آوای واج‌یشت گهنبار در آتشکده تهران پیچید

آیین واج‌‌یشت میدیوزم‌گاه، پیشواز نخستین چهره گهنبار سال، در آتشکده تهران بدون باشندگی همکیشان برگزار شد.

موبد یسناخوان، موبد مهراب وحیدی آیین واج‌یشت نخستین جشن گهنبار سال را در یزشن‌گاه آتشکده تهران برگزار کرد. این آیین بدون گردهمایی‌ آیینی همکیشان بود. بامداد خیر ایزد و اردیبهشت‌ماه 3760 گاهشماری زرتشتی که با 10 اردیبهشت‌ماه 1401 خورشیدی برابری می‌کند، بهدینان در خانه‌های خود از ساعت ۵:۳۰ با سرایش بخش‌هایی از اوستا همزمان با موبدان هم‌بهره‌ی آیین مینوی شدند.
زرتشتیان با برگزاری آیین واج‌یشت به پیشواز گهنبار می‌روند. موبدان از آغاز گاه اوشهین نیمه‌شب پیش از آغاز گهنبار به یسنا‌خوانی واج‌یشت می‌پردازند. موبدان (موبد زوت) در یزشن‌گاه آتشکده آیین واج‌یشت را به جا می‌آورند و موبدان «راسپی» با سرودن بخش‌هایی از یسنا با موبد «زوت» همکاری می‌کنند. در هنگام یسناخوانی و سرودن یسنا، موبدان شربت هوم را از کوبیدن و نرم کردن ساقه‌ی گیاه هوم با آب در هاون برنجی به دست می‌آورند. آیین گهنبار از جشن‌های سالیانه است که در شش هنگام یا شش چَهره و هر چهره به مدت پنج روز برگزار می‌شود. شش چهره‌ی گهنبار در باور زرتشتیان نماد آفرینش جهان و هستی از سوی پروردگار در شش گام است. شادی اهورایی در جشن‌های زرتشتی، با نیایش اهورامزدا و بزرگداشت جلوه‌های مینوی و گیتوی آفریدگار، با دادودهش، همازوری، هبستگی به بار می‌نشیند و خویشکاری دلپذیر دینی زرتشتیان می‌شود.

گهنبار چَهره‌ی میدیوزَرم‌گاه، نخستین گهنبار سال، روز خور تا دی از ماه اردیبهشت در گاهشمار زرتشتی برابر با 10 تا 14 اردیبهشت‌ماه در سالنمای خورشیدی برگزار می‌شود.

فرتورها از شهرام نمیرانیان است.

4090