امروز پیروز و فرخ روز انارام ایزد و تیرماه، 30 تیرماه سال 3759 زرتشتی، یکشنبه 27 تیرماه 1400 خورشیدی، 18 جولای 2021 میلادی
منوچهر درفشه درگذشته ۲۷ تیرماه ۱۳۹۳ در تهران، نقاش و تصویرساز کتاب‌های درسی ایران در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۷۰ بود.
تصویرگری که کودکی بسیاری از ما ایرانی‌ها را با تصویر روباهی گره زد که پای درختی ایستاده و با زاغی در حال گفت‌وگو است. درفشه تصویرساز کتاب‌های درسی بود که از جمله آثار او می‌توان به تصویرسازی برای شعر اشک یتیم از کتاب فارسی پنجم دبستان و ماجرای خانواده آقای هاشمی از کتاب تعلیمات اجتماعی سوم دبستان اشاره کرد. او هیچگاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت و سال‌های آخر عمرش را با بیماری گذراند و در ۷۴ سالگی درگذشت. آبان‌ماه سال 1392در ششمین دوسالانه تصویرگری که از سوی مرکز هنرهای تجسمی و انجمن تصویرگران برگزار شد، از منوچهر درفشه سپاسگزاری شد اما این هنرمند به شوند بیماری نتوانست در این آیین سپاس شرکت کند.
درفشه زاده‌ی ۲۴ امردادماه ۱۳۱۹ تهران، رشته تحصیلی او در دبیرستان «علوم طبیعی» بود؛ اما پس از پایان تحصیلات متوسطه، به تصویرسازی، نقاشی و گرافیک روآورد. یادگیری زبان فرانسه از علاقه‌مندی‌های او بود و از نوجوانی بدون داشتن استاد به‌یادگیری زبان فرانسه پرداخت، تاجایی که توانست متون بسیار سخت فرانسه را به فارسی برگردان کند. وی از علاقه‌مندان به سینما و از منتقدان و کارشناسان این حوزه بود و در مجله ستاره سینما، همراه با پرویز دوایی، نقد فیلم می‌نوشت.
شکوفه بر شمشیر، در راه مانده، ستاره‌های بر ساحل، آفتاب در آینه، شب اما آفتاب، مکافات عمل، ابوسعید و بقال و فضول، تا هزاربار و تابه آفتاب از جمله آثاری است که منوچهر درفشه تصویرگری آنها را بردوش داشته است.
کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی می‌کنند و با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌ورزند، سرانجام به سرای نور و سرور خواهند شتافت.
در گاهشمار زرتشتی سال به ١٢ ماه ٣٠ روزه بخش می‌شود كه هر روز به نامی آراسته است. امروز سی‌اُمین روز از ماه تیر در گاهشمار زرتشتی است و «انارام» نام دارد.
سی‌امین روزماه انیران یا انارام، به معنی فروغ بی‌پایان جهان مینوی است. در اوستا: «اَنَغرِرَاوچَ» است. انارام به چم «روشنایی بی‌پایان» است. برابر با آموزش‌های اشوزرتشت؛ کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی می‌کنند و با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌ورزند، سرانجام به سرای نور و سرور خواهند شتافت که سرشار از خرسندی و شادمانی برای آن‌هاست. این سرا، همان خانه واپسین و جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است. زرتشتیان در این روز به سفر می‌روند و اهورامزدا را به شوند داده‌های نیکش ستایش می‌کنند.
گل «مرو اردشیران» نماد انارام در دین زرتشتی است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
انارام ز پیران شنیدم چنان / كه می خورد باید به رطلِ گران
بیار ای نگار آن می مشک‌بوی / كزو نافه مشك یابی دهان
دل اندر كم و بیش گیتی مبند / همی دار جان را همی شادمان
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
موی و ناخن پیرای و زن به زنی کن که فرزند نامور زاید.
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
در این روز جامه بیفزای بر / بدوز و بپوش و بیارای بر
(اَنیران) بود نیک، زن خواستن / همان ناخن و موی پیراستن
