دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، نویسنده و چهرهی نامدار فرهنگی کشور، در ۹۷ سالگی در کانادا درگذشت.
شیرین بیانی، نویسنده و پژوهشگر و همسر محمدعلی اسلامی ندوشن که پیشتر خبر درگذشت او به نادرستی (:اشتباه) در برخی رسانهها اعلام شده بود با اعلام این خبر به ایسنا گفت: اینبار خبر این درست است و وی دوشنبه، پنجم اردیبهشتماه ۱۴۰۱ خورشیدی، جهان را بدرود گفت. در پنج سال ضعف و از پاافتادگی فراوان داشتند و در دو روز بیماری ما را ترک کردند.
بیانی یادآور شد: «محمدعلی عمری را با عزت و خوبی و راحتی طی کرد و با همان آرامش هم دنیا را ترک کرد».
بهگفتهی شیرین بیانی پیکر زندهیاد اسلامی ندوشن به دلیل مرگ ناگهانی وی و نبود آمادگی در کانادا به امانت به خاک سپرده میشود.
محمدعلی اسلامی ندوشن زادهی ۱۳۰۴ خورشیدی، در ندوشن یزد بود. او دانشآموختهی حقوق بینالملل از فرانسه بود و استاد پیشین دانشگاه تهران، که افزونبر درسهای حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخنسنجی و ادبیات تطبیقی نیز میپرداخت. اسلامی ندوشن سالها زندگی خود را صرف پژوهش در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمهی آثار نویسندگان جهان کرد. از وی بیش از ۵۰ پوشینه (:جلد) در زمینههای گوناگون ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
کتابهای «ماجرای پایانناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی وجدان ایران»، «تأمل در حافظ»، «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»، «داستان داستانها»، «سرو سایهفکن»، «ایران و جهان از نگاه شاهنامه»، «نامه نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به دنبال سایه همای»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، «سخنها را بشنویم»، «ایران و تنهائیش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟»، «مرزهای ناپیدا»، «شور زندگی» (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت – در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن دگر آموز»، «شنیدن دگر آموز»، «جام جهانبین» و «آواها و ایماها» در کارنامهی فرهنگی روانشاد محمدعلی اسلامی ندوشن، جای دارند.