یادروز بازگرداندن سه جزیره‌ی ایرانی در خلیج فارس به میهن

 امروز فرخ روز مهر ایزد از ماه آذر سال 3758 زرتشتی، دوشنبه 10 آذرماه 1399 خورشیدی، 30 نوامبر 2020 میلادی

سی‌‌ام نوامبر سال 1971 میلادی (9 آذرماه 1350 خورشیدی) ناوگان دریایی و هوایی ایران جزایر ایرانی بوموسا، تُنب بزرگ و تُنب کوچک را به گستره‌ی کشور بازگردانید و تنها در یک جزیره مقاومت انجام گرفته بود.

در جزیره‌ی بوموسا، برادر امیر شارجه به پیشواز یگان ارتش و بلندپایگان ایرانی رفت. تُنب بزرگ و تُنب کوچک از هم 12 کیلومتر فاصله دارند و تنب بزرگ در 20 کیلومتری قِشم جا گرفته است.
مجلس شورای ملی همان روز پس از شنیدن گزارش نخست وزیر وقت، با دادن رای اعتماد به او، بر اقدام نیروی دریایی صحّه گذارد، ولی این اقدام در کشورهای عربی به‌ویژه عراق با واکنش منفی رو‌به‌رو شد. ایران با اسناد و گواهی‌های تاریخی، مالکیت بر این سه جزیره را که انگلستان بمانند دیگر جزایر خلیج فارس از ایران جدا کرده بود به سازمان ملل ثابت کرد. انگلستان 26 نوامبر 1970 (درست یک سال پیش از آن) نیروهای نظامی خود را از شرق سوئز از جمله خلیج فارس خارج ساخته بود که ایران زمان یافت برخی جزایر خود را پس بگیرد. درگیری‌های دودمان‌های پس از صفویه با انگلستان بر سر سرزمین‌های ایرانی خلیج فارس هیچگاه متوقف نشد. دشواری ایران در دوران قاجارها، نداشتن قدرت دریایی موثر بود. ایران در دهه 1930 پس از خرید چند ناو از ایتالیا، انگلیسی‌ها را از چند نقطه خلیج فارس ازجمله «باسعیدو» در قشم بیرون راند. چند روز پیش از پایه‌گذاری کشور امارات متحده عربی، جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسا پس از چند دهه شکایت‌های پیوسته دولت ایران برعلیه اشغال‌گری بریتانیا سرانجام با تکیه بر نیروی ارتش ایران به مام‌میهن بازگشت. یک دهه پیش از آن نیز فرمانروایی ایران بر جزیره سیری تثبیت شده بود.

دو مهر است با من که چو آفتاب

بتابد شب تیره چو بیند آفتاب

در فرهنگ‌های فارسی مهر را ایزدی نشان بر مهر و دوستی و خرد در کارهای مینوی و معنوی دانسته‌اند که در ماه مهر (ماه هفتم از سال خورشیدی) و روز مهر (روز شانزدهم هر ماه) بدو پیوند یافته است و شمارآفریدگان از نیکی و بدی به دست اوست..مهر که در اوستا « میثرَ» خوانده می‌شود، از ایزدان بزرگ پیش از زرتشت است که ایزد فروغ و روشنایی خوانده می‌شود. ایزد مهر نگهبان مهر، محبت، دوستی و عشق، تدبیر برای یافتن دارایی و خواسته‌ها است. مهر به دیگر چم (:معنی) گردونه آفتاب یا خورشید است.

مهر ایزد موکل بر فعالیت‌های است که دو طرف دعوا دارند. هر کجا دو طرف دعوا باشد ایزد مهر به دادگستری، دوستی، قول و قرار، پیمان‌ حاضر است.

مهر یکی از برجسته‌ترین ایزدان در دین زرتشتی است. یکی از سه ایزدانی است که نامش در دوازده ماه سال آمده است. یکی از طولانی‌ترین یشت‌ها به مهریشت ویژه شده است.

فردوسی می‌سراید:

«دو مهر است با من که چو آفتاب / بتابد شب تیره چو بیند آفتاب».

ایزد مهر نماد عشق و زندگی است و به زندگی خانوادگی گرمی می‌دهد. مهر نام آتشکده‌ای نیز بوده است.

فردوسی پیرامون آن می‌سراید:

«چو آذرگشسب و چو خوراد و مهر / فروزان به کردار گردان سپهر»

نماد این روز در دین زرتشتی گل «همیشه بشکفته» است.