داستان از جایی شروع شد که زمینی توسط خَیِر زرتشتی به ادارهی ورزش و جوانان اردکان به منظور ساخت استخر شنا با هدف ایجاد شادی و نشاط میان جوانان با شرایطی اجاره داده شد ولی بدون در نظر گرفتن نظر متولی موقوفه، زمین به چمن مصنوعی تبدیل شد. طبق مادههای 9 و 13 قانون اجرایی اوقاف، متولی، امین موقوفات بوده و موظف است طبق مندرجات وقفنامه عمل کند.
شرح ماجرای پروژه زمین چمن مصنوعی نوشیروان بلیوانی
در کناریکی از معابد شریفآباد اردکان یزد، معروف به شاهفریدون که متعلق به زرتشتیان آن سامان است ورزشگاه زمین چمن مصنوعی دایر است که جوانان آن ناحیه شامل شریفآباد و اردکان و میبد از آن بهره میبرند.
عرصه (زمین ) این ورزشگاه که حدود 7 هزار و 500 متر مربع، متعلق به موقوفه روانشاد نوشیروان گشتاسپ بلیوانی از زرتشتیان شریفآباد است که معروف به موقوفه نوش است و حدود 50 سال قبل با اجاره نازلی در اختیار اداره ورزش و جوانان اردکان قرار گرفت.
متولی وقت روانشاد رستم بلیوانی فرزند روانشاد نوش بلیوانی به نیت خیر و با هدف کمک به ورزش اهالی محل این عرصه را بدون دریافت دسترنج به اجاره آن اداره در آورد. مختصر اجاره دریافتی هم جهت هزینههای دینی موقوفه مصرف میگردد.
در بدو امر یعنی حدود سال ۱۳۵۵ خورشیدی متولی به نیت احداث استخر شنا جهت اهالی آن را به تربیت بدنی وقت اجاره میدهد اما پس از گذشت دهها سال اداره فوقالذکر از عهده این تعهد بر نیامد و نهایتا در چند سال اخیر زمین چمن مصنوعی را به جای استخر تاسیس کرد.
این پروژه به منظور تامین بخشی از فضای ورزشی علاقهمندان به فوتبال از اردیبهشت سال ۹۸ شروع شده تا ضمن استفاده بهینه از این فضا که چندین سال بلااستفاده مانده بود، گام موثری در جهت توسعه ورزش پرطرفدار فوتبال و رونق ورزش محله برداشته شود.
اعتبار این طرح بالغ بر یک میلیارد تومان و از قانون تخصیص ۲۷ صدم درصد ارزش افزوده در امر ورزش و با رایزنیهای محمدرضا تابش نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی تامین گردیده است.
بیایید واقف را دلسرد نکنیم
و اما میل به جاویدان زیستن همواره انسانها را تشویق کرده تا در کنار کار و تلاش مستمر خود به ایجاد بنا و کارهای ماندگاری بپردازند که در حیات آنها و همچنین پس از وفاتشان، منشأ خیر و برکت باشد.
روح نوع دوستی و اندیشه اجتماعی و همکاری متقابل و فکر زندگی گروهی، سبب میشود که انسان با وجود دشواریهای موجود در اجتماع، کارهایی کند که بخشی از آن برای دیگران سودمند باشد.
ادیان الهی با الهام از منبع وحی برای هدایت جامعههای بشری و تشویق آنان برای کمک به همنوعان خود نقش اصلی داشتند و بسیاری از مردم با پیروی از ارزشها و پیامهای ادیان، خود را در مسایل اجتماعی شریک دانستند، تا حدی که برخی تا مرز ایثار و فداکاری پیش رفتند.
یکی از راههای استمرار نیکوکاری و کمک به همنوع، سنت حسنه «وقف» است که شخص واقف با وقف اموال و املاک خود برای امور خیریه و عامالمنفعه، درآمد آن موقوفات را به امور خیریه اختصاص میدهد و تا زمانی که آن موقوفه یا موقوفات باقی است، متولیان و متصدیان امر وقف موظف به اجرای نیات خیر واقف هستند و اما نباید با خطا و گناه خودمان باعث دلسردی واقف در امر خیر شویم.
فرتورها از مژگان دشتی است.
1719