در روزهایی که مردم جهان و نیز ایرانیان برای پیشگیری از فراگیری کرونا و قطع زنجیرهی انتقال آن خانهنشینی را پیش گرفتهاند، گویا سودجویان و غارتگران میراث فرهنگی بیکار ننشستهاند و در این شبهای و روزهای خلوت دستیازیهای خود را به داشتههای تاریخی افزونی و شتاب بخشیدهاند.
از اینرو جامعه باستانشناسی ایران در نامهای به وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خواستارِ «حفظ سلامت و حراست از آثار و محوطههای باستانی در زمان شیوع ویروس کرونا و اجرای طرح فاصلهگذاری اجتماعی» شد.
به گزارش ایسنا، انتشار خبرهای گوناگونی که از آسیب به بناهای تاریخی و تخریبهایی حکایت داشت و از سوی سودجویان در خلوتی روزهایی که برای توقف انتقال زنجیره کرونا در سراسر کشور پیش آمده بود، نخست واکنش شماری از مسوولان و کارشناسان پیشکسوت میراث فرهنگی از این وزارتخانه و درخواست توجه به بناها و محوطههای تاریخی را در پی داشت، تا جاییکه حتا متولیان پایتختنشین در فراخوانی از مردم درخواست کردند هرجا با این تخریبها و آسیبها روبهرو شدند، به اداره کل میراث فرهنگی استان تهران اطلاع دهند.
اکنون جامعهی باستانشناسی نیز در نامهای جداگانه به وزیر میراث فرهنگی درخواست کرده راه بر فرصتطلبان بسته شود و با بهرهگیری از امکانات موجود و پایش محوطههای تاریخی از وقوع آسیبهای بیشتر جلوگیری کنند.
در این نامه خطاب به علیاصغر مونسان، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آمده است: «همانگونه که میدانیم در روزها و هفتههای اخیر برای مبارزه با گسترش شیوع ویروس کرونا، هیات دولت طرحهای متنوعی چون “فاصلهگذاری اجتماعی” یا “فاصلهگذاری هوشمند” را به اجرا گذاشته و بسیاری از نهادها و سازمانهای دولتی تعطیل شده یا به صورت پارهوقت به فعالیت مشغولند.
این طرح در کنار مزایایی که دارد و به پیشگیری از همهگیری بیماری کرونا و حفظ سلامت جامعه کمک میکند، میتواند بستری برای برخی فرصتطلبان و غارتگران میراث فرهنگی فراهم آورد و در هنگامه این بحران و نبود نظارت کافی، گزندی به آثار و محوطههای تاریخی و فرهنگی میهنمان برساند. متاسفانه در فضای مجازی و رسانهها، اخبار ناخوشایندی از تخریب و آسیب به عرصه و حدود آثار تاریخی و فرهنگی سراسر کشور بهویژه استانهای کرمانشاه، فارس و دیگر استانها به گوش میرسد که ما را بیش از پیش بیمناک کرده است.
این در حالی است که تا قبل از بحران کرونا نیز بسیاری از محوطههای باستانی، موزهها و حتی محوطههای ثبت ملی و جهانی میهنمان فاقد برخی از مهمترین و ابتداییترین امکانات حفاظتی بوده و سلامت و تأمین امنیت آنها همواره یکی از مسائل و نگرانی های کارشناسان حوزه میراث فرهنگی بوده است.
«جامعه باستانشناسی ایران” در راستای دغدغهها و اهداف خود ضمن ابراز نگرانی از وضعیت موجود و با اعتقاد به این امر که همواره در طول تاریخ، بروز بیماریهای واگیردار و صعبالعلاج، به بحرانهای اجتماعی انجامیده و بسترساز مسائل و مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بوده است، از وزیر محترم میراث فرهنگی تقاضا دارد با بهرهگیری از همه امکانات تخصصی و عمومی کشور و با تکاپوی موثرتری، به شرایط کنونی آثار و محوطههای باستانی و مراقبت از آنها توجه ویژهای داشته باشند و با پایش گسترده از آسیبهای احتمالی واردشده بر میراث فرهنگی کشور گزارشی را ارائه کنند تا بتوان بر اساس اطلاعات و آمار دقیق به برنامهریزی بهتر پرداخت».
