لوگو امرداد
امروز دی‌ به‌دین ایزد بیست‌وسوم گاهشمار زرتشتی؛ 22 اردیبهشت‌ماه خورشیدی

سالروز درگذشت استاد پرویز شهریاری؛ چهره ماندگار آموزش ریاضیات

photo 2021 05 12 00 10 57امروز پیروز و فرخ روز دی به‌دین ایزد، 23 اردیبهشت‌ماه سال 3759 زرتشتی، چهارشنبه 22 اردیبهشت‌ماه 1400 خورشیدی، 12می 2021 میلادی

22 اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت استاد پرویز شهریاری، ریاضیدان، نویسنده، مترجم، آموزگار ریاضیات، روزنامه‌نگار و چهره‌ی ماندگار در آموزش ریاضیات است.

پرویز شهریاری دوم آذرماه ۱۳۰۵ خورشیدی در کرمان زاده شد. دوران کودکی شهریاری از دید مالی بسیار سخت گذشت آنچنان که در آن زمان برای گذراندن زندگی به‌کارهای سنگین بدنی و کارگری همچون کوزه‌گری، بنایی، آجرپزی و کار در راه‌آهن پرداخت.
او دوره ابتدایی و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و در خردادماه ۱۳۲۳ از دانشسرای مقدماتی کرمان فارغ‌التحصیل شد و به ‌تهران آمد و دبیر بسیار سرشناسی در رشته ریاضیات بود.
وی به‌چهره ماندگار آموزش نوین ریاضیات در ایران تبدیل شد و در سال ۱۳۳۲ از دانشکده علوم دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم دانش‌آموخته شد.
در سال ۱۳۳۹ نخستین کلاس کنکور در ایران با نام «گروه فرهنگی خوارزمی» و کمی بعد «دبیرستان پسرانه خوارزمی» را بنیاد کرد. در سال ۱۳۴۰ «دبیرستان مرجان» را پایه گذاشت. در سال ۱۳۴۲ با همکاری ۱۷۰ نفر از معلمان «انتشارات خوارزمی» را بنیان نهاد. در سال ۱۳۵۰ «گروه فرهنگی مرجان» را با همکاری ۷۰۰ دبیر راه‌اندازی کرد. در سال ۱۳۵۳ «انتشارات توکا» را با گروهی از دوستان بنیاد کرد و «مدرسه عالی علوم اراک» را با یاری دکتر عبدالکریم قریب و دکتر حسین گل‌گلاب راه‌اندازی کرد.
استاد شهریاری به ‌زبان فرانسه چیره‌دست بود و زبان روسی را در مدت کوتاه ۹ ماه و آنهم به‌گونه‌ی خودآموز فراگرفت و آنگاه دست به‌ نگارش و ترجمه افزون‌بر تدریس ریاضیات زد. نخستین ترجمه‌ای که از او به چاپ رسید، کتاب تاریخ حساب، نوشته رنه‌تانون فرانسوی در سال ۱۳۲۹ بود که بسیار رسا و روان بود.
وی سردبیری و راه‌اندازی بیش از ۵ نشریه از جمله «سخن علمی»، «چیستا»، «دانش و مردم»، «آشتی با ریاضیات» و «آشنایی با دانش» را در کارنامه خود داشت.
از دیگر افتخارات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
در سال ۱۳۴۵ دریافت نشان درجه یک علمی.
در سال ۱۳۸۰ دریافت نشان افتخارملی از سوی انجمن آثار و مفاخر ملی‌ایران.
در سال ۱۳۸۱ دریافت دکترای افتخاری ریاضیات از سوی دانشگاه کرمان.
در سال ۱۳۸۴ برگزیده چهره‌های ماندگار در رشته آموزش ریاضیات.
در سال ۱۳۸۷ دریافت عنوان برترین ریاضیدان زنده ایران از سوی انجمن ریاضی ایران ( این انجمن با انجمن‌های ریاضی ایالات متحده آمریکا و فرانسه همکاری دارد.)
او ۴۰۰ کتاب تالیف و ترجمه کرد. بیش از ۱۰۰۰ مقاله از او در نشریه‌های علمی و فرهنگی به چاپ رسید.
دکتر پرویز شهریاری استاد ریاضیات و چهره ماندگار، ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ در ۸۶ سالگی درگذشت و در آرامگاه قصر فیروزه زرتشتیان تهران به‌خاک سپرده شد.

دی به دین ایزد

بیست‌وسومین روز در گاهشماری دینی زرتشتی دی‌بدین نامیده شده است. دی به چم آفریننده و آفریدگار است, و چون در ماه سه دی وجود دارد برای مشخص شدن, نام روز بعد را به آن می افزایند تا از هم سوا گردد,”دی‌بآذر،دی بمهر،دی بدین”. دی در ادبیات اوستا به چم اهورامزدا می باشد که به شوند سپندینگی این نام بارها در ماه بازگویی شده است. در اوستا نام همکاران را اورمزد اواگاه, سه دی ویسپه شام نامیده اند.

این روز كه همچون، دی‌بآذر و دی‌بمهر به معنای دادار یا آفریدگار است یكی دیگر از تعطیلی‌های هر ماه به‌شمار می‌آمده است.

نماد این روز در دین زرتشتی گل « شنبلید» است .روز نیایش همگانی است و در ایران باستان  استراحت کاری بوده است.

یادروز 22 اردیبهشت‌ماه:

_ ۲۲ اردیبهشت 1356 زادروز مریم میرزاخانی در تهران، ریاصیدان، استاد دانشگاه. از مریم میرزاخانی به‌عنوان یکی از ده ذهن جوان برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات سپاسگزاری شد. او برنده جوایزی، چون جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال ۲۰۱۳ و جایزه کلی شد و از ۱۱ شهریورماه ۱۳۸۷ “اول سپتامبر ۲۰۰۸” در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات شد.

_ ۲۲ اردیبهشت، «12 ماه می» روز جهانی پرستار، روز جهانی پرستار هرساله در ۱۲ ماه می، در راستای سپاسداری از پرستاران، در سراسر جهان گرامی داشته می‌شود. در این روز زادروز فلورانس نایتینگل پرستار انگلیسی و بنیانگذار حرفه پرستاری نوین در ۱۲ می است. از سوی سازمان جهانی بهداشت سال ۲۰۲۰ به‌عنوان سال پرستاری نامگذاری شد.

 

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

یک پاسخ

  1. چند وقت پیش برای یافتن مقاله ای شماره های سال ۱۳۶۱ مجله چیستا را ورق می زدم. ۱۳۶۱ همان سالی است که چیستا آغاز به کار کرد. سرمقاله های هر شماره به قلم استاد شهریاری بود. به حدی زیبا، سنجیده و باریک نگرانه نوشته شده بود و نکته های مهم و درخور توجهی را آورده بود که بار دیگر به یادم آمد که او چه مرد روشن بین، آگاه، میانه رو و جهان نگری بوده است. نه خودبزرگ بینی در نوشته های او هست و نه خود کم نگری. همه چیز سنجیده و از سر خردورزی و آگاهی است.
    ای کاش کسی سرمقاله های چیستا را که استاد شهریاری نوشته است گردآوری کند و به شکل کتاب به چاپ برساند. حیف است آن نوشته ها، دیریاب باشند و دور از دسترس.
    روان استاد شهریاری شاد و یادش همواره پایدار. به راستی یگانه بود، یگانه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-01-30