زرتشتیان شریفآباد یزد مانند سالهای گذشته در بامداد واپسین شب سال با روشن کردن آتش روی بامها فروهر درگذشتگان را بدرقه کردند و به پیشواز سال نو رفتند.
زرتشتیان بر پایهی آن باوری که ده روز پیش از سال نو (پنجه بزرگ) فروهرهای درگذشتگانشان به جهان مادی میآیند سپیدهدم پایان پنجه، در این شب با برافروزی آتش و اوستاخوانی و بوی خوش آنها را بدرقه میکنند این آیین دربیشتر جاها فراموش شده ولی در برخی از محلههای زرتشتینشین انجام میشود بدین گونه که از روز پیش دستهای از هیزم را در بالای پشتبام آماده میکنند و سر ساعتی که مشخص شده (پیش از برآمدن خورشید) بالای پشتبام میروند و از آتشکده آهنگ اوستا پخش میشود. نخست آتش روی بام آتشکده روشن میشود. سپس همگی آغاز به روشن کردن آتش میکنند و تا پایان آن خانوادهها گروهی به اوستاخوانی و نیایش میپردازند و با آمرزش برای درگذشتگان همراه است. بوی خوش بر روی آتش میریزند و بدین گونه فروهرها را بدرقه میکنند. با زدن سپیده همزمان با روشن شده هوا آن کمی از آتش را درون آپرگونی (مجمر آتش) میریزند و شخصی از خانواده آن را به آتشکده میبرد و در جایگاه مخصوص میریزد همه آتشهای خانگی را به آتشکده میبرند تا همازور شوند.
فروزان آتش پیشواز سال نو به گاه اُشهین، روز آورداد و اسفندماه در گاهشمار زرتشتی برابر با سپیدهدم شنبه 30 اسفندماه سال کبیسهی 1399 خورشیدی، روشناییبخش آسمان شریفآباد یزد شد.
فرتورها از شهرام نمیرانیان است.
2 پاسخ
آیین های بسیار زیبا
درود بر تمام پارسی زبانان دنیا
بسیار زیبااا