سرگرد پرويز شهریاری نایب رییس گردش‌های 32 و 33 انجمن زرتشتیان تهران و کنشگر اجتماعی هازمان زرتشتی 18 تیرماه 1401 به شوند نارسایی تنفسی درگذشت.
سرگرد پرویز آدرباد شهریاری زاده‌ی 4 امردادماه سال 1312 خورشیدی در کرمان بود.
روانشاد شهریاری در سال 1339 با آذرمیدخت کرمانی پیوند همسری بست و میوه‌ی این پیوند بابک، سیامک و روشنک شهریاری هستند. وی در چند دوره‌ی انجمن به عنوان هموند گردش 36 و نایب رییس گردش‌های 32 و 33 انجمن زرتشتیان تهران فعالیت داشت. روانشاد شهریاری در کارهای اجتماعی همواره پیشگام و صاحب‌نظر بود.
وی پدر مهندس بابک شهریاری هموند کنونی انجمن زرتشتیان تهران است.
«امرداد» درگذشت زنده‌یاد سرگرد پرویز شهریاری را به خانواده‌ی آن انوشه‌روان به ویژه مهندس بابک شهریاری آرامش‌باد گفته و آرزوی شکیبایی و تندرستی را برای بازماندگان دارد.
12 پاسخ
درود بر فروهر پاکشان و بهشتی روان باد
روانش شاد و راهش سبز. مرد بسیار فرهیخته و دلسوز بود. به جامعه زرتشتیان خدمت کرد و نام نیک از خود به جای گذاشت. بهشت جایگاهش باد.
جناب سپهری بادرود به شما جهت اطلاع شما لطفا در پاسخ به گفته های شما در مقاله ای به نام درد دل آدم معمولی آقای شهریاری رجوع شود و بهتر است که خوانده. سپاس.
روانشان شاد
با آرزوی شکیبایی و تندرستی برای بازماندگان
با درود و احترام
درگذشت جناب آقای سرگرد پرویز شهریاری را به خانواده ارجمندشان تسلیت میگویم. آمرزیده باشند. روح و روانشون شاد.
تسلیت و زنده یادش جاوید!
بادرود به آقای بابک شهریاری و خانواده ی محترم.
درگذشت بهشتی روان پدر گرامیتان را تسلیت عرض نموده. بقای عمر شما عزیزان باشد.از اهورامزدا صبر و شکیبایی شما عزیزان را خواستارم. روح همه ی درگذشتگان شاد باشد. تندرست و سلامت باشید.
سرگرد شهریاری از افراد آگاه و دلسوز جامعه زرتشتی بود که حمایت از جوانان را وظیفه و مسوولیت خود می‌دانست. صحبت‌های دلنشین ایشان پلی بود از نسلی بزرگ از گذشته به نسل امروز.
با درگذشت ایشان جامعه زرتشتی گنجینه باارزشی از تجربه و گذشته خود را به خاک سپرد. چنین افرادی کمیابند و از دست دادنشان جبران ناپذیر
اما آنچه از ایشان برای ما به یادگار مانده و در ذهمنم شکل بسته، کلام گرم ایشان بود که همواره با دغدغه‌هایشان نسبت به جامعه زرتشتی همراه بود، جامعه‌ای که عاشقش بود.
یادش گرامی
روح و روان سرگرد پرویز شهریاری شاد باد. من او را زمانی که در گردش سی و دوی اولین انجمن زرتشتیان تهران پس از انقلاب با هم خدمت می کردیم شناختم و از کاردانی و تجربه و صبر و حوصله ایشان در برخورد با مشکلات آموختم. به بازماندگانش به ویژه جناب بابک شهریاری گرامی آرامش باد می گوییم. آمرزیده روان باد و یادش گرامی باد.
داریوش مهرشاهی
روانش آمرزیده
بزرگ مردی با همت بود.
چه در کارهای اجتماعی و چه در خانواده
همین که فرزندانی نیکو سرشت و با همت تحویل جامعه داده
بهشت برین جایگاهش
تأیید با گواه: آنچه جناب پیمان سپنتا نوشته، من در سخن فرزند آن جاویدان یاد، بابک شهریاری در این نوشته «درددل یک آدم معمولی» دیدم، و برایش با کمال میل نوشتم. مرا وادار به نوشتن کرد. پس اشک در چشم نوشتم.
کوتاه: اگر شهریاری کنی، ماندگاری کنی.
جناب لیثی حبیبی.تلنگر بادرود به شما فکر میکنم اکثر انسانها این وظیفه ی خاص نگهداری از والدین و اعضای خانواده ی خود را نیز دارند. حال یکی با نوشته ای به چشم میاید و یکی به فراموشی سپرده میشود. فقط جایز دانستم که بگویم این مسیر سخت دوری از عزیزان را فراموش شدنی نیست چون همه این مسیر دشوار را طی خواهیم نمود و بگذر هم ندارد. سپاس از شما.