آزیتا اخترخاوری پرچم جام جان‌باختگان را بر فراز بلندترین قله اروپا برافراشت

آزیتا اخترخاوری، کوهنورد زرتشتی، پرچم جام جان‌باختگان را به مناسبت چهل‌ویکمین یادواره سرافرازان راه میهن، بر بلندای ۵۶۴۲ متری قله البروس (بلندترین قله اروپا در کشور روسیه و منطقه قفقاز) برافراشت و چهارمین صعود برون‌مرزی خود (دومین قله از قلل سون سامیت دنیا) را به ثبت رساند.

آزیتا اخترخاوری، ورزشکار جوان، درباره‌ی ثبت صعودش به مناسبت یادواره جام جان‌باختگان می‌گوید: «پیشنهاد صعود به قله‌ی البروس از اوایل سال ۱۴۰۳ توسط دوستان همنوردم که صعود قله کلیمانجارو با هم بودیم، انجام گرفت. برای چنین صعودی نیاز به تمرین و آموزش مهارتی و آمادگی جسمانی خاصی داشتم. بعد از صعود به ۱۸ قله بنام‌های سنبران، شاهدژ، وره وشت، خورندان، میشینه مرگ، بلقیس، قله گوگری، قلل سرو و قبه کمر (قله کله قندی)، قله گرگ و میشنو، بندعیش، چین کلاغ، سیاه سنگ و دوشاخ، سکه نو و هزارلا و قلل بار جمالی و سه پا، موفق به صعود قله البروس شدم.
یکشنبه ۱۴ امرداد ۱۴۰۳ با گروه همنوردان پایتخت و به همراهی ۱۴ نفر، ایران را ساعت ۶ بامداد به مقصد مسکو ترک کرده و به فرودگاه شرمتُوا حدود ساعت ۱۰:۳۰ بامداد به وقت ایران (۴ ساعت با پرواز ماهان) رسیدیم. به دلیل شرایط نامساعد آب‌وهوایی و نداشتن اجازه صعود، به گشت در مسکو و بازدید از جاهای تاریخی و دیدنی پرداختیم. اجرای برنامه موفق کوهنوردی در گِرو زمانبندی صحیح آن است. پس‌از گذشت ۳ روز، سه‌شنبه ۱۶ امرداد ۱۴۰۳، از هتل آرابات حدود ساعت ۶ بامداد به فرودگاه داماددُوا حرکت کردیم (پرواز ساعت ۸ بامداد بود). بعد از ۳:۳۰ ساعت، حدود ساعت ۱۳:۳۰ به فرودگاه ولادی قفقاز رسیدیم و سپس با ترانسفر شهری ساعت ۱۷:۳۰ پسین به هتل شهرزاد در روستای آزووا (آزائو) رسیدیم.
روز چهارم، چهارشنبه ۱۷ امرداد ۱۴۰۳، بعد از تحویل چمدان‌ها به ایستگاه تله‌کابین (مجاور هتل) رفتیم و طی ۳ مرحله و ۳ ایستگاه تا ارتفاع ۳۷۵۰ متر با تله‌کابین بالا رفتیم. سپس پیاده‌روی حدود یک ساعت با کوله‌کشی تا جان‌پناه و در کمپ مورد نظر جهت استراحت اقامت کردیم. روز پنجم، پنجشنبه ۱۸ امرداد ۱۴۰۳، افراد گروه پس‌از صرف صبحانه برای هم‌هوایی تا ارتفاع حدود ۴۲۰۰ متری صعود و فرود کردند. طبق هماهنگی و توصیه‌های لازم توسط سرپرست، بعد از چک کردن وسایل و تجهیزات توسط آقای رهنما و آموزش‌های مربوط به پیمایش شیب بالا و پایین با کرامپون و ترمز کردن با کلنگ هنگام سرخوردن روی یخ و هم‌طنابی را تمرین کرده و بعد از آماده کردن کوله و تجهیزات صعود، استراحت کردیم.
سرانجام روز صعود فرا رسید. روز ششم، آدینه ۱۹ امرداد ۱۴۰۳، بیدارباش حدود ساعت ۳ بامداد بود. انتقال اعضای تیم ساعت ۴ بامداد از ارتفاع ۳۸۵۰ متر به ارتفاع ۴۷۰۰ متر با ماشین برف‌کوب (پیس‌کوب) انجام شد. کوهنوردی با تجهیزات کامل به‌خصوص کفش مناسب و کرامپون از ساعت ۵ بامداد از ارتفاع ۴۷۰۰ متری آغاز شد. همه‌ی اعضای تیم حدود ساعت ۱۰ بامداد به ارتفاع ۵۶۴۲ متر (قله البروس – بلندترین قله اروپا) رسیدند و پرچم جام جان‌باختگان از ۱۰۰ متر مانده به قله تا رسیدن به قله برافراشته شد. بعد از گرفتن عکس یادگاری و … حدود ساعت ۱۰:۴۰ شروع به فرود کردیم (به دلیل ازدحام حضور کوهنوردان برای گرفتن عکس با وجود شدت باد زیاد). به کمپ و ارتفاع ۳۸۵۰ متری حدود ساعت ۱:۳۰ پسین رسیدیم، وسایل را جمع کردیم و بعد از پیمایش یک ساعته و سوار شدن ۳ مرحله‌ای تله‌کابین به پایین برگشتیم و در هتل شهرزاد اقامت کردیم ، جا داره از آقای رهنما سرپرست برنامه و سایر دوستان همنورد که در این صعود دلچسب و خاطره انگیز همراهی کردن سپاسگزاری کنم. در پایان جشن صعود دوستانه‌ای برگزار کردیم و به مسکو برگشتیم. به دلیل ناهماهنگی‌های ایجاد شده و دلخوری بابت کنسلی سفر سن پترزبورگ، چند روز دیگر در مسکو بودیم و بالاخره، سه‌شنبه ۲۴ امرداد ۱۴۰۳ به ایران برگشتیم و حدود ساعت 16 به فرودگاه امام خمینی رسیدیم. جالب بود که برگشتن ما همزمان با بازگشت تیم ملی تکواندو بود که با مارش نظامی و حلقه گل منتظر استقبال دختران تیم ملی بودند. احساسی که یک کوهنورد در زمانی که به قله مورد نظرش می‌رسد، احساس خاصی است. این احساس به سادگی قابل انتقال به دیگری و به سادگی قابل درک در ذهنیت دیگران نیست مگر آنکه با زحمات زیاد و با همت و اراده قوی ترک دیار کنی و خطرات راه و خطرات صعود و فرود را به جان بخری و در شرایط سخت سرما و کولاک با مشقت زیاد ولی با عشق و علاقه ویژه‌ای شیب‌ها و مسیرهای زیادی را طی کنی و پس‌از صعود به قله با غرور وصف‌ناپذیری به آنچه که خواستی رسیدی بنگری.
حس طبیعت‌گرایی کوهنوردان به آن‌ها اینگونه القا می‌کند که شاید زندگی ما آن موسیقی که می‌خواستیم نباشد اما تا زمانی که زنده هستیم می‌توانیم با موسیقی زندگی برقصیم. کوهنوردی ورزش جنگجوهاست. جنگ در برابر خستگی، گرسنگی، سرما، درد، تاریکی، بی‌خوابی، تسلیم نشدن در مقابل جسمی راحت‌طلب که بانگ می‌زند؛ به خانه و به آسودگی بازگرد و به سختی‌ها پایان ده. در کوهنوردی داشتن ذهنی قوی و نفسی جنگ‌طلب (در برابر جسمی راحت‌طلب) عامل پیروزی و دستیابی بر قله‌هاست.
خوشحالم که این صعود خاطره‌انگیز قله البروس من همزمان با جام جان‌باختگان شد. با وجود اینکه امسال از کانون دانشجویان برای مشعل‌گردانی جام دعوت شدم که حماسه باشکوهی است، اما ترجیح دادم با هماهنگی آقای کیخسرو اشتری، دبیر گرامی کانون، پرچم پر افتخار جام جان‌باختگان را تحویل گرفتم و به یاد گرامیانی که چه بی‌ادعا و بی‌پروا، ذره‌ذره خاک میهن را پاس داشتند و پرچم بی‌همتای این سرزمین اهورایی را بر ژرفای گنبد گیتی به اهتزاز درآوردند، و من نیز بر فراز بلندترین قله اروپا در کشور روسیه، قله البروس از منطقه قفقاز به ارتفاع ۵۶۴۰ متری پرچم جام جانباختگان را برافراشتم و حکم صعودم را پیشکش این گرامیان کنم. امیدوارم در هیچ کجای دنیا و به‌خصوص سرزمین اهوراهی‌مان ایران جنگ نباشد و صلح و امنیت و آرامش حکم‌فرما باشد. ایدون باد ایدون ترج باد.
بیا تا جهان را به بد نسپُریم
به کوشش همه دست نیکی بریم
نباشد همی نیک و بد، پایدار
همان بِه که نیکی بود یادگار
از تمام دوستان و آشنایان و همنوردان، گروه بدمینتون آزیتا، گروه گلگشت و کوهنوردی و تفریحی آزیتا، گروه دوستان پندارنیک، گروه داوران فدراسیون بدمینتون تهران، گروه کوهنوردی شرکت ملی نفت، گروه کوهنوردی همراهان سحرخیز، گروه دوستانه عمو جهانگیر، گروه همنوردان البرز و … که با پیام و تماس‌های پر مهر و صمیمانه‌ جشن صعودم را لذت‌بخش‌تر کردند، سپاسگزارم. جای دیگر دوستان خوب همنوردم سبز بود. امیدوارم روزی همگی در کنار هم چنین صعودهای خاطره‌انگیزی را تجربه کنیم و به شادی جشن بگیریم.»

آزیتا اخترخاوری، کوهنورد زرتشتی، سابقه صعود به بلندترین قله‌های ایران را دارد و در بهمن ماه سال ۱۴۰۲ نیز به قله کلیمانجارو صعود کرده است پیش از آن نیز قله های آرارات و آراگاتس را فتح کرده است، همچنین با هماهنگی این کوهنورد زرتشتی برخی از برنامه‌های کوهپیمایی و گلگشت و تفریحی با حضور همکیشان زرتشتی علاقه‌مند برگزار شده است . وی همچنین دارای مدرک مربیگری و داوری بدمینتون بوده و هم‌اکنون به آموزش بدیمنتون به کودکان و بزرگسالان می‌پردازد .

حرکت از فرودگاه امام خمینی به سمت مسکو

 تیم ۱۴ نفره، باشگاه همنوردان پایتخت

فرودگاه شرمتُوا

هتل آرابات و حرکت به سمت فرودگاه داماددوا، روستای چگت

فرودگاه داماددوا

هتل شهرزاد در روستای آزووا (آزائو)

روستای آزووا (آزائو)

شروع سه مرحله تلکابین

ایستگاه گاراباشی

 پیست کوب برای تفریح مردم و بردن کوهنوردان تا ارتفاع ۳۷۵۰ متر و برف‌روبی مسیر

بیرون جان‌پناه

داخل جان‌پناه

چشم‌انداز فوق‌العاده زیبا و یخچال‌های قطور از جاذبه‌های این قله است که بیشتر به دلیل باد شديد و کولاک و بارش و برف جزو صعودهای فنی و سنگین است

 تمرین روز قبل از صعود، شامل هم‌طنابی، پیمایش با کرامپون، گرفتن ترمز با کلنگ و…

محل استراحت گروه‌ها پیش از رفتن به شیب دو تا مانده به آخر

 ۱۰۰ متر مانده به قله و برافراشتن پرچم جام جانباختگان و بودن ازدحام کوه‌نوردان ایرانی و روسی و …

 حکم صعود پیشکش جان‌باختگان میهن اهورایی‌مان ایران

فرتور رسیده است.
6744