«سرزمین خراسان در کنار ارزشهای دینی برجستهای که دارد یکی از کهنترین خطههای فرهنگی ایران نیز است و در تاریخ خود فرزانگانی را به یادگار دارد که از تاثیرگذارترین مردمان بر فرهنگ این کشور بودهاند.
سخن را با سرودههای فردوسی میآغازم. فرزانهی توس که در روزگار حساس سدهی سوم و چهارم و با سرودن شاهنامه نگذاشت که گسست فرهنگی در ایران رخ دهد و بسیاری از تجربههای فرهنگی این سرزمین را با زبانی دیگر و سخنی نو بدون پافشاری نابخردانه بر روی هیچ دین یا آیین ویژهای سرود و دوباره در اندیشهی ایرانیان روان ساخت. سرچشمه باور به خرد و خردگرایی در فرهنگ ایرانی به آموزههای اشو زرتشت در گاتاها بازمیگردد. کتاب گاتاهای اشو زرتشت یکی از کهنترین دستنوشتههایی است که تاکنون به دست جهانیان رسیده و در آن آفریدگار هستی به یکتایی نام برده شده است. این مایهی سربلندی همهی ایرانیان است که فرهنگی داریم که از کهنترین فرهنگهای یکتاپرستی در جهان است.
اشو زرتشت در گاتاها خدای یکتا را مزدااهورا مینامد که از دو واژهی «مزدا» به چم دانای کل و «اهورا» به چم هستیبخش پدید آمده است. اگر به درستی هستیبخش صفت خدا باشد ماهیت خدا دانایی یا همان دانایی کل است و بر پایهی گاتاها خدا با دانایی خود، جهان هستی را آفریده است.»
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتار «خرد و خردگرایی تنها راه رسیدن به مزدا» به قلم موبد پدرام سروشپور است که در رویهی اندیشهی امرداد 406 چاپ شده است.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
لینک خرید اینترنتی شماره 406 امرداد