دیبدین بیست و سومین روز از سالنمای زرتشتی است. در هر ماه سه روز «دی» داریم كه برای پرهیز از اشتباه با پسوند نام روز پس از خودش شناخته میشود. «دی» به چم پروردگار است. روزهای دی روزهای آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است. زرتشتیان در روزهای اورمزد و دی بآذر و دی بمهر و دی بدین نیایش همگانی برکزار میکنند.
این روز كه همچون، دیبآذر و دیبمهر به معنای دادار یا آفریدگار است یكی دیگر از تعطیلیهای هر ماه بهشمار میآمده است.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش
دیبدین است و دینمرد، خود
آن شناسم كه لعل باده خورد
باز دارد خرد تو را ز نبید
مشنو اندر نبید پند خرد
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
هرکاری خواهی کردن کن، و زن و به خانه آور و موی و ناخن بپیرای، جامه ی نو بپوش
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار:
چو روز نیایش بود (دیبدین) / سر و تن بشو، ناخن و مو بچین
رخدادهای ملی در این روز
برگزیدن شاپور باوند به فرمانروایی تبرستان به دست بومیان به جهت ایستادگی در برابر تازیان: 44 خورشیدی
رخدادهای زرتشتی در این روز
درگذشت پرویز شهریاری
یک پاسخ
سپاس فراوان که نماد هر روز را ، به اشتراک می گزاريد. اين که هر روز چه نامی دارد اغلب همکيشان می دانند اما برخی گل مربوط به هر روز را و همچنين توضيحات کاملتر درباره روزها را شايد ندانند و از اين باره ، سپاسگزارم .