لوگو امرداد

تهران

روزی روزگاری، تهران (47)

چین و شکن لباس‌های زنانه

پیش از آنکه پای ناصرالدین‌شاه قاجار به سن پترزبورگ روسیه باز شود و بالرین‌های آنجا را ببیند، زنان تهرانی یک جور لباس ...

روزی روزگاری، تهران (46)

درباره‌ی «جمعیت نسوان وطن‌خواه ایران»

همه چیز از بهمن‌ماه 1301 خورشیدی در تهران آغاز شد. این روز دریچه‌ای رو به چشم‌اندازی نو بود و هزار امید و آرزوی شادی‌...

روزی روزگاری، تهران (45)

استاد آواز سنتی ایران بود؛ یگانه در شیوه‌ی آواز و آهنگسازی. در محله‌ی پامنار زاده شده بود و با زیر و بم لهجه‌ی تهرانی...

روزی روزگاری، تهران (44)

عکس تزیینی است حقیقت آن است که زندگی زنان درباری، پیوند و همانندیی با گذران روزگار زنان زحمتکش و رنجبر ایران نداشت. آ...

روزی روزگاری، تهران (43)

یک لقمه نان بود؛ اما به‌دست آوردنش هزار رنج و سختی داشت. خاک اره و خاکستر قاتی‌اش می‌کردند و مردم از سر درماندگی نامش...

روزی روزگاری، تهران (42)

چهره‌ی دیگر پایتخت

هنوز هم در زبان ما، با اندکی دگرگونی معنایی، «شاخ و شانه کشیدن» کنایه از ترساندن و تهدید کردن است. این زبانزد ریشه در...

در حرکتی خلاقانه، چاله‌های پیاده‌رو‌های خیابان فردوسی تهران با کاشی‌های شکسته‌ی رنگی پر شده و چشم‌انداز زیبایی را برا...

روزی روزگاری، تهران (41)

زمانی که ماکارونی را شناختیم

گذشت آن روزهایی که ماکارونی خوراک ایرانی‌های اشراف و فرنگ‌دیده‌ای بود که می‌دانستند چه شکلی رشته‌های دراز ماکارونی را...

روزی روزگاری، تهران (40)

چه خوشبختی‌ای! چه شادی کیف‌آوری! صورتشان را می‌چسباندند به دریچه‌ی گِرد و کوچکش، دو دست را دو سمت صورت می‌گذاشتند و خ...

روزی روزگاری، تهران (39)

با گذر زمان و سپری شدن هر دوره‌ای، پسندها و خواسته‌های ما نیز دگرگون می‌شود. آنچه دیروز در نگاه ما زیبا بود، چه‌بسا ا...

بارگذاری نوشتار بیشتر