نام ارباب رستم گیو را مردمان بومی کوهان و کیلان به نیکی می‌شناسند و همواره پیشوند زنده‌یاد و روانشاد در کنار نامش به کار می‌برند ولی افسوس با دست‌اندازی در دارایی‌های وی و از میان بردن آثار برجای‌مانده برای نسل‌های آینده ناشناخته خواهد بود. رستم گیو نماینده‌ی زرتشتیان تهران در روزگار پهلوی دوم بود. وی خدمات بسیاری در شهرهای گوناگون زرتشتی‌نشین و حتا بیرون از ایران انجام داد و افزون بر نام نیک، یادگاری‌هایی از وی بر جای مانده که تا امروز در خدمت مردم بوده است.
یکی از راهنمایان گردشگری، که پدرش نخستین شهردار کیلان بود بر پایه‌ی شناختی که از منطقه کوهان و کیلان دارد گفت: «از جاده‌ی فیروزکوه و مسیر صالح‌آباد جاده‌ای سوی کوهان و کیلان وجود دارد که به دستور رستم گیو برای دسترسی آسان ساخته شد. مردم بومی با اتوبوس از این جاده به تهران آمدوشد می‌کردند و جاده کوهان به کیلان نیز به دستور پدر من پدید آمد.
ساخت این جاده‌ها انگیزه‌ای برای تجارت بیشتر مردم حتا با کشورهای دیگر شد زیرا باغات بزرگی در این منطقه وجود دارد که بخشی از میوه‌های خشک‌شده‌ی آن به شهرها و کشورهای دیگر فرستاده می‌شد. شوربختانه امروز به انگیزه‌ی خشک‌سالی و کوچ مردمان بومی کمتر به این کار پرداخته می‌شود.»
«رستم گیو، نامی که نیک ماند» عنوان نوشتاری در رویه‌ی زرتشتیان هفته‌نامه‌ی امرداد 399 است که بخشی از آن در بالا آمده است. در این نوشتار به دهشمندی‌های روانشاد رستم گیو در روستاهای کوهان و کیلان اشاره شده است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند:
لینک خرید اینترنتی شماره‌ی 399 امرداد
