امروز فرخ و پیروز روز رشن ایزد و فروردینماه سال 3759 زرتشتی، چهارشنبه 18 فروردینماه 1400 خورشیدی، هفتم آوریل 2021 میلادی
هفتم آوریل، ۱۸ فروردینماه را با پیشنهاد نماینده وقت فدراسیون جهانی کاریکاتور در ایران به عنوان روز جهانی کاریکاتور و کارتونیستها نامیدهاند که همه ساله این روز در بیشتر کشورها گرامی داشته میشود.
این هنر در هفتم آوریل ۱۹۰۶ با ورود بزرگانی چون بهزاد و عظیمزاده به ایران آمد، از این رو این روز با پیشنهاد رحیم بقال اصغری، نماینده وقت فدراسیون جهانی کاریکاتور در ایران به عنوان روز جهانی کاریکاتور نام گذاری شد.
زندهیاد اردشیر محصص پایهگذار کاریکاتور نوین در ایران، کامبیز درمبخش دارنده نشان شوالیه ادبی و هنری فرانسه، بزرگمهر حسینپور صاحب سبک در کمیک استریپ، مجید خسرو انجم صاحب سبک در کلاژکاریکاتور، محمدرفیع ضیایی کارتونیست و پژوهشگر در زمینه کاریکاتور، احمد عربانی، کاریکاتوریست، پویانما، نویسنده و کارگردان و حسین صافی کاریکاتوریست و انیماتور موفق از نامآوران ایران هستند.
نمونههای اولیه کاریکاتور در سنگنگارههای مردم باستان پیدا شد. هنر کاریکاتور خیلی پیش از پیدایش روزنامهنگاری و حتی اختراع صنعت چاپ در دنیا رواج داشته و در واقع عمری به درازای تاریخ مکتوب انسان دارد. این هنر در روزگار باستان شناخته شده و رواج داشته است. نخستین کاریکاتورهایی که در آنها مسایل سیاسی و اجتماعی مطرح شد، در حفاریهای شهر پمپی در ایتالیا به دست آمده که نزدیک به ۱۹۰۰ سال پیش در زیر گدازههای آتشفشانی پنهان بود. این کاریکاتورها بر روی ستونهای سنگی کنده شده بود و به نمایش همگان گذاشته میشد. اگر چه در نقاشیهای نقاشان بزرگ سده ۱۶ میلادی، نقشهای کاریکاتور فراوان به چشم میخورد، اما در کاریکاتورسازی که اساس موضوع کاریکاتور تاکید بر جنبههای خنده آور اشخاص، است در سدهی ۱۷ میلادی به دست آگوستینوکاراچی در ایتالیا پایهگذاری شد.
کاریکاتور از ریشه کلمه ایتالیایی «کاریکارا» به معنی غلو و اغراق و پرکردن گرفته شدهاست و نیز به مفهوم شباهتی که در آن خصوصیات و خصلتهای ویژه موضوع به نحوی اغراقآمیز و غیرطبیعی نمایان شود تعریف شده است.
کاریکاتور نسبت به سایرابزارهای انتقال پیام می تواند مزایای داشته باشد. ابزاری که میتواند تنها با ایجاد یک طرح ساده که با چند خط ساده ایجاد میگردد زبانی رساست که از برخی زاویهها میتواند بر شعر یا موسیقی برتری داشته باشد. کاریکاتوریست با ایجاد چند خط ساده با قلم بر روی کاغذ ایجاد میکند به همان سان که نوعی ابزار برای انتقال پیام خود بر میگزیند در همان حال نوعی ابزار برای مبارزه با ناراستیها در جامعه را بکار میبرد. به باور خیلیها تا هنگامی که در اغراق و افراط انسانها به سر میبریم، جهان کاریکاتور با ما خواهد بود.
در گاهشمار زرتشتیان، سال به ١٢ ماه سی روزه بخش میشود كه هر روز به نامی آراسته شده است. هجدهمین روز از هر ماه در گاهشمار زرتشتی به نام رشن پیوند یافته است.
امروز هجدهمین روز ماه در این گاهشمار است که «رشن» نام دارد. رَشن (رَشْنو) ـ ایزد دادگرى و آزمایش ایزدى، ایزد درستی و دادگری که از ایزدان سرای پسین و از داوران روز جزا هست. ایزد رشن ناساز با راهزنان و دزدان است و در ستایش رشن، پس از ستودن دادار اورمزد رایومند فرهمند، اشاره به «رشنِ ترازو دار» شده است.
رشن، ایزد داد و دادگستری نام يکي از ايزدان همکار اَمشاسپند اَمرداد، همراه با ایزدان مهر و سروش است.
یشت رشن، یشتی است در ستایش رَشن، رَشنو، رشن یشت ، یشت دوازدهم اوستا هست. نماد روز رشن گل «نسترن» است.
ابوریحان بیرونى در الآثار الباقیه (ص73) در فهرست روزهاى ایرانى، این ایزد را رَشْن خوانده که در زبان سُغدى رَسْن Rasn و در خوارزمى همان رَشْن خوانده مى شده است. در ادبیات فارسى این واژه به صورت «رش» بدون نون بکار رفته است.
فردوسى گوید: چو هور سپهر آورد روز رَش / ترا زندگى باد پدرام و خَوش،
خسروى مىگوید: مى سورى بخواه کامد رَش / مطربان پیش دار و باده بکَش.
مسعودسعد پیرامون این ایزد میسراید: «روز رشن است ای نگار دلربای/ شاد بنشين و به جام می گرای».
یادروز 18 فروردینماه:
_ ۱۸ فروردین، هفتم آوریل، روز جهانی بهداشت، روز جهانی بهداشت، هرساله از سوی سازمان بهداشت جهانی و دیگر سازمانهای مرتبط جشن گرفته میشود.
در سال ۱۹۴۸ در نخستین مجمع جهانی بهداشت تصمیم گرفته شد که از سال ۱۹۵۰ به بعد، هفتم آوریل، ۱۸ فروردین، بهعنوان روز جهانی بهداشت نامگذاری شود.