علیرضا حسنزاده، دانشیار مردمشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگیوگردشگری ثبت جهانی جشن مهرگان را شادباش گفت.
وی ثبت جهانی جشن مهرگان را به دو ملت بزرگ ایران و تاجیکستان و نیز به حوزه ایران فرهنگی که شوندی شدند برای ثبت جهانی این جشن کهن که پیام آور صلح دوستی است شادباش گفت.
علیرضا حسنزاده، این روز را روز عشق و دوستی و وفاداری نامید. وی با نام بردن از همکارانی که بدون کمک، پشتیبانی و همکاری آنها این کار بزرگ ممکن نبود از آنها سپاسگزاری کرد:
دکتر حسن طالبیان، دکتر مصطفی پورعلی، مهندس سیما حدادی،شروین گودرزی، دکتر پیروزنیک، دکتر کتایون مزداپور؛ دکتر فرزانه گشتاسپ، دکتر پدرام سروشپور، مرحوم جلال فرهودی، مریم پهلوانشریف و تشکر ویژه از معاونت میراث فرهنگی و مدیریت دکتر علیرضا ایزدی، وی در پایان پیوند دو ملت بزرگ ایران و تاجیکستان را جاودانه خواند.
یک پاسخ
با شادباش جهانی شدن مهرگان و دیگر میراث ایران زمین
یک پرسش
این میراث از جهانی شدن چه اعتباری کسب می کنند تا جایی که میدانم تخت جمشید و پاسارگاد ثبت جهانی شده اند و از اولین ثبت ها بعد از سال 57 بودند ولی الان با بحران فرونشست زمین روبرو شدند در بحران آسیب هستند یا اخباری که هر روز منتشر می شوند از آسیبهای یادگار نویسی و یا گلسنگها و آسیبهایی که خود کارشناسان بیشتر از من عامی میدانند چه باید کرد؟ جهانی شدن چه سودی برای این میراث دارد؟ برای چه باید شادباش گفت؟ چرا چشم به راه جهانی شدن بودیم با دو بار برگشت پرونده دلهره داشتیم چرا؟؟ حال این میراث ثبت مشترک هست باید بگوییم جای شکرش باقیست دو نگهبان ملی میهنی دارد
دبستان خسروی ثبت ملی شد دو سال بعد بسته شد و الان بر روی متروکه ی خاک خورده رنج دیده از روزگار گردشگر میرود و افتخار میکند تصویر دبستان را دیدم با نگاهی اشک آلود. دانش آموزان قدیمی با چه نوشته هایی قند در دلشان آب شد و یاد کردند از جوانی که پشت سر گذاشتند نام تک تک آموزگاران را به یاد دارند ولی هیچیک افسوس نخوردند چرا آن مدرسه پرهیاهو اینگونه متروکه و مخروبه شده باید کاری کرد.
واقعا این ثبت شدنهای ملی و جهانی به کار چه کسی می اید؟ خود میراث که مرحمتی ندیدند