لوگو امرداد
پیشنهاد شما راه‌گشاست

کتاب‌هایمان را به کجا پیشکش کنیم

ketabخواندن کتاب خوب به‌ویژه در روزگار پرچالش امروز از نیازهای بایسته‌ی انسان است و  افزون‌بر آگاهی‌بخشی به بالابردن توانایی‌های ذهنی و پرورش خلاقیت کمک می‌کند.

همه‌ی ما گاه برای سپردن کتاب‌هایی که پیش‌تر خوانده‌ایم یا به‌عنوان یک کار فرهنگی خریده و آهنگ (:قصد) پیشکش آن را به جایی داریم که دیگران هم بتوانند از آن بهره ببرند، با چالش روبه‌رو شده‌ایم. یافتن کتابخانه یا مجموعه‌ای که بتواند این‌گونه‌ کتاب‌ها را به‌درستی در دسترس شماری از درخواست‌کنندگان قرار دهد، برای همگان امکان‌پذیر نیست. از این‌رو بر آن شدیم تا در راستای این پویش فرهنگی از شما خوانندگان امرداد درخواست کنیم که اگر کتابخانه یا مجموعه‌ای را می‌شناسید که در این راه همراه است، با نوشتن شوند (:دلیل) درخور دانستن آن، نشانی و شماره تلفن در بخش دیدگاه‌های‌(کامنت‌ها) همین پست به دیگران معرفی کنید. باشد که همگان به قدر توانایی از گسترش‌دهندگان فرهنگ کتاب‌خوانی باشیم.

پیشنهاد شما راه‌گشاست …

 

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

5 پاسخ

  1. اگه کتاب ها را ب آهنگ (قصد) پیشکش فرهنگی خریدید ک خب از پیش باید جا و نیاز آنها را مانند سن و سال خوانندگان را پرس و جو می‌کردید و آیا نیاز دارند یا نه. مانند دبستان ها یا دبیرستان های شهرهای کوچک و یا روستاها.
    ولی درباره کتاب هایی ک خوانده ایم و یا نخوانده ایم و داریم و نمیخوایم به کتابخانه های شهری ک زندگی می‌کنید باید گفتگو کنید ک آیا می‌خواهند. و یا با مدیر دبستان ها و دبیرستان ها گفتگو کنید ک اینجور کتاب‌های دست دوم ولی تمیز را می‌خواهند.

  2. خودم پارسال و امسال کتاب خریدم برای گروه سنی ب و ج و به دبستانی روستایی در خراسان رضوی و دبستان هایی در دو شهر کوچک و چند روستا در شهرستان فردوس خراسان جنوبی ( بجز خود شهر فردوس) دادم. البته از پیش از مدیران دبستان ها پرسیده بودم ک کتاب نیاز دارند یا نه.
    میخواستم برای دبستان های دیگر همین شهرستان و یا شهرستان های دیگر استان خراسان جنوبی ک استانی فراموش شده است هم کتاب بگیرم و بدهم ولی دودل شدم و خیلی ب شک افتادم ک اصلا بلکل کار درستی بوده یا نه. ک اصلا بلکل کار سودمندی هست یا نه. منکه یادم نمیاد در دبستان و راهنمایی و دبیرستان از کتابخانه مدرسه کتاب گرفته باشم و خوانده باشم باوجودیکه در شهر بسبار بزرگی زندگی می‌کردم و دستکم در دو سه تا از مدرسه هایی ک رفتم صدرصد کتابخانه بود هم کمی یادمه هم مدرسه های بسیار بزرگ و قدیمی بودند.
    من هیچ علاقه ای ب کتاب های کمک آموزشی ندارم اصلا و از این دست کتاب ها نخریدم و نمیخرم ولی بنظرم دیدگاه دیگران با من یکی نبود.
    و دیگه اینکه تصور می‌کردند لابد طرف مولتی میلیاردر هست ک داره اینکارو میکنه و توقعات کمک های مالی میلیاردی داشتند.

  3. شما بگویید و راهنمایی کنید ک چجور بفهمم ک بچه ها کتاب ها را خوانده اند و می‌خوانند و فهمیده اند؟ آیا به دردشون خورده و میخوره؟
    از مدیران ک می‌پرسم می‌گویند بله خوب بودند. البته یکی از مدیران در پاسخ پرسشم ک کتاب نیاز دارند یا نه، راستگویانه اصل مطلب را گفت ک دندون اسب پیشکشی را نمی شمرند. یکی از مدیران هم در پاسخ اینکه کتاب‌ها چگونه بودندو نظر دانش آموزان چی بود یه ویدئو فرستاده ک یکی دانش آموزان میگه خانم ما متشکریم ک برای ما کتاب فرستادید. خب سپاسگزار ک این ویدیو را فرستادید ولی میخوام بدونم سودمند بودند و چه نظری دارند و خواندن یا نه. من نه آموزگار دبستان بودم نه بچه دبستانی دارم. هیچ.

  4. با سپاس، الزامی وجود ندارد که کتاب را حتما به یک کتابخانه یا مجموعه ایی داد! یک روش هم این است که کتاب را به افراد دیگر هم معرفی کرد و اگر هر فردی ان را خواست به صورت رایگان در اختیار او قرار داد. به این روش کتابها در بین افراد دست به دست می شوند. دربرخی کشورها، افراد در بیرون خانه قفسه ایی کوچک شیشه ایی قرار می دهند که بر روی ان نوشته شده که هرکسی می تواند هرکدام از کتابهای موجود را که خواست بردارد.

  5. مجموعه ایی از روش ها می تواند در پیش گرفته شود تا دسترسی افراد به کتاب بیشتر شود. یکی دیگر از روش ها کتابخانه های محلی هستند. اگر در هر محله کتابخانه های کوچک وجود داشته باشند هم جایگاهی خواهد بود که افراد محلی اسانتر به کتاب دسترسی داشته باشند و هم افراد محلی می توانند کتاب های خود را به این کتابخانه های محلی بدهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-02-06