«منم آن سرودخوان که در پیروی از اشا پابرجا و استوارم. اینک مهرورزانه و با همه‌ی هستی خویش، از بهترین منش خواستار آموختن رهبری‌ام تا بدان‌سان که تو می‌خواهی، بدین کار دست زنم. ای مزدااهورا، مرا آرزوست که با تو دیدار و هم‌پرسگی کنم» (گاتاها، یسنای۳۰، بند9 – برگردان از دوستخواه).
زرتشتیان، روز اَردیبهشت (سومین روز از گاه‌شمار دینی زرتشتیان) از ماه اَردیبهشت را به نام جشن اردیبهشتگان (دوم اردیبهشت گاه‌شمار رسمی کشور)، گرامی می‌دارند. جشنی که یادآوری می‌کند برای پیشرفت جامعه، می‌بایست هنجارمند و پیرو راستی بود. سرانجام هنجارمند و پیرو راستی‌بودن همان هم‌پرسگی با اهورامزداست. انسان آراسته‌شده با فروزه‌ی اردیبهشتی، استوار و توانمند خواهد بود.
این جشن یادآور می‌شود که چگونه درون‌مایه‌ی این واژه را دریابیم و اَردیبهشتی شویم و آن را به فرزندانمان آموزش دهیم، فرزندانی که وامدار و نگاهبان این گوهر نورافشان هستند.
اردیبهشتی، یعنی هنجارمندبودن و به‌کاربستن راستی و درستی در زمینه‌های گوناگون زندگی. اردیبهشت فارسی یا اَشَه‌وَهیشتَه‌ی اوستایی (اَشاوَهیشت پهلوی) یا بهترین هنجار، نماد اشاست.
در نوشته‌های گوناگون اشا را راستی و درستی دانسته‌اند. در حالی‌که معنا و درون‌مایه‌ی این واژه ژرفایی بس والا دارد. گروهی در برگردان گاتاهای اشو زرتشت به فارسی روان، این واژه را به همان گونه‌ی اشا ترجمه می‌کنند.
نمودِ اشا را می‌توان در اردیبهشت دید. هنجاری که می‌تواند جامعه‌ی انسانی را سروسامان دهد و آن را در راهی درست جای دهد.
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاری‌ست با عنوان «جشن‌ها، گره‌گشای انسان امروزی»، به قلم رستم شهریاری، که در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است.
متن کامل این گزارش را در رویه‌ی پنجم (اندیشه) شماره 453 بخوانید.
«امرداد» شماره‌ی 453 از دوشنبه، 29 فروردین‌ماه 1401 خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان قرار گرفته است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
