نخستین سالگرد درگذشت دکتر ماهیار اردشیری دهم اسفندماه 1396 خورشیدی در تورنتوی کانادا برگزار شد.
یادداشت بهمن مرادیان را دربارهی شادروان دکتر اردشیری در ادامه میخوانید:
ماهیار اردشیری یکی از کسانی بود که از سال 1394 خورشیدی در بیشتر مراسمها و گردهمآییهای انجمن تورنتو در درِ مهر گیو حضور داشت.
او که معمولا به همراه خانواده در گردهمآییها شرکت میکرد بیشتر در جای خود مینشست و حرکت نکردن و رنگ مو و ظاهرش از گذشت روزگار و کهن سالی خبر میداد. هربار در برنامهها تا فرصتی میشد به سوی او میرفتم و بسیار کوتاه از او احوالپرسی میکردم. اما همواره این موضوع در ذهنم بود که چقدر امکان دارد بتوانم با او گفتوگویی طولانی داشته باشم. اما حداقل دو موضوع باعث میشد که هربار درخواست این امکان را به تاخیر بیندازم. یکی این که آیا وضعیت ذهنی و فکری او در این زمان اجازه میداد که این گفتوگو به پیش برود و دوم این که آیا میتوانستم از عهدهی آنچه که همواره در ذهنم بود یعنی گفتوگویی درباره جنبههای مختلف زندگی شخصی، اجتماعی و سیاسی او، برآیم؟! گفتوگویی که از روشهای معمول و کلیشهایی به دور باشد. پرسشهایی بدون پیشداوری درباره نخستین فعالیتی که از نزدیک او را دیدم یعنی ششمین کنگره جهانی زرتشتیان در تهران تا آنچه که درباره «سازمان مرکزی زرتشتیان» شنیده بودم و همینطور فرازونشیبهای زندگی مردی که باید او را یکی از پرکارترین و موثرترین افراد دوران اخیر دانست. شوربختانه زمان گذشت و یک سال پیش او درگذشت و امروز روز مهر ایزد و اسفند ماه برابر با پنجشنبه 10 اسفندماه سالگرد درگذشت او بود. یادش گرامی باد.
فرتور رسیده است.
0114
یک پاسخ
امیدوارم خانواده زندهیاد ماهیار اردشیری یاری کنند تا سرگذشت او نوشته شود. در خواندن و نوشتن سرگذشت انسانهایی که در جامعه تاثیر گذاشتهاند ما همیشه منتظریم که انسانها یا خوب باشند یا بد. گاه هم آنها را با چوب قضاوتهای خیالی خودمان میرانیم.
دکتر اردشیری هر که بود، تا آنجایی که من دیده بودمش انسان فعالی بود.
سالها هموند انجمن زرتشتیان تهران و هموند اشا بود. یک همت و اراده قوی و پشتکار بیمانند میخواهد که شصتهفتاد سال پیش از شریفآباد اردکان یزد برخاسته باشی و در تهران پزشک شوی و …
اگر سیاهسفید نبینیم و اگر قضاوت نکنیم و اگر کارها را ببینیم ماهیار اردشیری یکی از انسانهای فعال جماعت زرتشتی بود گر چه مثل همه انسانهای فعال اشتباهاتی هم کرد.