امروز باد ایزد از ماه شهریور ، 22 شهریورماه سال ۳۷۵۹ زرتشتی، چهارشنبه ۱7 شهریورماه ۱۴۰۰ خورشیدی، هشتم سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی
17 شهریور پنجمین سالروز درگذشت فرهنگ شریف، استاد تارنوازی ایران موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده صاحبسبک تار، از چهرههای ماندگار موسیقی، بداههنواز چیرهدست تار است.
فرهنگ شریف دارای نشان درجه یک هنری، برابر با دکترا بود. در چند جشنواره بینالمللی از جمله جشنواره موسیقی برلین توانست ساز تار ایرانی را بهخوبی به جهانیان بشناساند. ایشان به همراه خسرو آواز ایران زمین، استاد محمدرضا شجریان نیز کنسرتهای گوناگونی چه در داخل و چه برونمرز ایران اجرا کرده است. بهرهوری از ظرفیتهای تار در صدادهیهای گوناگون، از ویژگیهای برجستهی هنر نوازندگی فرهنگ شریف به شمار میرود.
فرهنگ زادهی یکم فروردینماه ۱۳۱۰ آمل، از چهارسالگی از پدرش آموزش موسیقی میگرفت. میرزاحبیباله پدر فرهنگ شریف، دکتر داروساز بود و رفتوآمد بزرگان موسیقی بهمنزل آنان، بهویژه عبدالحسین شهنازی که استادش شد، تاثیر بهسزایی در ذوق او داشت. فرهنگ شریف تنها شاگرد عبدالحسین شهنازی بود و شاگردی دیگر جز ایشان نداشت. اما شیوهی نوازندگی وی به استادانش مانندی نداشت و ویژهی خود او بود.
او در ۱۲ سالگی نخستین تکنوازیاش بهگونهی زنده و با موفقیت از رادیو پخش شد و به دنبال آن در اغلب برنامههای گلها بهعنوان تکنواز آواز، خوانندگان برنامه را همراهی میکرد. وی با هوش بیمانندش، ملودیهایی بسیار لطیف و زیبا ساخته است.
نوازنده نامدار و پرآوازه ایران چندسال در آمریکا اقامت کرد و در دانشگاههای معتبر آنجا نیز کرسی استادی داشت و از سوی مرکز حفظ میراث فرهنگی شرق در دانشگاه موزه هنر لندن برای برگزاری کنسرت پژوهشی و همچنین تشکیل کارگاه تخصصی ساز تار دعوت شد.در این سفر افزونبر اجرای کنسرت پژوهشی، ویژگیهای ساز تار را در پنج جلسه تشریح کرد که از سوی دانشجویان و دوستداران با استقبال روبهرو شد.
آفرینشگر «بزم عاشقان»، کنسرتهای بیشماری در تالارها و جشنوارههای داخلی و خارجی به اجرا در آورد و در کارنامهی هنریاش با خوانندگانی چون قوامی، تاج اصفهانی، محمود خوانساری، بنان، ایرج، گلچین، شجریان، گلپایگانی، روحانگیز، مرضیه، دلکش، حمیرا، هایده، افتخاری و سراج، همنوازی داشته است. از جمله آثار او میتوان به عالم شیرین، چشم سیه، به یاد دوست، همنوایی در اصفهان، شفق، بزم خراباتیان، مرید خرابات، مرغ همایون، کوی باده فروشان، آینهدار، به یاد خالدی، دقیقهای عشق، معراج، دخترک ژولیده، قطره شبنم، صد سال تار، ۲۳ قطعه برای تار و سه تار و … اشاره کرد. از او همچنین آلبومهایی چون پیوند مهر با آواز محمدرضا شجریان، عشاق، شور معشوق، کرشمه، اصفهان، چنگ اورنگ ۲ و ۱، زِبَر جَد، ساز و نوا، مونس جان ۲ و ۱، دردانه، سدره، نازنین یار، مینای شکسته با همکاری اسدالله ملک، غروب کوهستان با همکاری اسدالله ملک، غنچه پائیز با همراهی ویولون اسدالله ملک، آزاده با همراهی ویولون اسدالله ملک، آتشافروز با همراهی ویولون اسدالله ملک، گلافروز با همکاری همایون خرم، جانافروز با همکاری همایون خرم، مهر افروز با همکاری همایون خرم منتشر شده است.
این نوازنده چیرهدست 17 شهریورماه 1395 در سن 85 سالگی جان به جانآفرین سپرد و در قطعه هنرمندان آرام گرفت. هنرمندی که چون نامش شریف و بافرهنگ بود.
آثار:
_شب میخونه
(من میخوام به خونه خدا برم)
با شعری از لیلا کسری (هدیه) و تنظیم محمد حیدری و باصدای هایده،
_موی سپید با آواز گلپایگانی
_بزم عاشقان با آواز ایرج و گلپا
_آلبوم پیوند مهر با آواز شجریان (۱۳۶۳)
آلبومهای:
عشاق
شور معشوق
کرشمه
اصفهان
مهر افروز
ساز و نوا
سدره
نازنین یار
زخمه (۱۳۸۲)
عاشقانهها (۱۳۸۳)
زمرد (۱۳۸۴)
آه باران با آواز شجریان (۱۳۸۸)
چنگ اورنگ ۱و۲ (۱۳۹۱)
بهار بهاره باصدای حمیرا،
(آهنگسازی آلبوم و تکنوازی تار)
شیدای من (۱۳۹۵)
«باد»، نام بیستودومین روز ماه در گاهشمار زرتشتی است. باد، به چم هوا است. در فرهنگ زرتشتی هوا از چهار آخشیج ستودنی و سپندینه مانند آب و آتش و خاک است. در فرهنگ ایران پاک نگهداشتن چهار آخشیج خویشکاری هر انسان است.
در اوستا ایزد وَیو (باد) همراه و همکار ایزدان آب و آتش و خاک است. ایزد وَیو (ایزد «باد» یا «هوا») همواره با ایزد رام آمده است. در اوستای سیروزه آمده: «…یاری باد به همه رزم و کارزار برساد. هر که را باد پشتیبان است پیروزی همیشه با اوست.
ایزد وَیو یا ایزد باد همواره با ایزد رام آمده است. نماد این روز در دین زرتشتی گل « بادرنگ بویه» است.” وای یا وایو ”باد” چهرهای دوگانه دارد، خوب وبد زیرا باد از هر دو جهان نیک وبد میگذرد. او نیکوکار است ودر عینحال میتواند با نیروی ویرانگر خود همهچیز و همه کس را نابود سازد.
در ادبیات پهلوی دارای دو نیمهی بد و خوب است که در اوستا نیمهی نیک او که دشمن دیوان است ستوده شده. ایزد وایو در یشت پانزدهم اوستا به عنوان ایزدی مهم مورد ستایش قرار گرفته و این ستایش تا دوران اشکانی و ساسانی ادامه داشتهاست. در فرهنگ ایران قدیم ایزد یا الههٔ باد است.
این خداوندگار نه تنها برای تمام موجودات زنده روح حیات بوده بلکه روح دنیا و گیتی نیز محسوب می شده است. وایو همچنین هوایی است که در آن تمام موجودات زنده در هنگام مرگ نابود می شوند.
ایزد باد در اوستا چنین گزارش شده: جوینده، نیکكردار، چیرهشونده، پسرونده، پیشرونده، پایندهفر، سختترین، قویترین، شكستدهنده، موجریزنده، زبانهكشنده و ….
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش
چون بادروز، روز نشاط آمد ای نگار
شادی فزای هین و بده باده و بیار
باده است شادی دل پیوسته باده خور
بیباده هر چه بینی باد هوا شمار
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
در بخش (نیایش خواندن سرود و ادعیه) از بر کن و به کار نو مَپیوند
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار:
وگر با شدت کار، با داوران / در این روز رو، تا شوی کامران
سزد روز (باد) ار درنگی شوی / نپیوندی امروز کار از نوی