداد شماره 432
