وَرَهرام یا ورترغن به چم پیروزی، کامیابی و سرافرازی

بیستمین روز از هر ماه در گاه شماری ایرانی «وَرَهرام» نامیده می‌شود، در اوستا ورترغن. آمده و در پهلوی ورهران و درپارسی بهرام آمده، ورهرام به چم پیروزی و کامیابی قابل ستایش است.

در باور ایرانیان پیروزی همواره با ارزش و قابل ستایش بوده است به همین دلیل در اوستا سرود‌های زیبایی در ستایش پیروزی آمده است.

ایرانیان باستان پیش از آغاز هر کار گروهی ، در نیایش گاه ویژه‌ای گردهم می‌آمدند و سرود‌های ستایش پیروزی را با هم می‌خواندند و با روانی نیرومند و اراده‌ای استوار، برای پیروزی ، پای به میدان مبارزه‌ی زندگی می‌گذاشتند.

این مکان‌ها به تدریج به نیایش‌گاه ورهرام ایزد شناخته شده گشت. اکنون زرتشتیان دست کم ماهی یک بار ، در روز ورهرام ، در نیایش‌گاه شاه ورهرام ایزد گردهم می آیند و اهورا مزدا را نیایش می کنند و از او می‌خواهند که پیروزی را در زندگی، بهره‌ی آنان گرداند و نیز همه‌ی کسانی را که به پیروی از پیام اشو زرتشت در« تازه گردانیدن ِ زندگانی‌»، « پیش بردن جهان هستی » و«گسترش آیین راستی » می‌کوشند ، پیروز و سر افراز گرداند.

در بهرام‌یشت آمده‌است که بهرام آفریده اهورا نیرومند و فرهمند است و نیروی بینایی شگفت‌انگیزی دارد. او یورش همه دشمنان را، چه جادوان و پریان، و چه کَوی‌ها و کَرَپان‌های «ستمگر» را در هم می‌شکند، جهان را تازگی و آشتی می‌بخشد و به خوبی آرمان‌ها را بر آورده می‌کند. بهرام هم‌چنین توانایی فرزندآوری و بازوان نیرومند و تندرستی و دلیری می‌بخشد.

در ادب مزدیسناو آریایی كهن ، بهرام ایزد در پیكره های بسیار زیبا ، نیرومند ، تیزرو ، برنا ، شاداب ، شاهین تیز پرواز ، مرد رایومند و ….
دادگری و درستی و خوشی و یكرنگی مى‌دارد و اهریمن زدایی مى‌كند، به نیكان و ستایندگان نیرو مى‌دهد و بر دشمنان خشم مرگ مى‌آورد، و در كار آشتی هم كوشاست ، آشتی كه از راه درست اشو زرتشت سپنتمان آن را ستود و همواره در آرزوی بر پایی‌اش بود و از برای پیروزی خود و پیش بردن آواژگان بهرام ایزد را ستایش كرد.
آذر بهرام همان سومین آتشكده‌ی بررگ ایران هست آذر برزین مهر در ریوند خوراسان، در آتش بهرام نیایش، بند شش آن، كوه نام برده شده است.

نیایش‌گاه‌های شاه ورهرام ایزد در خرمشاه یزد، زین آباد یزد، شریف آباد اردکان، امیریه‌ی تهران، تهران پارس، کرج، کرمان و اهواز وجود دارد.

رخداد هجدهم خوردادماه:

کشتن ابومسلم خراسانی به دستور منصور دوانیقی خلیفه عباسی در بغداد: 134 خورشیدی