امروز امرداد امشاسپند و بهمن‌ماه به سال 3758 زرتشتی، برابر با یکم بهمن‌ماه 1399 خورشیدی 20 ژانویه 2021 میلادی
یکم بهمن‌ماه 1328 خورشیدی، بنیاد نخستین بانک غیردولتی به تصویب رسید.
یکم بهمن ماه 1328 اعلام شد که دولت وقت با بنیانگذاری یک بانک غیردولتی که نخستین بانک از این دست در ایران است موافقت کرده است و این بانک به نام «بانک بازرگانی ایران» بزودی با سرمایه 5 میلیون تومان، پول آن زمان،آغاز بکار خواهد کرد، هیج خارجی در آن سهیم نیست و نخستین شعبه آن در خیابان بوذرجمهری بنیاد خواهد شد. بنیادگذار و مدیر آن «مصطفی تجدّد» است. مصطفی تجدد که در رشته اقتصاد و حقوق در آلمان تحصیل کرده بود و سابقه فعالیت در بانک ملی و بانک صنعتی و معدنی ایران را داشت، با همکاری محمدعلی مفرح، نخستین بانک خصوصی ایرانی بنیاد کردند. بانکی که با استناد به قانون تجارت و به شکل شرکت سهامی عام بنیاد و خیلی زود رقیبی جدی برای بانک‌های دولتی شد.
در آن زمان، ایران هنوز بانک مرکزی نداشت و بانک ملّی تا حدودی وظایف بانک مرکزی را انجام می‌داد. بانک مرکزی یازده سال پس از آن، در 1339 بنیاد شد. برپایه‌ی یک استاندارد جهانی، پایه‌گذار یا پایه‌گذاران بانک غیردولتی و یا مختلط باید برابر با نیمی از سرمایه اسمی خود را در بانک مرکزی بسپارند تا تضمینی برای مردم باشد و در صورت مساله‌دارشدنِ یک بانک، بانک مرکزی اداره آن را بدست می‌گیرد تا سروسامان یابد و مشتریان نیز احساس اطمینان و آرامش کنند. بانک مرکزی و شورای پول و ذخایر هر کشور مجوّز بنیاد بانک صادر می کنند و در نتیجه مسوولیت دارند.
بانک بازرگانی ایران در سال 1331 و پس از اینکه دکتر مصدق بانک شاهی وابسته به انگلیسی‌ها را در تهران بست ساختمان آن در میدان سپه، میدان امام خمینی را خرید و شعبه‌ی مرکزی خودرا در آنجا مستقر ساخت و به بنیاد شعبه‌های دیگر در سراسر کشور دست زد. این بانک پس از انقلاب، به‌مانند بانک‌های غیردولتی دیگر مصادره شد و بانک بازرگانی «بانک تجارت» نام گرفته است. اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بانک‌ها را در ردیف موسسه‌های دولتی قرار داده است.
مصطفی تجدد در سال 1358 و در 71 سالگی درگذشت.
روز امرداد مژده داد بداند
که جهان شد به طبع باز خواند
آمرتات: جاودانگی، ماندگار و بی‌مرگی نام هفتمین روز از هر ماه در گاهشمار زرتشتی و نام پنچمین ماه است. آ، واگ (واژه) نفی هست، مٓر: به چم مردن و مرگ، تات. پسوند امرداد به پارسی آمده است. در آفرینش نگهبان گیاهان و رستنی هست ، دو گام امشاسپندان خورداد و اَمرداد به هم پیوسته هستند. آدمی بتواند این دو رده از زندگی را به وارستگی برساند و به رسایی برسد خودبه‌خود به بی‌مرگی و جاودانگی هم خواهد رسید.
در اوستا امرتات و در فارسی امرداد بنابراین امرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی. پس واژه “مرداد” . در ادب مزدیسنا جایی ندارد. امرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی گیاهان با اوست. همیشه با امشاسپند هه اُروتات یا خورداد هستند.
در گاهشمار سی‌روزه‌ی زرتشتیان هنگامی که نام روز و ماه برابر می‌شود آن روز را جشن می‌گیرند. فرارسیدن روز امرداد در ماه امرداد را جشن امردادگان می‌نامند.
در گات ها ، یسنا ۵١ ، بند ٧ می‌خوانیم:
کس به هفت رده، اهورامزدا، روان، نیک اندیشی، بهترین راستی، شهریاری مینوی، آرمان سپند، رسایی وبالندگی بی مرکی، جاودانگی برسد و بر راه آیین راستی مى‌رود، از بخشایش دو مینویی اهورامزدا به پاداش خواهد رسید خوشی خورداد و جاودانگی امرداد را دارا مى شود.
«مسعود سعد» می‌سراید:
روز امرداد مژده داد بداند
که جهان شد به طبع باز خواند
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
روز امرداد مژده داد بدان
که جهان شد به طبع باز جوان
عدل بارید بر جهان یک سر
دولت و ملک شهریار جهان
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
دار و درخت بنشان
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
به (خورداد) جوی نوین کن روان/ امرداد بیخ نو اندر نشان
