ترانهی پرآوازه‌ی «دایه دایه وقت جنگه»، یادآور روزهای سلحشوری و پایداری و «ساز چگور» در فهرست ملی میراث ناملموس به ثبت رسیدند.
بهروز وجدانی، هموند هیات کارشناسی شورای ملی ثبت آثار میراث فرهنگی ناملموس در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به برآیند نشست 11 بهمن‌ماه کارشناسی شورای ملی ثبت آثار میراث فرهنگی ناملموس گفت: از نزدیک‌به۳۰ پرونده‌ای که از سوی پنج استان برای ثبت ارائه شده بود، دو پرونده «ترانه دایه دایه وقت جنگه» از استان لرستان و «شیوه ساخت و نواختن ساز چگور» از استان مرکزی در فهرست ملی میراث ناملموس ثبت شد.
این پژوهشگر و نویسنده‌‌ی حوزه‌های مردم شناسی و موسیقی در اهمیت ترانهی دایه دایه وقت جنگه، گفت: دیرینگی این ترانه بیش از یکصد سال بوده که ریشه آن به جنگ جهانی اول و زمان حضور قوای روس و انگلیس در ایران برمی‌گردد؛ زمانی که لُرها در آزار قوم‌های خارجی قرار گرفته بودند، این ترانه را برای یکپارچگی و توانمند‌کردن روحیه‌ی سلحشوری در قوم خود ساختند که نشان‌دهنده‌ی رشادت و پایداری آن‌ها بوده است. ترانهی دایه دایه بیش‌تر با کمانچه، مهم‌ترین ساز مردمان لر اجرا می‌شود.
این ترانهی ملی در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران هم از آثار ماندگار موسیقی بود که در توانمندی روحیه‌ی رزمندگان در آن دوران نقش داشت.
وی افزود: اگرچه خاستگاه این ترانه در بخش‌های لرنشین بوده و در میان تیره‌های لُر رواج داشته است، اما با توجه به مفهوم و ماهیت آن، دیگر به جغرافیای لرستان محدود نمی‌شود و در سراسر ایران شناخته شده است و به در زمان مبارزه و برای توانمندی روحیه‌ی سلحشوری و پایداری خوانده می‌شود.
یادآور می‌شود ترانهی دایه دایه با صدای زنده‌یاد استاد رضا سقایی در فهرست آثار فاخر موسیقی ایران نیز ثبت شده است.
