هرمز خسرویانی از زرتشتیان هازمان زرتشتی است که چندی است با همیاری و همازوری گروهی دیگر از زرتشتیان به برگزاری نیایشهای گروهی میپردازد تا بتواند همازوری و همیاری را در هازمان زرتشتی پررنگتر سازد. وی پس از شرکت در کلاسهای انجمن موبدان بر آن شد تا با فرستادن پیامک و در فضای مجازی، زرتشتیان را به نیایشهای گروهی فراخواند.
خسرویانی در این راستا یادداشتی را از خود منتشر کرده است که در ادامه میخوانیم:
ما از بچگی عادت کرده بودیم که هر ورهرام ایزد با خانواده به شاهورهرام ایزد برویم و من به عنوان یک کودک شاهد این بودم که بسیاری از حاضرین مشغول نوکردن کشتی بودند. سالها گذشت و میدیدم که شمار افرادی که در شاهورهرام ایزد گردهم میآمدند و کشتی نو میکردند کمتر و کمتر میشد. پس از یک ترم شرکت در کلاسهای انجمن موبدان به این فکر افتادم که همکلاسیهایم را در روزهای ورهرامایزد در شاورهرام ایزد گردهم آورم. پس از چند ماه بازی را بزرگتر کردم و به فکر دعوت از کلیه همکیشان برای شرکت در نیایش گروهی نمودم. در ابتدا با ارسال پیامک این فراخوانی شروع شد. مدتی بعد زمانی که پسرم در مراسم سدرهپوشی گروهی به جمع بهدینان پیوست، هسته اصلی گروه ما شکل گرفت و با همیاری موبدان برگزارکننده آن مراسم و بهدینان جدید، نخستین مراسم رسمی نیایش گروهی کلید خورد. برای نخستین بار بود که پس از نیایش گروهی توانستیم از مهمانان با سیروگ پذیرایی نماییم. با گذشت زمان همکیشان دیگری نیز با ما همراه شدند و این روند ادامه پیدا کرد. البته در طی ماهها فراز و نشیبهایی را هم شاهد بودیم. اما از دید من این گردهمآییها کاملا خودجوش و نتیجه واژه همازوری است؛ واژهای با دنیایی معنا که در جایجای اوستا به آن توصیه شده است. امید که با پشتیبانی همکیشان علاقهمند بتوانیم در راه همازوری بیشتر گام برداریم. البته چون همه عزیزان به صورت خودجوش در این همازوری حضور مییابند نام بردن از فرد یا افراد خاصی شاید لزومی نداشته باشد. ضمن اینکه فکر میکنم هیچکدام از ما نیز توقعی نداشته باشیم. امیدوارم همانطور که در اوستای همازور دهمان می خوانیم “اته جمیات. یته. آفرینامی._ ایدون رساد باد” همان شود که ما آرزومندیم این دعا ایدون(به یزدان) برسد.