بهنام مرادیان در تازهترین نوشتهی خود برآن است، نوجوانان و دانشآموزان دبیرستانی را یاری دهد تا «طراحی مسیر زندگی» را با دید بازتر و به درستی انجام دهند.
در این روزها که اخبار نتایج نهایی کنکور منتشر شده است و همه در حال پرسوجو از اقوام و دوستان هستیم که ببینیم بچههای کنکوری فامیل چه رشتهای قبول شدهاند، احتمالا باز این پرسش در ذهن خیلی از کسانی که زمانی از سد کنکور گذشتهاند پیش میآید که آیا مسیری که در زندگی طی کردند تا به کنکور برسند و دوره پس از آن، مسیر درستی بوده است؟ کتاب «طراحی مسیر زندگی» نوشته بهنام مرادیان، برآن است به نوجوانان و دانشآموزان دبیرستانی کمک کند که دیگر چشمبسته و تقلیدوار به سمت کنکور نروند و بهطور دقیقتری مسیر زندگی خود را طراحی کنند.
بهنام مرادیان که سرپرستی گروه نگارش کتابهای درسی دینی پایههای نخست تا هشتم را بر دوش داشته، در این کتاب دانشآموزان پایههای دورهی نخست و دوم دبیرستان را به عنوان مخاطب انتخاب کرده و به آنان کمک میکند تا افق دید بازتری دربارهی زندگی، شغل و آینده داشته باشند و دورنمای پیش رویشان را به کنکور محدود نکنند.
رویکرد اصلی کتاب «طراحی مسیر زندگی» بر این پایه است که هر کدام از ما، پس از گذراندن دوران کودکی و ورود به اجتماع، به سمت یک فعالیت یا کار حرکت میکنیم و آن تبدیل به شغل و محل درآمد ما در جامعه میشود. همه مسیر دانشآموزی و دانشجویی هم در همین راستا است. پس باید بتوانیم خودمان، روحیاتمان و تواناییهایمان را بشناسیم و از همان ابتدا، آن را گسترش بدهیم، در زمینهاش دانش گرد بیاوریم و در آن ماهر شویم.
کتاب «طراحی مسیر زندگی» از جهاتی شبیه دیگر کتاب مرادیان، «شغل دوستداشتنی» است ولی برخلاف آن کتاب برای نوجوانانی نگاشته شده که تازه در حال طراحی و ایجاد مسیر زندگیشان هستند و تنها چیزی که آموزش و پرورش و خانوادهها پیش روی آنان میگذارند، آزمون بیمعنا و محتوایی به نام «کنکور» است. در حالی که آن چیزی که آیندهی شغلی هر کسی را میسازد، شخصیت، استعداد و مهارتهایی است که با آن هماهنگ باشد.